Oxygen (2)- podcast

 

ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ

The Clash: know your rights.

Science (2)

Κόμικς του Πανάγου.

Αναδημοσίευση

Ένα ενδιαφέρον κείμενο του Φώτη Τερζάκη (από the press project):

Ανοσίας το ανάγνωσμα, ή η πρόθυμη διανόηση στις εντολές του νεοφασιστικού κράτους.

Διακόπτω προς στιγμήν τη σειρά των δημοσιεύσεών μου με τον γενικό τίτλο «Ιατρική-κοινωνία-πολιτική» για ένα έκτακτο σχόλιο με επικαιρική αφορμή που μου φαίνεται επείγον. Στις 4 Φεβρουαρίου 2021 στον δικτυακό τόπο SLpress αναρτήθηκε ένα κείμενο με τίτλο «Επιστήμονες-κορονοϊός: Γιατί πρέπει όλοι να κάνουμε το εμβόλιο».1 Από τη πρώτη ματιά είναι φανερό ότι πρόκειται για φτηνή προπαγάνδα, αλλά υπάρχουν τρία τουλάχιστον σημεία στα οποία αξίζει να σταθούμε και να τα μεγεθύνουμε στον φακό τής κριτικής.

Το πρώτο: ποιοι είναι οι υπογράφοντες «επιστήμονες»; Η προμετωπίδα τού άρθρου-επιστολής γράφει: «Το σύνολο των επιστημονικών και τεχνολογικών φορέων τής γενικής γραμματείας Έρευνας και Καινοτομίας, δηλαδή όλοι οι πρόεδροι των Ερευνητικών Κέντρων και Τεχνολογικών Φορέων, όλα τα μέλη τού Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ) και ο πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου τού Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ) συνυπογράφουν επιστολή με την οποία εξηγούν, με απλά λόγια, γιατί πρέπει όλοι μας να κάνουμε το εμβόλιο». Υπό ποια ιδιότητα ακριβώς οι ανωτέρω μάς συμβουλεύουν και μας προτρέπουν; Ανάμεσα στους τριάντα υπογράφοντες2 δεν υπάρχουν παραπάνω από δύο γιατροί, ενώ η συντριπτική πλειονότητα είναι διοικητικά στελέχη, οικονομολόγοι, μηχανικοί, τεχνολόγοι των επικοινωνιών, ένας καθηγητής κοινωνιολογίας (ο Νικόλαος Δεμερτζής) και μια καθηγήτρια φιλοσοφίας (η Βασιλική Κιντή). Άλλωστε οι διάφοροι φορείς «έρευνας και καινοτομίας» ή «τεχνολογίας και καινοτομίας» είναι κοινώς γνωστό ότι δεν έχουν καμία σχέση —και κανένα ενδιαφέρον, υποθέτω— για τη δημόσια υγεία αλλά δουλειά τους είναι η κερδοφόρα αξιοποίηση τεχνολογικών εφαρμογών, και η ίδια η έννοια της «καινοτομίας» είναι ένα από τα πιο επιθετικά σλόγκαν τού εμπορικού ανταγωνισμού στις απαιτήσεις τού οποίου είναι προσαρτημένες πλέον κυβερνήσεις και πανεπιστημιακά ιδρύματα. Την επιστολή δημοσιοποίησε άλλωστε το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων [sic]. Εξυπακούεται μήπως ότι θα ήταν μια καλή επένδυση (για το κράτος που πλήρωσε αστρονομικά ποσά στις φαρμακευτικές πολυεθνικές) να γίνουμε όλοι δια βίου εξαρτημένοι από τα προϊόντα τους;