Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

για να μην ξεχνιόμαστε

Έχουμε ξαναναφερθεί εδώ στην τέλεια ευκαιρία που δίνεται στα  αφεντικά αυτή την περίοδο και αφορά την αναπροσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου στις επιταγές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Διευκρινίζουμε για άλλη μια φορά: Δεν εννοούμε ότι ο ιός δημιουργήθηκε σε κάποια σκοτεινά εργαστήρια γι αυτόν το λόγο αλλά ότι χρησιμοποιείται από τους από πάνω. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Κατά τα άλλα οι φοβερές και τρομερές θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από βούτυρο στους σχεδιασμούς των αφεντικών.

Κάθε αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου για τα συμφέροντα των από πάνω συνδεόταν από την τρομοκράτηση των πληθυσμών για "επικείμενες καταστροφές" και φυσικά από τη βίαιη αλλαγή της ίδιας της καθημερινότητας και των συνηθειών των "από κάτω". Όπως συνέβη στην 1η βιομηχανική επανάσταση με τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών στα αστικά κέντρα και το κοινωνικό, συναισθηματικό και διανοητικό σακάτεμά τους ώστε να στελεχωθούν οι βιομηχανίες. Το στρατηγικό ζητούμενο της παρούσας φάσης από τα δυτικά κράτη και καπιταλιστικούς κλάδους είναι ο πλήρης έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής, του συνόλου των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η ψηφιοποίηση τόσο των παραγωγικών όσο και των καταναλωτικών παραμέτρων της καθημερινότητας είναι κρίσιμης σημασίας (ομολογημένης δημόσια) από τα "κεφάλια" της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ιστορική περιόδου που διανύουμε. Τα δυτικά κράτη σίγουρα ζηλεύουν την πρόοδο της κίνας σ΄αυτό τον τομέα: Το κινέζικο κράτος - ως μονοπώλιο - έχει ήδη και εφαρμόζει με επιτυχία το ψηφιακό "πανοπτικό" που μπορεί μέσω τεχνολογιών γεωεντοπισμού (που εμπεριέχει διάφορα μέσα) να ελέγξει το κοινωνικό εργοστάσιο. Έχει φροντίσει από πολύ νωρίτερα να κατέχει όλα τα data που χρειάζεται γι αυτό από τους υπηκόους του. Αν, για παράδειγμα, στο δυτικό κόσμο οι διάφορες μικροσυσκευές καταγραφής προσωπικών δεδομένων (όπως η θερμοκρασία του σώματος, οι παλμοί της καρδιάς, η κατάσταση υγείας κ.α.) που κυκλοφορούν και φοριούνται στο χέρι από πλήθος κόσμου γίνονταν "υποχρεωτικά" για λόγους "δημόσιας υγείας", ας πούμε, τα data θα ήταν διαθέσιμα. Στο κράτος, σε εργοδοτικές οργανώσεις, σε ασφαλιστικές εταιρείες, σε ετιαρείες της πληροφορικής (που έτσι κι αλλιώς θα βγάλουν πολλά φράγκα από το κορονοντουβρουτζά).

Αυτά τα λίγα και επιγραμματικά για την αλλαγή μοντέλου που ονειρεύονται οι "από πάνω" σε επίπεδο εργασίας και όχι μόνο, επιταχυνόμενη από τη σημερινή συνθήκη. Παρακάτω, λίγο πιο ειδικά και στοχευμένα, για την ελληνική περίπτωση σήμερα. Για να μην ξεχνιόμαστε.