Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

η αλήθεια ως στιγμή του ψεύδους

Η μόνιμη επωδός όσων θέλουν να κρατηθούν γερά στο σαπισμένο κουφάρι του παλιού κόσμου (σε κάθε ιστορική περίοδο) απέναντι στον κόσμο που αμφισβητεί έμπρακτα τα τεκταινόμενα των εποχών είναι μία: "είστε λαϊκιστές" ή σήμερα, στις μέρες του κορονοντουβρουτζά "είστε επικίνδυνοι". Κάπως έτσι στο Βοστάνειο αντιμετωπίστηκαν οι άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν να πουν το πολύ απλό: Όχι παλαμάκια σε ταράτσες, αληθινή στήριξη στους εργαζόμενους των νοσοκοκείων.

Η άλλη επωδός-φάκα είναι να κολλήσεις τη ρετσινιά του "συνωμοσιολόγου". Στους θεαματικούς καιρούς μας οι αντιστροφές  είναι υπέροχες. Όταν τολμάς για την αληθινή πραγματικότητα, σου επιστρέφεται η κατηγορία της συνωμοσιολογίας. Όλο το μεταμοντέρνο οικοδόμημα σχετικοποίησης των πάντων και το πιο πρόσφατο φρούτο της "μετα-αλήθειας" σε καθιστά τάχα μου υπεύθυνο κάποιας αόριστης ατομικής ευθύνης για χάρη της οποίας οφείλεις να βγάλεις το σκασμό. Την ίδια στιγμή που βγάζεις το σκασμό σου πετάνε κατάφατσα όλη τη σαδιστική πραγματικότητα ωμά. Ωμότατα. Είναι όμως τόσο καλυμμένη που θέλει γερά άντερα να τη διυλίσεις.  Κι ακόμα πιο γερά να μην ουρλιάξεις ότι μας δουλεύουν σταθερά, αμείλικτα, καθημερινά.

Κάπως έτσι ήταν κι εχτές, 7/4/2020, το καθημερινό διάγγελμα θανάτου των Τσιόρδα-Κυβέρνησης κ' σία. Μας έφτυσαν στα μούτρα πως οι αριθμοί είναι αντικείμενα λαθροχειρίας, θα έρθουν κι άλλα κύματα κορονοντουβρουτζά επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ σας κλείσαμε στα σπίτια σαν τα γίδια, άρα δημιουργήσαμε την απόλυτη συνθήκη μη ανοσίας, από τη μια θα έχετε επιβολή κοινωνικού ελέγχου κι απ' την άλλη θα παρακαλάτε για κάνα εμβόλιο. Θα παρακαλάτε να μη γίνετε ιταλία ή ισπανία (χωρίς βέβαια να εξηγεί κανένα τσουτσέκι ποιές περιοχές της ιταλίας και ισπανίας πάθανε ζημιά και για ποιούς λόγους), άρα θα ετοιμαστείτε με χαρά μεγάλη για τα χειρότερα. Είναι απλό: Φράγκα!

Θα επανέλθουμε. Για την προσπάθεια κατάδειξης ότι πλέον βρισκόμαστε στο ιστορικό σημείο όπου οι από πάνω και οι μετα-αλήθειες τους μας χειρίζονται ως ηλίθιους/ες σε real time διαδικασίες. Σε τέτοιο βαθμό, π.χ.,  ώστε να επαναφέρουν μυθεύματα περί "κράτους πρόνοιας" ακριβώς όπως το έκαναν μετά τον β'π'π', να πουλήσουν κοινωνική ευαισθησία και να πανηγυρίζουμε κι από πάνω!

Όσοι αιώνες κι αν περάσουν, ΚΑΡΟΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΓΙΟ θα μένει.
Κι αυτά είναι αληθινά. Όχι αφηρημένες έννοιες...