Αγαπητό μου ημερολόγιο...
Σήμερα Τετάρτη 22/9/2021 έλαχε να βρισκόμαστε εις τας Αθήνας. Πήγαμε λοιπόν κατά τις 11 το πρωί στο Πεδίο του Άρεως όπου είχε καλεστεί διαδήλωση από τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου για Ταχυμεταφορείς (courier), Ταχυδιανομείς (delivery) και Υπαλλήλους Εξωτερικών Εργασιών με Δίκυκλο (Σ.Β.Ε.Ο.Δ) και το Συνδικάτο Επισιτισμού, Τουρισμού Ξενοδοχείων & Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Αττικής. Αφορμή τα όσα εξωφρενικά ζήτησε από 115 εργαζόμενους της η efood πατώντας στο αντιεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης και του σούπερμαν υπουργού της Χατζηδάκη. Φαντάζομαι θα τα ξέρεις αφού βουήξανε τα σόσιαλ τα μίντια.
Εκεί συνάντησα παλιούς γνώριμους/συντρόφους/φίλους που επί 14+ χρόνια κάνουν δουλειά μυρμηγκιού ώστε οι "αόρατοι" ντελιβεράδες, τα "παιδιά", τα "παπιά" να γίνουν όχι απλώς ορατοί, όχι απλώς διεκδικητικοί και μάχιμοι εργάτες/τριες αλλά πλέον ξεκάθαρα η ΑΙΧΜΗ της τάξης.
Εκεί επίσης είδα - για άλλη μια φορά - ότι το πεδίο αγώνα ήταν, είναι και θα είναι ο Δρόμος. Καλά τα σόσιαλ τα μήντια αλλά δεν αρκούν. Τι λες;
Δες για αρχή αυτό:
Μετά, ρίξε μια ματιά σε αυτό:
Μπες στον κόπο να διαβάσεις αυτό.
Σε αφήνω με την εξής εικόνα: Λίγο πριν ξεκινήσει η διαδήλωση ένας από τους παλιούς καλούς συντρόφους/συναδέλφους μού χάρισε την καινούργια του συλλογή διηγημάτων με τίτλο "εξομολογήσεις". Σε ένα από τα διηγήματα με τίτλο "Λεωφόρος Αλεξάνδρας" παραθέτει κάτι που έγραψε ο Καβάφης το καλοκαίρι του 1908:
Με αρέσει και με συγκινεί η εμορφιά του λαού, των πτωχών νέων. Δούλοι, εργάται, μικροϋπάλληλοι του εμπορίου, υπάλληλοι των μαγαζιών. Είναι η αμοιβή, θαρρείς, για τες υστερήσεις των. Η πολλή δουλειά και η πολλή κίνησις τους κάμνουν λεπτά και συμμετρικά σώματα. Είναι σχεδόν πάντα λιγνοί. Τα πρόσωπά τους ή άσπρα όταν η εργασία τους είναι μέσα σε μαγαζιά, ή ηλιοκαμμένα όταν είναι έξω, έχουν ένα συμπαθητικό, ποιητικό χρώμα. Είναι μια αντίθεσις στους πλούσιους νέους που είναι ή αρρωστιάρηδες και φυσιολογικώς βρώμικοι, ή με πάχητα και με λίγδες από τα πολλά φαγιά, και τα πιοτά, και τα παπλώματα. Θαρρείς που στα πρησμένα ή στα ζουρωμένα μούτρα τους φανερώνεται η ασχήμια της κλεψιάς και της ληστείας αυτών των κληρονομιών και των τόκων τους.
Αγαπητό μου ημερολόγιο, κάτι ακόμα. Η εταιρεία σήμερα, της οποίας τα γραφεία φύλαγαν τα ΜΑΤ, το έπαιξε σκληρή και δεν απάντησε τίποτα. Μεθαύριο Παρασκευή, κηρύχτηκε 24ωρη απεργία. Τέτοιες διαδηλώσεις εν τω μεταξύ, έγιναν και σε άλλες πόλεις.
Ήταν μια πολύ ωραία μέρα στην Αθήνα...
