Ψευδές εδώ και τουλάχιστον τέσσερεις δεκαετίες το δίλημμα
ρεφορμιστές ή επαναστάτες.
Πάνω-κάτω , πάνω-κάτω κατιτίς, πάνω-κάτω και νά μαστε καλά.
Ζούμε αυτό που λέγαμε και γράφαμε επίμονα κάποια χρόνια πριν
"η αλήθεια ως στιγμή του ψεύδους". Μάγκες, τελειώνουν τα ψέματα.
Οι "από πάνω" ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Μελετάνε χρόνια.
Εμείς θα αυτοπειθαρχήσουμε για την γαμημένη την άμυνα του συλλογικού
ή θα πάψουμε να αγγιζόμαστε σαν Άνθρωποι; Να αγγιζόμαστε λέμε.
Να κάνουμε τα αυτονόητα λέμε.
Να ανασύρουμε τους προγόνους λέμε!
Η αλήθεια φοράει μπαλώματα λέμε!
Μπαλώματα!
Μπαλώματα σε παιδικά ρούχα.
Κάποτε στις γειτονιές μας,
των εργατριών τις γειτονιές.
Οι γειτονιές είναι οι ίδιες Πάντα.
Είναι Γειτονιές.
Ο Yaser κατοικεί στη Λαγκάδα και
μαθαίνει την ιστορία αυτή της συνοικίας
των προσφύγων.
Η Zahra μαθαίνει ελληνικά
και χαίρεται με τα κοινά που βρίσκει στη γλώσσα.
Ο Majid θεωρεί
επίτευγμα να φτιάχνει μάσκες ενάντια στον covid
και να μοιράζει φαγητό σε φτωχούς έλληνες
συνανθρώπους.
Κι αυτός ο ρημάδης ο ιός
να επιμένει ότι δεν βρήκε
πεδίο δόξης λαμπρό
στον Καρα τεπέ;
Τσ,τσ,τσ.
Αγενέστατος!
Τι λες και σύ
κυρα-Μαρία
Γαλατούσα;
