Πλατεία Σαπφούς

Στον τόπο που μεγαλώσαμε οι πλατείες αποτελούν τον ορισμό του δημόσιου χώρου: Χώροι συναθροίσεων, χώροι γλεντιού, χώροι για ψιλοκουβέντα, χώροι για ζυμώσεις, χώροι για αδιέξοδους αλλά ενδιαφέροντες φιλοσοφικούς ή πολιτικούς διαξιφισμούς. Ανοιχτοί χώροι εξ' ορισμού. Ενίοτε εμβληματικοί. Εδώ αρχίζει το καλό: Εμβληματικοί ενίοτε χώροι που κουβαλάνε ιστορικό βάρος διότι έτσι αποφάσισαν για πολλές δεκαετίες οι άνθρωποι των πόλεων ή χωριών που περιλαμβάνουν τις πλατείες. Συνήθως, αυτές οι πλατείες είναι κεντρικές και φέρουν ονόματα προσώπων με ειδικό ιστορικό βάρος. Κάποιες φορές, τις περισσότερες, λόγω χωροταξίας αυτές οι πλατείες αποτελούν σημείο αναφοράς των τοπικών κοινωνιών. 

Σημείο αναφοράς: Το ανοιχτό, ελεύθερο, δημόσιο πεδίο συνάθροισης.

Πλατεία Σαπφούς, Μυτιλήνη: Το σημείο στην πόλη όπου μπορούν να γίνουν θάματα και πράματα. Το σημείο της πόλης όπου επί δεκαετίες γίνονται πράματα και θάματα. Κι έρχεται ο αντιδήμαρχος πολιτισμού να αναιρέσει στο δημοτικό συμβούλιο, μια κάποια 21η Απριλίου πρόσφατα, την αξία των σημείων, όπως αυτό της πλατείας Σαπφούς. Έχουν γραφτεί πολλά επί της πρότασης, έχουν αντιδράσει οι πάντες, ούτε καν τα επιχειρηματικά συμφέροντα που πήγε να αβαντάρει ο αντιδήμαρχος δεν τόλμησαν να καταλάβουν την πλατεία με τραπεζοκαθίσματα.

Τι συνέβη όμως;

Συνέβη ότι από τη στιγμή που τόλμησε να προσβάλει τον χώρο, αυτός ο χώρος σφύζει κάθε μέρα από ζωή. Αυτός ο χώρος, η πλατεία Σαπφούς που πριν λίγα χρόνια υπήρξε όνειδος λόγω κάποιου άνανδρου πογκρόμ, επαναλαμβάνουμε, σφύζει από ζωή όλη μέρα. Η κοινωνία απαντάει με επιμονή και ήρεμη σιγουριά: Από τη στιγμή που ο αντιδήμαρχος πολιτισμού προέβη στην ύβρι, υπήρξαν  πολιτικές εκδηλώσεις από ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων και ευαίσθητου κόσμου. Επιπλέον, η ζώσα κοινωνία της Μυτιλήνης με τα παιδιά της γεμίζει την πλατεία, οι νεολαίοι και οι νεολαίες γεμίζουν την πλατεία λέγοντας το πολύ απλό: Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα! Με ένα ελαφρύ μειδίαμα προς τον κύριο αντιδήμαρχο που υποννοεί, "σας ευχαριστούμε, χάρη σ' εσάς ανακαλύψαμε πάλι την πλατεία Σαπφούς".

Το Κλάξον παραθέτει κάποιες -ενδεικτικές- φωτογραφίες από πανό που έχουν αναρτηθεί τις τελευταίες εβδομάδες κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων. Σίγουρα οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να είναι περισσότερες.

Παραθέτει όμως αυτά  τα πανό επειδή σέβεται τους ανθρώπους που τα κρέμασαν. Αυτοί οι άνθρωποι, κρατάνε τις πλατείες ζωντανές.

Χωρίς παλιές ψευδαισθήσεις. Με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι.

ΣΤαγώνες

Το 2014 κυκλοφόρησε αυτό το ντοκιμαντέρ Σταγώνες (δες κι εδώ) της Νέλλης Ψαρού. Ασχολείται με κάποιες υποθέσεις απόπειρας ιδιωτικοποίησης σε σημεία της ελλάδας αλλά και τις αντιστάσεις σε αυτές. Κάτω από το βίντεο και για αρχειακούς λόγους, θα δείτε την αφίσα προβολής-εκδήλωσης του Κλάξον το 2015 στην κατάληψη στο Μπίνειο.

Για το νερό...

Τον Σεπτέμβριο του 2019 ο πολύς Μπάμπης Παπαδημητρίου αναρωτήθηκε μήπως το νερό είναι πολύ φτηνό. Πέταξε μια ωραία σπόντα γι αυτό που εξυφαίνεται στις μέρες μας και αφορά ούτε λίγο ούτε πολύ στην ουσιαστική ιδιωτικοποίηση του νερού στην ελληνική επικράτεια. Θα επανέλθουμε στο θέμα. Προς το παρόν, δίνουμε για μελέτη μπροσουράκι που είχε κυκλοφορήσει το Κλάξον τον Φλεβάρη του 2015. Η διεθνής εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση των δικτύων ύδρευσης:

διαβάστε ΕΔΩ

Κόλαφος, μίζες και παραδειγματική τιμωρία

Η απόφαση για μαζικές εξώσεις μεταναστών/τριών που έχουν λάβει άσυλο αποτελεί την εμφατική δήλωση του ελληνικού κράτους ότι οι μετανάστες/πρόσφυγες θα τιμωρούνται παραδειγματικά και θα εξευτελίζονται ακόμα και με άσυλο. Το όνειρο των ακροδεξιών μελών αυτής της κυβέρνησης που ήθελαν να κάνουν κόλαση τις ζωές των φυγάδων, "για να μην έρχονται" γίνεται πραγματικότητα.

Βέβαια, όταν μια δεξιά κυβέρνηση κι ο υπουργός της "κράζεται" από δεξιές εφημερίδες (καθημερινή ας πούμε), κάτι συμβαίνει. ιδού άρθρο της καθεστωτικής εφημερίδας στις 28/5:

Κόλαφο για τη μεταναστευτική-προσφυγική πολιτική που εφαρμόζει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου –το οποίο επανασυστάθηκε στον τελευταίο ανασχηματισμό– αποτελούν τα στοιχεία που αναφέρονται σε διαβαθμισμένο έγγραφο διεθνούς οργανισμού τα οποία σήμερα παρουσιάζει η «Κ».

Οχι μόνο η Ελλάδα χάνει μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών κονδυλίων λόγω αδράνειας και έλλειψης σχεδιασμού αλλά, όπως αναφέρεται στο έγγραφο, υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για κακοδιαχείριση ή και οικονομικές ατασθαλίες στα έργα που πραγματοποιούνται. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στο έργο στη Μαλακάσα –νέα δομή φιλοξενίας που φτιάχτηκε τους τελευταίους μήνες– η οποία κοστολογήθηκε με ένα υπέρογκο ποσό συγκρινόμενο με ανάλογα έργα που έχει χρηματοδοτήσει η αρμόδια Διεύθυνση της Κομισιόν (DG Home) στην Ελλάδα. Επισημαίνεται μάλιστα ότι το υπουργείο Μετανάστευσης αποδίδει το υψηλό κόστος στο γεγονός ότι πρόκειται για επείγουσα παρέμβαση. «Ωστόσο, ανάλογο έργο πραγματοποιήθηκε μέσα σε επτά ημέρες, ενώ το μέσο κόστος ήταν 270 ευρώ ανά ωφελούμενο, σε σχέση με 3.900 ευρώ ανά ωφελούμενο στη Μαλακάσα», αναφέρεται στο έγγραφο. Το νέο υπουργείο δεν προσπαθεί να δημιουργήσει ικανή διοικητική δομή αλλά εγκαθιδρύει ένα «παράλληλο σύστημα» με μετακλητούς υπαλλήλους που δεν γνωρίζουν το αντικείμενο και οι οποίοι θα μετακινηθούν και πάλι σε ένα χρόνο, επισημαίνεται.

Το υπουργείο Μετανάστευσης εξαγγέλλει πράγματα που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν και τα οποία δεν έχουν ρεαλιστική βάση σε σχέση με την υφιστάμενη κατάσταση τονίζει ο διεθνής οργανισμός στην παρέμβασή του, όπως για παράδειγμα ότι όλες οι νέες δομές που θα δημιουργηθούν θα είναι «κλειστές» ή ότι μεγάλος αριθμός αιτούντων άσυλο θα μεταφερθεί από τα νησιά και μάλιστα εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού ή ότι δομές φιλοξενίας θα κλείσουν έως το τέλος του έτους. Το αποτέλεσμα είναι ότι η κυβέρνηση αποδεικνύεται αναξιόπιστη στους πολίτες, ενώ παράλληλα τους τελευταίους μήνες έχει χάσει και μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης των Βρυξελλών, που εντοπίζουν το ένα ατόπημα μετά το άλλο και μάλιστα με κοινοτικά χρήματα. Παράλληλα πολλές κινήσεις γίνονται εν κρυπτώ χωρίς να υπάρξει συνεννόηση με τις τοπικές κοινωνίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση ή τους ανθρώπους των οργανισμών, και έτσι πολλές φορές δημιουργείται έκρυθμη κατάσταση.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η κατάσταση στα ελληνικά νησιά παραμένει εξαιρετικά δύσκολη, χωρίς να υπάρχει κανένα σαφές πλάνο αντιμετώπισης των ροών που αναμένεται να αυξηθούν το καλοκαίρι και δεν υπάρχει καμία προοπτική για τη δημιουργία νέων θέσεων φιλοξενίας. Αντίθετα, προβάλλεται ότι θα προκύψουν νέες θέσεις, καθώς όσοι είναι πρόσφυγες θα φύγουν από τις δομές ή θα πραγματοποιηθούν άμεσα επιστροφές στις χώρες προέλευσης. Αυτό, επισημαίνεται στο έγγραφο, δεν είναι ρεαλιστική προσέγγιση: «Δεν μπορείς να εκτιμάς ότι θα φύγουν 15.000 άτομα από τις δομές φιλοξενίας χωρίς να υπολογίζεις πού θα πάνε όλοι αυτοί, γιατί θα καταλήξουν στις πλατείες» όπως και δεν μπορεί να μη λαμβάνεις υπόψη σου πόσο δύσκολες είναι οι επιστροφές στην πραγματικότητα. Την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει καμία στρατηγική για το μέλλον, παρουσιάζεται ότι όλα είναι υπό έλεγχο όπως ότι για παράδειγμα έχει λυθεί το πρόβλημα της λειτουργίας του ασύλου επειδή εξετάστηκαν 7.000 υποθέσεις, ενώ  αντίστοιχα εκκρεμούν 90.000 υποθέσεις. 

Ψευδώς παρουσιάζεται μια θετική εικόνα ότι όλα στο μεταναστευτικό-προσφυγικό βαίνουν καλώς και έχουν δρομολογηθεί, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει περιθώριο για την κυβέρνηση να αντιδράσει άμεσα και αποτελεσματικά όταν προκύψει μια νέα μεταναστευτική κρίση και αυξηθούν οι ροές από την Τουρκία. Αυτή τη στιγμή ακόμα και 3.000-4.000 αφίξεις τον μήνα να έχουμε –που είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη για το καλοκαίρι– ο πληθυσμός των μεταναστών στα νησιά θα εκτοξευθεί χωρίς να υπάρχει εναλλακτικό πλάνο, επισημαίνεται. 

Κι άλλο ένα, χτεσινό πάλι από την καθημερινή:

Τα υπουργεία δεν μεριμνούν για την προβολή των εις βάρος τους αντιδράσεων. Συνήθως. Γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Υπάρχει τουλάχιστον μία. Το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου μοίρασε χθες στιγμιότυπα από «διαμαρτυρίες μεταναστών λόγω επίδοσης τελεσίδικων απορριπτικών αποφάσεων» – σύμφωνα με την επίσημη περιγραφή του υπουργείου.

Σε απλά ελληνικά, οι άνθρωποι αυτοί δεν πήραν άσυλο. Το ερώτημα είναι γιατί το υπουργείο κρίνει σκόπιμο να διαφημίσει –και να πανηγυρίσει– τη δυσαρέσκειά τους. Πρόκειται, βέβαια, για αφελές ερώτημα. Το μήνυμα είναι απλό: Εμείς δεν τους κρατάμε. Εμείς τους διώχνουμε.

Είναι ένα μήνυμα σκλήρυνσης που σε καθεμία από τις καθημερινές εμφανίσεις του προσπαθεί να διατυμπανίσει ο Νότης Μηταράκης. Εμείς θα πετάξουμε τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Θα «ξαναπάρουμε», όπως είπε στους διοικητές που διόρισε, «τον έλεγχο». Θα αποβάλουμε από τις δομές 50.000 (ολογράφως: πενήντα χιλιάδες) μέχρι το τέλος του χρόνου, είτε χορηγώντας τους άσυλο είτε απελαύνοντάς τους.

Ο υπουργός επιχειρεί, με άλλα λόγια, να επιστρατεύσει όλα τα παλιά στερεότυπα του προσφυγικού – ότι οι κακές ΜΚΟ και οι δικαιωματιστές είχαν ξεφράξει το αμπέλι και ότι ο ίδιος το περιτοιχίζει, διορίζοντας πολιτευτές της Ν.Δ. και νομοθετώντας τη διοχέτευση μυστικών κονδυλίων στο υπουργείο του.

Έτσι,για να μην ξεχνιόμαστε...

Αναδημοσιεύουμε από το sarajevo:

Διάφοροι ειδικοί (συμπεριλαμβανομένου του αρχιερέα) προδημοσίευσαν στο medRxiv.org μια έρευνά τους με τίτλο Modelling the Sars-Cov-2 first epidemic wave in Greece: social contact patterns for impact assessment and an exit strategy from social dictancing measures. Η έρευνα είναι με αγγλικούς στίχους (πάει για διεθνή καριέρα!) και έχει όλες εκείνες τις μυστηριώδεις εξισώσεις που κάνουν κάθε επιστημονικό έργο να μοιάζει αληθινά επιστημονικό. Συνεπώς θα χρειαστεί κόπο απ’ την μεριά μας για να εμβαθύνουμε.

Όμως… Όμως η έρευνα συνοδεύεται από πίνακες, και δύο απ’ αυτούς είναι οι πιο κάτω. Ο αριστερά δείχνει τον «ενεργό ρυθμό αναπαραγωγής» του φονιά ιού, το όχι και τόσο γνωστό Rt. Ο δεξιά δείχνει τα νέα κρούσματα. Η γκρι περιοχή δείχνει το διάστημα του πραξικοπήματος, των γενικευμένων απαγορεύσεων, και τα λοιπά και ωραία που λάτρεψε η ένωση φίλων της καραντίνας.

Βλέπετε κάτι; Να βοηθήσουμε. Στον πίνακα στα αριστερά φαίνεται σαφώς ότι ο «ενεργός ρυθμός αναπαραγωγής» ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ 1 ΠΡΙΝ ΤIΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ… και έμεινε σταθερός γύρω στο 0,5, χωρίς οποιαδήποτε αλλαγή, σ’ όλο το διάστημα ως τις 26 Απρίλη. Τί είναι αυτός ο Rt; Και γιατί δεν μάθαμε ποτέ γι’ αυτόν, σε αντίθεση με τον θρυλικό R0;

Ο R0 είναι «ρυθμός μεταδοτικότητας» όταν δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Όπως, π.χ. το συστηματικό πλύσιμο των χεριών… Αντίθετα ο Rt είναι ο ενεργός (effective) ρυθμός μετάδοσης όταν έχουν παρθεί κάποια μέτρα. Με το που θα ληφθεί το πρώτο μέτρο ο R0 είναι αδιάφορος (κι ωστόσο αυτός ήταν τον οποίο πούλαγε στο πόπολο τόσο η «ιερά σύνοδος υγείας» όσο και ο αρχι-ιερέας της «προσευχής των 6.00» μαζί με την δημαγωγική ορχήστρα!) Αντίθετα αυτός ο δείκτης που έχει ενδιαφέρον επιστημονικό είναι ο Rt. Γι’ αυτό άλλωστε, μόλις ο αρχιερέας άφησε τα άμφια, έστειλε προς δημοσίευση μια έκθεση με αναφορά στον Rt: μεταξύ ειδικών δεν χωράνε τέτοια φτηνά παπατζιλίκια, σαν τον R0!

H γενική απαγόρευση κυκλοφορίας καθ’ άπασαν την επικράτεια επιβλήθηκε στις 23 Μάρτη, ενώ 5 ημέρες πριν, στις 18 Μάρτη έκλεισαν όλες οι δουλειές (εκτός των απολύτως απαραίτητων). Όμως ήδη στις 18 κι ακόμα πιο καθαρά στις 23 ο σημαντικός Rt είχε σωριαστεί! Πράγμα που σημαίνει ότι η γενική απαγόρευση ήταν ήδη άχρηστη (από υγιεινομική άποψη…) Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και ο πίνακας δεξιά: τα εντοπίσιμα κρούσματα έπεφταν θεαματικά ΠΡΙΝ τις 23 Μάρτη!!! Ακούσατε τίποτα;

Εννοείται ότι αυτοί οι κατανοητοί πίνακες της έρευνας (και μάλιστα με την υπογραφή του αρχιερέα!!) καταχωνιάστηκαν, μήπως και αρχίσουν τίποτα θυμωμένα ερωτηματικά για τον πραγματικό σκοπό της γενικής απαγόρευσης – του πραξικοπήματος.

Έγινε όμως το εξής χαριτωμένο. Ένας απ’ τους επαγγελματίες αρχιδημαγωγούς και φανατικός υποστηρικτής του πραξικοπήματος (απ’ τα “αριστερά” πάντα…) στη χθεσινή πρωϊνή εκπομπή του σε γνωστό καθεστωστικό ρ/σ, κάλεσε έναν απ’ τους “ειδικούς” αυτής της έρευνας, τον Θ. Λύτρα, για να διαστρεβλώσουν μαζί αυτές τις όχι και τόσο βολικές “μετρήσεις”. Κι αφού είπαν διάφορα μάλλον τριτεύοντα για τον ρόλο του πραξικοπήματος, έγινε κι αυτός ο νόστιμος διάλογος:

– Αρχιδημαγωγός: Το κρίσιμο, το μάθαμε πια, είναι αυτός ο περίφημος δείκτης R0, δηλαδή ο ρυθμός μετάδοσης… δηλαδή σε πόσους ανθρώπους μπορεί να μεταδώσει τον κορονοϊό ένας φορέας…

– Επιστήμων: Ακριβώς.

– Αρχιδημαγωγός: Όταν ξεκινήσατε, πριν τα μέτρα δηλαδή, ο R0 λέτε ότι ήταν 2,38… 2,4 δηλαδή…

– Επιστήμων: Ακριβώς

– Αρχιδημαγωγός: Και τώρα είναι… πόσο; 0,3.

– Επιστήμων: Τώρα ναι… είναι σίγουρα πολύ κάτω απ’ το 1. Υπάρχει μια αβεβαιότητα στις εκτιμήσεις, αλλά είναι αρκετά κάτω απ’ το 1….

Φόλα πρώτη λοιπόν: η κουβέντα γίνεται για έναν άχρηστο δείκτη, ένα άχρηστο μέγεθος, το R0· αλλά τα νούμερα που αναφέρονται σ’ αυτήν την κουβέντα είναι του χρήσιμου, του Rt! Ο πίνακας επάνω το επιβεβαιώνει – αλλά δεν είναι γι’ εσάς αυτός! Οπότε ο επιστήμων σεγοντάρει στο δούλεμα…

…

– Αρχιδημαγωγός: Εκ των υστέρων, τώρα που ο φόβος πέρασε, που αισθανόμαστε ότι είμαστε κάπως ασφαλέστεροι εν πάσει περιπτώσει, γιατί τα κρούσματα είναι λίγα, είναι λογικό κάποιος να αναρωτιέται ότι ρε παιδί μου μήπως το παρακάναμε; Μήπως παραφουσκώσαμε τον κίνδυνο, μήπως παρατρομάξαμε, μήπως δεν χρειαζόντουσαν όλα αυτά και οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που ελήφθησαν; Λογικό δεν είναι να υπάρχει εκ των υστέρων αυτή η αμφισβήτηση;

– Επιστήμων: Ασφαλώς. Και ασφαλώς αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο έπρεπε να υπάρχει η πιο ξεκάθαρη απάντηση. Ασφαλώς και έπρεπε να ληφθούν αυτά τα μέτρα, γιατί εκ των υστέρων πολλά συμπέρασματα μπορούν να βγουν, και μεις βγάζουμε, και θα βγάλουμε και περισσότερα με τις έρευνές μας, αλλά όταν είμαστε στον Φεβρουάριο και στον Μάρτιο με έναν καινούργιο ιό, του οποίου μόλις αρχίζουμε και βλέπουμε τις συνέπειες, το λογικό και το υπεύθυνο είναι να πάρει κανείς όλα τα μέτρα μπροστά. Κι αν το παρακάνε ενδεχομένως και λίγο, αυτό είναι το σωστό και το θεμιτό, παρά να μην είχαμε πάρει σε ικανή ποσότητα τα μέτρα. Τώρα απο ‘δω και πέρα θα είναι η προσέγγιση ασφαλώς πιο λεπτή, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια τα μέτρα να κλιμακωθούν κατάλληλα, ώστε – όπως το είπατε – να μην το παρακάνουμε…

Φόλα δεύτερη και πιο δυνατή: Καταλάβατε φίλοι της καραντίνας; Καταλάβατε ή κάνετε ακόμα το κορόιδο; Όποτε γουστάρει η «επιστήμη» το παρακάνει! Όποτε δοθεί εξουσία στην επιστήμη, όποτε παντρευτεί τον κ. κράτος, έτσι ξηγιέται! Και λογαριασμό δεν δίνει!!! Και την επόμενη φορά που θα έχει να κάνει με «κάτι καινούργιο», θα το παρακάνει λίγο παραπάνω, και θα σας / μας πουλήσει ακόμα και το σκοινί για να κρεμαστούμε! (Κι ύστερα θα κάνει κάτι πιο λεπτό: θα πουλήσει σ’ όσους επιζήσουν τον γύψο για να πασαληφθούν και να μείνουν ακίνητοι «για όσο πρέπει»…)

Γιατί ο καπιταλισμός έχει μάθει πια…