...

 

Έκδοση για τις επαναπροωθήσεις.

 Κυκλοφορεί στην πόλη από την ανοιχτή συνέλευση ενάντια στη συνοριακή βία.

"Κάθε έκδοση έχει το λόγο της. Έτσι και η σύνταξη και η έκδοση αυτής  της μπροσούρας έχει το δικό της. Σε πρώτο επίπεδο, η σύλληψή της,η συνακόλουθη συζήτηση γύρω από αυτήν και, εν τέλει, η οριστική της πραγματοποίηση έλαβε χώρα σε μία καθορισμένη γεωγραφία, στο Βορειοανατολικό Αιγαίο, και ειδικότερα, σε έναν συγκεκριμένο τόπο: στο νησί της Λέσβου. Φυσικά, όταν γίνεται λόγος για τη Λέσβο, ένα από τα μεγαλύτερα ακριτικά νησιά της Ελλάδας, μεταξύ του οποίου και των Βόρειων τουρκικών συνόρων παρεμβάλλεται το Αιγαίο πέλαγος, οι όποιεςσυστάσεις και τα όποια προκαταρκτικά σχόλια περισσεύουν".

Από την εισαγωγή της έκδοσης. Σε ψηφιακή μορφή εδώ

Με φροντίδα και οργή

Κείμενο που μοιράστηκε στην - για άλλη μια φορά αναβληθείσα - δίκη του γυναικοκτόνου της Ερατούς.

Στις 5/12/2022 εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό (εφετείο) η γυναικοκτονία της Ερατούς. Η Ερατώ δολοφονήθηκε από τον εν διαστάσει σύζυγό της,  Παναγιώτη Κοκκαλέλη δίπλα στο 2χρονών παιδί τους, σε ένα διαμέρισμα στη Χρυσομαλλούσα της Μυτιλήνης, στις 23/5/2019.Ο γυναικοκτόνος έχει καταδικαστεί σε ισόβια και έχει ασκήσει έφεση. Τον περασμένο Μάρτιο, βρεθήκαμε έξω από το δικαστήριο Μυτιλήνης, μαζί με την οικογένεια της Ερατούς για να δηλώσουμε πως η Ερατώ δεν θα πεθάνει στις μνήμες μας και πως οι άνθρωποί της δεν είναι μόνοι. Με την ίδια ανάγκη, με την ίδια οργή σας καλούμε όλες/ους/α να βρεθούμε και πάλι στις 5/12/2022 στο δικαστήριο της Μυτιλήνης όπου και εκδικάζεται η υπόθεση, γνωρίζοντας ταυτόχρονα πως τίποτα δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στις δικαστικέςαίθουσες.Από το θλιβερό κάδρο των γυναικοκτονίων και των βιασμών δεν μπορούμε να εξαιρέσουμε το ρόλο του κράτους, της αστυνομίας και των αστυνομικών, αντίθετα ενώνουμε τη φωνή μεεκατομμύρια γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙΑ+ ανά τον κόσμο όταν φωνάζουν «Το κράτος είναι ο Μάτσο βιαστής». Δεν θα ξεχάσουμε τον ομαδικό βιασμό από μπάτσους στο Α.Τ. Ομόνοιας 11/10/2022, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τον Μυτιληνιό μπάτσο Στράτο Μυρογιάννη που βίασε 14χρονη μαθήτρια. Οπως δεν ξεχνάμε και όλα τα προηγούμενα «μεμονωμένα περιστατικά» στους κατά τα άλλα «άσπιλους» ένστολους μαστροπούς, βιαστές και φονιάδες.  Ενα «μεμονωμένο περιστατικό» άλλωστε ήταν και η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη του 2008 στα Εξάρχεια που πυροδότησε την εξέγερση εκείνων των ημερών.Οσο θα υπάρχουν ένστολοι φονιάδες και βιαστές που θεωρούν τα σώματα μας και τη ζωή μας στόχο προς εξόντωση,  θα μας βρίσκουν απέναντι τους. Οσο θα απολαμβάνουν κρατικήεκπαίδευση και ασυλία για τα εγκλήματα τους, θα γεννιούνται αντιστάσεις και εξεγέρσεις. Οσο υπάρχουν φιλήσυχοι πολίτες, οικογενειάρχες και «καλά παιδιά» που ιεραρχούν τους ανθρώπους γύρω τους με βάση το φύλο, το χρώμα, την εθνικότητα και ορέγονται-μικρές (οικιακές) ή μεγαλύτερες (στον δημόσιο χώρο)- δικτατορίες με τους εαυτούς τους στη θέση του δικτάτορα/λεβέντη/ηγεμόνα, θα γεννιούνται όλο και πιο άγριοι φεμινιστικοί αγώνες για να προστατέψουμε την ύπαρξη μας.

Δεκέμβριος 2022

Φεμινιστική - Αντισεξιστική Ομάδα Μυτιλήνης

Anormin@

Καινούργιος Ουρανός/Newborn Sky

 

MUZUNGU

 Έτσι τιτλοφορείται το βιβλίο του Κωστή Μαργιόλη που κυκλοφόρησε πρόσφατα: "MUZUNGU, πέντε ιστορίες μιγάδες".

Η πρώτη περίοδος του Κλάξον ως περιοδικού δρόμου αφορά τα χρόνια 2014 ως 2020. Κάπου στο ενδιάμεσο κείμενα του Κωστή το κόσμησαν. Τους μήνες που έζησε εδώ αλλά και αργότερα όταν γύρισε στας Αθήνας. Τότε που πήγαινε με το μηχανάκι στο τυπογραφείο για να στείλει με το πλοίο το "νέο τεύχος".

Γράφει το οπισθόφυλλο:

Muzungu θα πει ο "λευκός", ο "Ευρωπαίος" στις συγγενικές γλώσσες της Ρουάντας, του Μπουρουντί και των όμορων περιοχών της ανατολικής Αφρικής.

(...)

Εντυπώσεις, ματιές και σκέψεις μπλέκονται. Αναμειγνύεται το εγώ μέσα στο εσύ, η θλίψη μέσα στη χαρά, η μοναξιά μέσα στην αλληλεγγύη και το πείσμα κάποιων γυναικών μέσα στις αμφιταλαντεύσεις ενός άντρα.

Κι όπως ανακατεύονται οι λέξεις που ειπώνονται εν βρασμώ ψυχής, λόγια που παρεκτρέπονται σε αναστοχασμό και ύφος που θυμίζει πολεμικό ανταποκριτή, οι διηγήσεις μετατρέπονται άλλοτε σε συμπαγές κράμα κι άλλοτε σ' ετερόκλητο μωσαϊκό.

Οι ιστορίες μπασταρδεύονται.

Και γίνονται μιγάδες.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρύγχος και τα έσοδα στηρίζουν το έργο της Οργάνωσης Ενωμένων Γυναικών Αφρικής.

Στα μέρη μας το βρίσκεις στο βιβλιοπωλείο book and art. 

Διάβασέ το. Απλά θα κερδίσεις πολλά.

Καλέσματα της φεμινιστικής- αντισεξιστικής ομάδας Μυτιλήνης Anormina

 

Στιχορραγία

Ο Γ.Μ. Λιβαδειάς  δέκα χρόνια μετά. Πάντα με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά. Πάντα πανκ. Το βιβλίο  στη βιβλιοθήκη του Μπινείου ή χέρι-χέρι και στη Μυτιλήνη. 

Το βιβλίο συνοδεύεται από αυτό. Δείτε κι αυτό όμως.

Για το pdf:

Η Anormina για το Ιράν.

 Το Σάββατο που μας πέρασε η φεμινιστική ομάδα Anormina προχώρησε σε μια άκρως ενδιαφέρουσα εκδήλωση στο Μπίνειο σε σχέση με την κατάσταση στο Ιράν. παρακάτω μπορείτε να δείτε και το έντυπο που τη συνόδευε.

Το κεφάλι ψηλά!

 Στα σκατά που μας κατακλύζουν να μην πνιγούμε. Ψηλά το κεφάλι!

Στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη.

Αναδημοσίευση

 Το Κλάξον αναδημοσιεύει κείμενο για τα γεγονότα της 22ης Απριλίου 2018.

Κείμενο των ανθρώπων από την κατάληψη στο Μπίνειο. 

Λάρκο. Μια υπενθύμιση με στίχους της Γώγου στην αρχή.

«Το σωματείο εργαζόμενων ΛΑΡΚΟ σας καλωσορίζει στην επίσημη ιστοσελίδα του εργοστασίου. Στόχος μας είναι αυτός ο ψηφιακός χώρος να αποτελέσει το βήμα έτσι ώστε να γνωρίσουν όλοι ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και γιατί είναι απαραίτητη η βιωσιμότητα της εταιρείας».

Με αυτό το μήνυμα «καλωσορίζει» τους επισκέπτες του το νέο site του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ, www.openlarco.com, όπου είναι αναρτημένες τόσο οι θέσεις των εργαζομένων για τη λειτουργία του εργοστασίου, όσο και πλήθος από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις για κρατήσουν ανοιχτό το εργοστάσιο και να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους και τα δικαιώματά τους.

 

Επίμονα! Δύο κείμενα που μοιράστηκαν στη Μυτιλήνη 16-17/9 του 2022

 Ένα μικρό κείμενο για τα βρετανικά μαύρα πουκάμισα.

κι ένα ακόμα για τον Καπετάν Γύφτο!

Το Σάββατο στις 11.

 

Οι επαναπροωθήσεις είναι δολοφονίες! 

 

Οι άνθρωποι που επιχειρούν να περάσουν το Αιγαίο πέλαγος για να ζητήσουν προστασία και να βρουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους, επαναπροωθούνται επανειλημμένα από το ελληνικό λιμενικό στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Αφήνονται μακριά από τις τουρκικές ακτές να παρασύρονται από τη θάλασσα, μέσα σε σωστικές λέμβους (life rafts), εκτιθέμενοι σε πολλούς κινδύνους και με τεράστιο ρίσκο θανάτου.

 

Ακόμα και όταν έχουν καταφέρει να φτάσουν ασφαλείς στις ελληνικές ακτές δεν είναι εντελώς σίγουρο ότι δεν θα επαναπροωθηθούν στη συνέχεια. Αναγκάζονται να κρύβονται για μέρες στα γύρω δάση χωρίς φαγητό και νερό. Αν τους βρουν, βρίσκονται κυνηγημένοι από μασκοφόρους με σκυλιά, οι οποίοι ουσιαστικά τους απαγάγουν, τους δέρνουν, τους ληστεύουν και τελικά τους αφήνουν πάλι στη μέση της θάλασσας.

Αυτό συμβαίνει σχεδόν κάθε βράδυ μπροστά στις ακτές μας, μπροστά στις πόρτες των σπιτιών μας.

 

Κάθε φορά που βλέπουμε ένα σκάφος του λιμενικού να φεύγει απ' το λιμάνι, ξέρουμε ότι υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να εκτεθούν άνθρωποι σε κίνδυνο, τρομοκρατική βία ακόμα και να υπάρξουν θάνατοι.

Τι είδους κοινωνία θέλουμε να είμαστε αν δεν αντιστεκόμαστε σε αυτή τη βαρβαρότητα;

Σταθείτε ενάντια στις επαναπροωθήσεις και στην συνοριακή βία!

Ελάτε μαζί μας στην πορεία το Σάββατο 2 Ιουλίου στις 11:00 στην πλατεία Σαπφούς.

Pushbacks are murder! 

People who attempt to cross the Aegean Sea to seek protection and find a better life for themselves and their families, are repeatedly pushed back by the Hellenic Coast Guard and dragged back towards Turkish waters. They are left far from shore to drift in the middle of the sea on life rafts risking exposure and death.

Even after people have arrived on Greek shores  they not safe from being pushed back. They are forced to hide in the forest for days without food and water. If they are found, they are hunted by masked men with dogs, abducted, beaten, robbed and finally taken back to sea. 

This is happening almost every night in front of our shores, right outside our doorstep. 

Every time we see a coast guard vessel leaving the port, we know that people will likely be exposed to danger, violence terror and and possibly even death at sea. 

What kind of society do we want to be, if we dont resist this cruelty? 

Rise up against pushbacks and border violence! 

Join us for the demonstration on 2nd of July, 11:00 on Saphous Square!

Likeισμός (λάβαμε στο mail μας)

Ντάξει ρε μωράκι. Σ' αυτή τη ζωή, σ' αυτή τη συνθήκη έτσι πάει.

Ώπατις; ρε! (λέει το μειράκιο)

Το Μειράκιο θα μιλήσει για μια χώρα. Για μια αποικία! Μπανανία.

Το  μειράκιο θα μιλήσει  για μια χώρα που έχει κοιτάσματα, κάπου στο άφρικα ή στη λατινική αμερική ή στην "βαλκανοαμερικάνικη υπερωρια" που χρειάζονταν οι βιομηχανίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων των κινητών τηλεφώνων των συσκευών που καθαρίζουν τα σπίτια με μια εντολή, των μεγάλων μεγαφώνων που σπέρνουν απειλές, των δικαιωματικών ονειρώξεων που μας πάνε διακόσια χρόνια πίσω (μα τι κρίμα!),  κα τελικά  για το πως ΕΔΩ ΧΑΜΩ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ μας έχουν στην πρέσσα με  λόγο: Δεν διαβάζουμε κάτι εκτελεσμένους.... Βαριά βιομηχανία ρεεεεεε!!!!!

Α! Ναι! Τουρισμός!

Διαλέχτε :

ΑΥΤΟ:

¨Η ΑΥΤΟ:

Βάστρια

Ξεκινάμε με την παραδοχή ενός τυχάρπαστου βουλευτή ο οποίος παραδέχεται ότι το "ελληνικό κράτος ξεφεύγει από τις νόρμες" εννοώντας ότι πνίγει κόσμο κατά παράβαση του "δικαίου" που υπερασπίζονται τάχα τα γκουβέρνα. Δηλαδή, για άλλη μια φορά σας φτύνουμε στα μούτρα κατάφωρα, ανηλεώς, γαμάμε και δέρνουμε. Και το παίζουμε και μάγκες στους ευρωπαίοι/φραγκολεβαντίνοι. Η κλασσική ψωροκωστέικη ψευτομαγκιά μέχρι να σφίξουν οι κώλοι.

Μετά, έχουμε την πλήρη απεικόνιση της χυδαιότητας μιας τύπας που μας αμολάει σαν εμετό ότι "αν δεν υπάρχει πτώμα, δεν υπάρχει έγκλημα".

Όπως στη Χιλή του Πινοσέτ. Ας ούμε. Ή--- εδώ βάζετε όσες περιπτώσεις θέλετε----

Δεν ψάχνουμε ήρωες. σ' αυτόν το σκυλοκαυγά που κοστίζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την τιμιότητα, την ανθρωπιά. Χωρίς πολλά πολλά. Με όποιο κόστος. Χωρίς φιοριτούρες.

 Όπως τότε, "παλιά"...

Η ιστορία ξέρει να μιλάει

Κι όποιος δεν έχει αυτιά για ν' ακούσει

Γύρω απ' τον τάφο του κυκλοφοράει.

Έτσι και τώρα.

Παρεμπιπτόντως, ρίξτε μια ματιά εδώ, αν και το Κλάξον δεν το συνηθίζει να παραπέμπει σε τέτοια. 

Καθόλου άσχετο.

Ο γράφων σ' αυτό το κείμενο θυμάται τον εαυτό του το 1992. Ο γράφων ήταν τότε 13 ετών και παραθέριζε σε κατασκήνωση. Η κατασκήνωση λεγόταν "τα γλαράκια". Εδραζόταν στο Σούνιο. Ο γράφων πέρναγε εξαιρετικά στην παιδική κατασκήνωση. Πήγαινε εκεί για τρία συνεχόμενα καλοκαίρια.

Ένα πρωί, την τρίτη χρονιά,  στις έξι, ο αρχηγός της κατασκήνωσης οργάνωσε εκδρομή σε βουνό πλησίον της κατασκήνωσης για να δουν και απολαύσουν τα παιδάκια την ομορφιά του ξυπνήματος της φύσης. Ανεβήκαμε την ανηφόρα με μεγάλη χαρά ανάμεσα στα δέντρα και τα τιτιβίσματα των πουλιών. Ο γράφων, ακόμα αναζητά με κάθε ευκαιρία να μυρίσει τις μυρωδιές του πρωινού στο βουνό. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ολοκληρωμένο από αυτό! 

Ο γράφων θυμάται τον αρχηγό της κατασκήνωσης που οργάνωσε αυτή την καταπληκτική εκδρομή, σημείο αναφοράς για τον γράφοντα, θυμάται λοιπόν 30 χρόνια μετά τον αρχηγό της κατασκήνωσης "τα γλαράκια", στο Σούνιο, να δείχνει στα παιδάκια ένα νησί  απέναντι και να τους λέει:

"Αυτό το νησί απέναντι λέγεται Μακρόνησος. Πολύς κόσμος παλιά έφαγε ψωμί εκεί και έγινε χρήσιμος στην κοινωνία".

Θυμάστε την καταστροφή; (2)

 Συνεχίζει το Κλάξον να θυμίζει κάτι πραγματάκια, όπως αυτά που συνέβησαν πέρσι, βεβαίως "κάπου αλλού". 

Κάπου αλλού! Αναδημοσίευση από εδώ.

Σα να μην πέρασε μία μέρα από τις καταστροφές από την πλημμύρα του Οκτώβρη 2021. Παρά το ότι έχουν περάσει 9 μήνες από τις φωτιές, μόνο λόγια έμειναν τα όσα ακούσαμε από τους Μπένους και τον μιντιακό μηχανισμό για έργα που θα σώσουν τον τόπο. Καλές οι υποσχέσεις και τα χαμόγελα όμως η κατάσταση είναι απελπιστική. Η δυνατή βροχόπτωση που έπληξε την περιοχή το βράδυ 18 προς 19 Μαΐου κατέστρεψε ξανά το βιος των ανθρώπων που ζούνε στα παραθαλάσσια χωριά Αγ. Άννα, Αχλάδι, Κοτσυκιά, Ψαροπούλι, Βασιλικά…

Από τα καμένα βουνά ήρθαν φερτά υλικά και το αποτέλεσμα το ίδιο: πλημυρισμένα σπίτια, κομμένοι δρόμοι, λάσπες και καταστροφή γεωργικής παραγωγής.

Αντιπλημμυρικά έργα με σχέδιο και αποτελεσματικότητα είναι κάτι το άγνωστο για τους κατοίκους. Καμία ουσιαστική υποστήριξη δεν έχει δοθεί με έργα υποδομής. Το κράτος, που πλέον στηρίζεται σε εργολάβους και παραεργολάβους έχοντας διαλύσει καθετί που να θυμίζει έστω και την έννοια  «τοπική αυτοδιοίκηση», θα πάρει προσφορές και θα κάνει πασαλείμματα μέχρι την επόμενη καταστροφή…

Κλείνουμε με απόσπασμα από όσα γράψαμε τον Οκτώβρη του 2021 για τις πλημύρες: Ότι δεν έκαψε η φωτιά το κατέστρεψε το νερό. Δρόμοι, υποδομές, σπίτια, εργαλεία, αυτοκίνητα, σπαρτά όλα παραδομένα στο έλεος του νερού. Ειδικότερα στη παραλιακή γραμμή της Αγ. Άννας- Αχλαδίου- Κοτσυκιάς. Οι κάτοικοι πλέον μετράν πληγές σε μια διαδοχική καταστροφή κομμένη σε επεισόδια που θυμίζει σελίδες από τη Βίβλο…

Όμως δεν είναι ο θεός που εκδικείται τους Ευβοιώτες για κάποιο αμάρτημα... αλλά το ίδιο το αστικό κράτος που 'χει στηθεί μόνο για να περιφρουρεί την ομαλή λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και τα κέρδη των καπιταλιστών. Σε δεύτερη μοίρα βάζει το δημόσιο καλό και φυσικά το περιβάλλον. Όσα κάνει έχουν στόχο, όχι την λαϊκή ευημερία και ασφάλεια, αλλά την καπιταλιστική κερδοφορία.

Αντί ο λαός να μπορεί να κάνει χρήση τεχνολογίας, εργαλείων, επιστημονικών μελετών και εργασίας και να αντιμετωπίζει στο μέγιστο τα όποια προβλήματα, περιμένει σωτήρες- «ανάδοχους», «πρότζεκτς» καπιταλιστικών ομίλων και με το χέρι απλωμένο δωρεές και προσφορές από φιλεύσπλαχνους εθνικούς ευεργέτες. Για άλλη μια φορά θα ξανακαλέσουμε να συσπειρωθεί ο κόσμος των χωριών της Β. Εύβοιας σε συνελεύσεις κατοίκων και επιτροπές πυρόπληκτων και πλημμυροπαθών και να μην αφήσει την μοίρα να του καθορίσει τη ζωή…

Θυμάστε τις περσινές πυρκαγιές στην Εύβοια; Μια αναδημοσίευση επ΄ αυτού.

Από εδώ

Ας δούμε ένα ζήτημα που είναι γενικό στην ειδική του διάσταση για να καταλάβουμε πώς ο λαϊκός κόσμος συνθλίβεται μέσα στην ακρίβεια και τους εκβιασμούς των τιμών που οι καπιταλιστές καθορίζουν.

Αναφερόμαστε σε έναν ολόκληρο πληθυσμό που βίωσε μια καταστροφή, που εκτός από την ακρίβεια των τροφίμων, έχει να αντιμετωπίσει ως πρωταρχικό και το ζήτημα της στέγασης, υποδομών κλπ. Και λυγίζει από το βάρος των τιμών της  αγοράς των «μαντράδων» οικοδομικών υλικών και όχι μόνο. Ας σκεφτούμε λοιπόν τον πληθυσμό της βόρειας Εύβοιας, ο οποίος μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές αντιμετώπισε και τις καταστροφικές πλημύρες.

Σπίτια, οικόπεδα, αποθήκες, μαντριά και οποιαδήποτε χτιστή κατασκευή που εμπεριέχει ξυλεία, τσιμέντα, σίδερα, κεραμίδια κλπ καταστράφηκαν. Η κυβέρνηση και οι διάφοροι Μπένοι έτρεξαν να δώσουν υποσχέσεις και με το σταγονόμετρο αποζημιώσεις για τις φωτιές, ενώ τα χρήματα που δόθηκαν είναι λειψά αν συγκριθούν μάλιστα με τις σημερινές τιμές των οικοδομικών υλικών. Ενώ οι πλημμυροπαθείς ακόμα να πληρωθούν τις υποσχόμενες αποζημιώσεις.

Οι φτωχοί άνθρωποι της βόρειας Εύβοιας που είναι με ένα φτυάρι στο χέρι από το καλοκαίρι του 2021 και προσπαθούν να φτιάξουν το βιός τους, επιδιορθώνοντας και σουλουπώνοντας ότι μπορούν, είναι όμηροι των τιμών. Ο κόσμος που περίμενε να φύγει ο βαρύς χειμώνας για να κάνει τις μεγαλύτερες εργασίες με τα λειψά λεφτά που πήρε (κάποιοι ξαναλέμε δεν έχουν πάρει χρήματα) από αποζημιώσεις έχει να αντιμετωπίσει έναν τεράστιο εκβιασμό. Οι περισσότεροι έμειναν με σπίτια αχούρια το χειμώνα. Τώρα που άνοιξε ο καιρός και ξεκίνησαν να παραγγέλνουν υλικά, να κλείνουν δουλειές με μαστόρους, να χτίζουν μάντρες και περιφράξεις. Ιδού το μενού: Αύξηση κατά 10,2% παρουσίασε ο Γενικός Δείκτης Τιμών Υλικών Κατασκευής Νέων Κτηρίων Κατοικιών, με έτος βάσης 2015=100,0 και μήνα αναφοράς τον Μάρτιο 2022, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Μαρτίου 2021, έναντι αύξησης 1,3% που είχε σημειωθεί κατά τη σύγκριση των αντίστοιχων δεικτών του έτους 2021 με το 2020.

Ο Γενικός Δείκτης Τιμών Υλικών Κατασκευής Νέων Κτηρίων Κατοικιών τον μήνα Μάρτιο 2022, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Μαρτίου 2021 παρουσίασε αύξηση 10,2%.

Οι κυριότερες μεταβολές των επιμέρους δεικτών τιμών κατηγοριών υλικών ήταν: ηλεκτρική ενέργεια 79,2%, πετρέλαιο κίνησης (diesel) 40,7%, σίδηρος οπλισμού 19,9%, αγωγοί χάλκινοι 18,3%, τούβλα 16,3%, σωλήνες χαλκού 12,0% ξυλεία οικοδομών 9,9%, σωλήνες πλαστικοί, συνθετικοί, ινοτσιμέντου 9,2% και θερμαντικά σώματα 8,9%, παρκέτα 8,9 %, πόρτες εσωτερικές 8,3 %, παράθυρα ξύλινα 8,3 %, ντουλάπες ξύλινες 7,8%, έτοιμο σκυρόδεμα 7,6%. εντοιχισμένα ντουλάπια 7,4%, κουφώματα αλουμινίου 7,3%, υαλοπίνακες ασφαλείας 6,7%, τσιμέντο 6,1%, πλαστικό, ακρυλικό, νερού 4,9%, μαρμαρόπλακες 4,9%.

Ας αναλογιστούμε την επίπτωση στο λαϊκό νοικοκυριό της βόρειας Εύβοιας που έχουν αυτές οι αυξήσεις, μαζί με τις τιμές στις ζωοτροφές και στα λιπάσματα για τους αγρότες.

Οι υποσχέσεις για στήριξη, κρατική παρεμβατικότητα υπέρ του πόπολου και «ειδικής» πολιτικής για την βόρεια Εύβοια είναι μια τεράστια απάτη. Η ψαλίδα μεγαλώνει, οι ταξικές ανισότητες και οι αποκλεισμοί είναι το μέλλον για τη φτωχολογιά και τον αγροτικό κόσμο.

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και ο πόλεμος στην Ουκρανία θα επιδεινώνουν την κατάσταση. Οι ντόπιοι επιχειρηματίες είναι που δεν θέλουν να χάνουν από όσα έβγαζαν, κυνηγούν τους τζίρους, τα κέρδη, το περιθώριο κέρδους από κάθε τι. Τα οικοδομικά υλικά είναι αυτά που χρειάζονται οι άνθρωποι στην Βόρεια Εύβοια. Οι «μαντράδες» δεν απορροφούν μέρος των μεταφορικών που ανεβάζουν τις τιμές (τα ρίχνουν στους εφοπλιστές). Το κοκτέιλ γίνεται όλο και πιο εκρηκτικό για τις λαϊκές μάζες…

Ποιοί είναι αυτοί που δεν σέβονται καν.

 

Μα βεβαίως το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού κόσμου.

Το νου μας!

 Χωρίς πολλά πολλά, σ' αυτή τη συνθήκη:

Σ' αυτήν, όπου το τραγικό συναγελάζεται με το γκροτέσκο, σ' αυτήν όπου το Θέαμα μοιράζει αίμα όσο ποτέ πριν, σ' αυτήν όπου η ταπείνωση βαφτίζεται φιλότιμο γυρνώντας μας πολλά χρόνια πίσω, σ' αυτή τη γαμημένη συνθήκη όπου ο βούρδουλας επελαύνει μαζί με χαρωπά reality show και social μιντιακές καταργήσεις των εννοιών. 

Σ' αυτήν ακριβώς που οφείλουμε να κρατήσουμε τα μυαλά μας καθαρά. 

Στους τόπους που ζούμε.

Μυτιλήνη 22/4/2018

Αφίσα εκείνων των ημερών...

Κι ένα βίντεο για τα γεγονότα ΕΔΩ

 

Λόγω της ημέρας...

 Ακούστε εδώ την περσινή εκπομπή "τιλουγιά μαθέ" από τον αυτοοργανωμένο 105 fm με θέμα τα σκάνδαλα της χούντας.

τιλουγιά μαθέ;

κάθε Δευτέρα στις 20:00

στον 105fm

Конфликт (Conflict)- 1983

 Μια δημιουργία του 1983 από τον Garri Yakovlevich Bardin

Μια ενδιαφέρουσα αναδημοσίευση για το νερό.

 Στην ευρύτερη περιοχή των Ιωαννίνων, λειτουργούν δύο μεγάλες εταιρίες εμφιάλωσης, η "Ζαγόρι" (Χήτος) και η "Βίκος" (Σεπετάς), που από τη στιγμή της ίδρυσής τους καρπώνονται τεράστια κέρδη εκμεταλλευόμενες έναν φυσικό πόρο, το νερό, με τους ιδρυτές τους να έχουν περίτεχνα χτίσει το προφίλ των "καλών παιδιών", των ευεργετών των ντόπιων κοινοτήτων και το παράδειγμα της υγιούς επιχειρηματικότητας της χώρας. Παράλληλα, διατηρούν άριστες σχέσεις με τους εκάστοτε εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, πράγμα που φαίνεται και από την διαγραφή των προστίμων (2017) που τους επιβλήθηκαν καθώς δεν διέθεταν άδειες εμπορίας, αλλά και από την πρόσφατη (Φεβρουάριος 2022) άρνηση του περιφερειάρχη Αλ. Καχριμάνη να συζητηθεί το θέμα της διαχείρισης του νερού στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτησή του «όσο είμαι εγώ περιφερειάρχης, δεν θα συζητηθεί αυτό το θέμα» και η από μεριάς του μη αποδοχή του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ηπείρου ως εν δυνάμει συνομιλητή. Εντάξει, δεν πέφτουμε και από κανένα σύννεφο.

Καθώς όμως το να γίνεται κανείς αχόρταγος με τον καιρό είναι σύνηθες χαρακτηριστικό των «επιτυχημένων επιχειρηματιών», οι εν λόγω εταιρείες δεν αρκούνται πλέον στις ποσότητες νερού που ήδη στραγγίζουν τις πηγές και αιτούνται (με την μια αίτηση να έχει ήδη εγκριθεί) αύξηση των απολήψεων τους. Κάτι τέτοιο κάποια χρόνια πριν θα ήταν ανέφικτο όμως στο όνομα της κερδοσκοπίας όλα μπορούν να αλλάξουν. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.

Το 2017 η απόφαση της ΕΕΥ1, που αφορά την απαγόρευση νέων γεωτρήσεων και αύξηση των απολήψεων του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων στο ΥΥΥ2 Μιτσικελίου, με μόνη εξαίρεση τις γεωτρήσεις για κάλυψη αναγκών του δικτύου ύδρευσης, λαμβάνει ισχύ νόμου με ΦΕΚ που δημοσιεύεται τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Βάσει αυτού, συντάσσονται και εγκρίνονται ύστερα και από δημόσια διαβούλευση το ΣΔΛΑΠ3 και το ΣΜΠΕ4, στα οποία περιλαμβάνεται η περιγραφή του μέτρου Μ05Σ0803. Στην πρώτη διατύπωση, το κείμενο περιγραφής του εν λόγω μέτρου φαίνεται να συμφωνεί με το ΦΕΚ του 2017. Σκοπό έχει την αντιμετώπιση προβλημάτων που λίγο-πολύ όλοι και όλες έχουμε βιώσει/ακούσει, τα οποία αφορούν τόσο τα φαινόμενα λειψυδρίας του λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες, όσο και την περαιτέρω επιδείνωση της οικολογικής κατάστασης της λίμνης Παμβώτιδας.

Ως εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε πως έστω και σε ένα στοιχειώδες πλαίσιο, τίθενται ως προτεραιότητα οι ανάγκες σε νερό των κατοίκων, και να σωθεί ό,τι σώζεται από τον ήδη υποβαθμισμένο υδροβιότοπο της λίμνης. Εφόσον αυτό όμως άρχισε να μπαίνει εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδια των δύο αγαπητών εταιρειών, έπρεπε να αλλάξει.

Έτσι, καθόλου παράξενο δεν μας φάνηκε όταν η περιγραφή του μέτρου που αναφέρθηκε παραπάνω άλλαξε με συνοπτικές διαδικασίες, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ωφελούνται αυτές οι εταιρίες. Συγκεκριμένα, η αλλαγή έγινε με εισήγηση του συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας και πρόεδρου του Συμβουλίου Υδάτων Ηπείρου Βασίλη Μιχελάκη5 και βασίστηκε σε έρευνες ιδιωτικών συμφερόντων, οι οποίες είχαν απορριφθεί κατά την αρχική διατύπωση του μέτρου. Η τροποποιημένη περιγραφή εγκρίνεται και δημοσιεύεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος και στη Γενική Γραμματεία Υδάτων (ΕΓΥ) τον Φεβρουάριο του 2020.

Πλέον, δημιουργούνται "παράθυρα" για αύξηση των απολήψεων νερού για εμπορικούς λόγους. Οι παραπάνω έρευνες παρουσιάζουν, αυθαίρετα, την κατάτμηση του ΥΥΥ Μιτσικελίου σε δύο επιμέρους τμήματα που υφίστανται και λειτουργούν ανεξάρτητα. Το τμήμα – «υπολεκάνη» Μιτσικελίου, από το οποίο γίνεται η υδροδότηση του λεκανοπεδίου και ανά διαστήματα είναι ελλειμματικό , και το τμήμα – «υπολεκάνη» Βελλάς, που σχετίζεται με πλεονασματικά αποθέματα ύδατος. Άρα, οι εταιρίες που υπάγονται στο τμήμα Βελλάς θα μπορούν να αντλούν μεγαλύτερες ποσότητες νερού χωρίς να προκαλούν κάποια υποβάθμιση του υδροφόρου. Μόνο που οι υπόγειοι υδροφορείς παρουσιάζουν συνέχεια δεν μπορούμε να τους κόβουμε και να τους ράβουμε ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα(!)

Και ενώ τόσο οι κάτοικοι όσο και εργαζόμενοι σε κομβικές θέσεις δεν ενημερώθηκαν καν γι’ αυτή την αλλαγή, οι εταιρίες υποβάλλουν το 2021 αιτήματα (με το πρώτο ήδη να έχει εγκριθεί) για αύξηση απολήψεων από 300.000 κ.μ./έτος σε 470.000 κ.μ./έτος. Βέβαια, ακόμη και αυτά τα νούμερα πολύ πιθανό να είναι φαινομενικά μιας και δεν γίνονται έλεγχοι! Στην πραγματικότητα κανένας δεν γνωρίζει τις ακριβείς ποσότητες που απολαμβάνουν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, οι επιχειρηματίες.

Σε αυτό το σημείο, κρίνουμε αναγκαίο να αναφέρουμε πως ανάλογο αίτημα έχει κατατεθεί εδώ και καιρό και από τη ΔΕΥΑΙ, με σκοπό την επαρκή υδροδότηση του λεκανοπεδίου. Αίτημα του οποίου η έγκριση ακόμα εκκρεμεί. Πολλά, επίσης, έχουμε διαβάσει για το κακοσυντηρημένο δίκτυο και την ελλιπή στελέχωση της εταιρίας ύδρευσης. Είναι φανερές οι προτεραιότητες της κεντρικής και τοπικής εξουσίας. Εξάλλου, σε περιπτώσεις λειψυδρίας μπορούμε πάντα να προμηθευτούμε εμφιαλωμένο νερό, είτε με το ανάλογο αντίτιμο, είτε ως ευγενική προσφορά των εταιριών με μεσάζοντα την Περιφέρεια.

Και κάπου εδώ, από την άνοιξη του 2021, εργαζόμενοι της Αποκεντρωμένης και μέλη του Συμβουλίου Υδάτων Ηπείρου αρχίζουν να δημοσιοποιούν το θέμα, να κάνουν ερωτήσεις και να ζητούν σύγκλιση του συμβουλίου. Οι πρώτοι παίρνουν ως απάντηση απειλές και αυταρχικές μεταθέσεις και οι δεύτεροι πως το συμβούλιο είναι δυσλειτουργικό, άρα δεν υπάρχει λόγος σύγκλισης. Ωστόσο, πώς μπορεί να κρίνεται ως δυσλειτουργικό ένα όργανο που εδώ και οχτώ χρόνια, από το 2014, δεν έχει συνεδριάσει ποτέ; Και εδώ καταλυτικό ρόλο διαδραματίζει ο Βασίλης Μιχελάκης, που ως πρόεδρος του συμβουλίου φαίνεται να έχει ουσιαστικά καταργήσει τη λειτουργία του, όπως καταγγέλλουν και πάλι μέλη του συμβουλίου.

Η ιδιωτικοποίηση του νερού φιγουράρει ψηλά στη λίστα ιδιωτικοποιήσεων των εθνικών κρατών και, φυσικά, των λόμπι των επιχειρήσεων που τις περιτριγυρίζουν. Οι μεθοδευμένες κινήσεις και από τις δύο πλευρές προς αυτήν την κατεύθυνση το επιβεβαιώνουν και για τον τόπο μας. Μάλιστα, διαφημίζονται για μια ακόμα φορά ως "ανάπτυξη" , "βιώσιμη ανάπτυξη", "πράσινη ανάπτυξη" και με όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς που τεχνηέντως αποκρύβουν πως κάποιοι λίγοι θα πλουτίσουν ακόμα παραπάνω σε βάρος όλων μας. Πώς άραγε θα ωφεληθούν και πόσο "αναπτυγμένοι" θα είναι οι κάτοικοι των Ιωαννίνων όταν ενταθούν οι διακοπές νερού και αυξηθούν οι ήδη ακριβοί λογαριασμοί;

Το νερό αποτελεί έναν φυσικό πόρο άρρηκτα συνδεδεμένο με την ίδια τη ζωή. Είναι ένα κοινωνικό και δημόσιο αγαθό, στο οποίο θα έπρεπε να έχει πρόσβαση καθεμία/ένας και μόνο με αυτόν τον χαρακτήρα το αντιλαμβανόμαστε. Δεν είναι ούτε εμπόρευμα ούτε μέσο άσκησης εξουσίας και πολιτικών παιχνιδιών. Η προσφυγή στα θεσμικά όργανα έχει ήδη αποδειχθεί ανεπαρκής, εξάλλου πώς μπορούν να λύσουν το πρόβλημα αυτοί που το δημιουργούν και επωφελούνται από αυτό; Είναι ξεκάθαρο πως όσοι εμπλέκονται στις διαδικασίες παραχωρήσεων δεν θα ησυχάσουν μέχρι να ξεπουλήσουν και την τελευταία σταγόνα.

Δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς, αντιθέτως. Ούτε εμείς ησυχάζουμε, και επιμένουμε στους συλλογικούς αγώνες για τη γη και την ελευθερία.

Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στην Ενεργειακή Λεηλασία

Blog: https://againstnrglooting.blogspot.com

Facebook: https://www.facebook.com/antioilioannina

1Εθνικής Επιτροπής Υδάτων

2Υπόγειο Υδατικό Υποσύστημα

31η Αναθεώρηση του Σχεδίου Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών του Υδατικού Διαμερίσματος Ηπείρου

4Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.

5Ο Βασίλης Μιχελάκης αποτελεί μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και της κεντρικής επιτροπής ανασυγκρότησής του, παράλληλα χαίρει της εμπιστοσύνης της ΝΔ. Καθόλου τυχαία δεν θεωρούμε την διαδοχή των γεγονότων που ακολουθούν με το πρόσωπό του και την 

Αν τυχόν δεν έχουμε καταλάβει (1)

 

Αν τυχόν δεν έχουμε καταλάβει (2)

 

Στίχοι Μπέρτολτ Μπρέχτ.Μουσική Κούρτ Βάιλ. Απόδοση από Ωχρά Σπειροχαίτη.

 

Συνεχίζουμε με Βέγγο

 

Επανερχόρμαστε με τραγούδι.

 

ένα έντυπο από "τα παλιά"

 Με αφορμή τα όσα έχουν συμβεί στη Θεσσαλονίκη με τη δολοφονία του 19χρονου, θυμηθήκαμε ένα έντυπο που είχε γραφτεί και μοιραστεί "παλιά", το 2010, με αφορμή το μουντιάλ της Ν. Αφρικής τότε. Και μιας κι έρχεται και το Κατάρ, σύντομα, με αληθινή αγάπη για το παιχνίδι που λέγεται ποδόσφαιρο, για τις αλάνες δηλαδή, ρίξτε μια ματιά.

Στην εποχή του διακηρυγμένου "kill the poor"

Εχθές ένας από  το ελληνικό γκουβέρνο, ονόματι Σκυλακάκης είπε σε συνέντευξη ότι το κόστος καυσίμων δεν πέφτει διότι θα ήταν άδικο δεδομένου ότι οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητο. Μάλιστα. Ας υποθέσουμε ότι δεχόμαστε αυτή τη λουδοβίκεια παπάτζα ως υπόθεση εργασίας. Τι γίνεται όμως με το κόστος των καυσίμων των φορτηγών που μεταφέρουν εμπορεύματα; Τα φορτηγά τα οδηγούν φτωχοί αλλά δεν τους ανήκουν. Το κόστος όμως  μετακυλίεται στους φτωxούς στα ράφια των super market. Τους οδηγούς των φορτηγών εν προκειμένω. 

Στα κτελ; Στα λεωφορεία; Στα τραίνα; Στα πλοία; Ποιοί/ες πληρώνουν το μάρμαρο; Δεν λέμε κάτι φοβερό. Λέμε;

Εν τω μεταξύ, δεχόμενοι ότι οι "φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητο", να κάνουμε μια υπενθύμιση: Ενδέχεται αυτοί οι φτωχοί να έχουν παπάκια, ποδήλατα, τα πόδια τους, πολλές κλωτσές μαζεμένες και - πού ξέρεις - διάφορα άλλα.

Για αρχή κι έχοντας στο νου μας τον αγώνα της e-food, πάρτε ένα στιγμιότυπο από την Τουρκία. 

1.Οι ταχυμεταφορείς της μεγάλης εταιρίας τροφίμων της Τουρκίας Yemeksepeti συγκεντρώθηκαν μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στην Κωνσταντινούπολη με τις στολές τους για να διαμαρτυρηθούν για τους χαμηλούς μισθούς και τις προσπάθειες των εταιρειών τους να σταματήσουν τη συνδικαλιστική οργάνωση.

2.Οι εργαζόμενοι της εταιρείας διαδικτυακής λιανικής Trendyol είχαν μόλις προηγουμένως απεργήσει στην Τουρκία. Η εταιρεία απέσυρε το σχέδιό της να αυξήσει τους μισθούς κατά 11% και αντ’ αυτού προσέφερε αύξηση 39% για όλους τους εργαζόμενους.

3.Εμπνευσμένοι από την επιτυχία της Trendyol, οι εργαζόμενοι διανομής σε διάφορες εταιρείες σε ολόκληρη την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων των Yemeksepeti, Yurtiçi Kargo και Scotty, ανακοίνωσαν τις απεργίες τους με βασικό αίτημα να έχουν καλύτερους μισθούς.

Το σύνθημα που ακούγεται στο βίντεο: "Αντισταθείτε! Αντισταθείτε! Θα νικήσουμε!"

Ο τυραννοκτόνος Δημήτρης Τσαφέντας. Προβολή ντοκιμαντέρ.

Την Τετάρτη 2/2 στις 20:00, η κινηματογραφική ομάδα provolone θα παρουσιάσει το ντοκιμαντέρ του Μανώλη Δημελλά, σχετικά με τη ζωή του ανθρώπου που δολοφόνησε τον πρωθυπουργό "αρχτιτέκτονα του Απαρτχάιντ" μέσα στο κοινοβούλιο της Νότιας Αφρικής στις 6.9.1966.

Στην κατάληψη στο Μπίνειο.

Το έντυπο που θα συνοδεύει την προβολή:

Από τη Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου

 Τα αναδημοσιεύουμε ως παράδειγμα και θα δείτε στο τέλος γιατί.

1.

Συνάδελφοι/ισσες,

Εργαζόμενοι και εργαζόμενες οδηγοί δικύκλου, ταχυμεταφορείς, ταχυδιανομείς και υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών από όλη την Αθήνα, από κάθε γωνιά της Αττικής ενημερώνουν συνεχώς το σωματείο πως η ολισθηρότητα των δρόμων λόγω της χιονόπτωσης και του πάγου έχει καταστήσει την οδήγηση αδύνατη.

Οι διανομές στην Αττική αλλά και σε ολόκληρη την χώρα αναβάλλονται μέχρι τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών.

Ως σωματείο είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση: Οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη επιχείρηση, μαγαζί ή κατάστημα θέσει τη ζωή των συναδέλφων/ισσών μας σε κίνδυνο θα μας βρει μπροστά του. Πλέον δεν υπάρχει άλλος χώρος για να «δώσουμε τόπο στην οργή».

Συνάδελφοι/ισσες,

πρώτα από όλα η ασφάλειά μας – Δεν οδηγούμε σε ακραίες καιρικές συνθήκες – Δεν ρισκάρουμε, δεν θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας.

Οπότε,πως κινούμαστε διαδικαστικά, τι κάνουμε σε περίπτωση που ο εργοδότης ή η επιχείρηση στην οποία εργαζόμαστε δεν θέσει σε προτεραιότητα την υγεία και την ασφάλειά μας;

1.Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να εξηγήσουμε στον εργοδότη ή τον προϊστάμενο το λόγο που δεν μπορούμε να εκτελέσουμε την εργασία μας (χιονόπτωση, ολισθηρότητα οδοστρώματος, παγετός κλπ).

2.Σε περίπτωση που τα επιχειρήματά μας πέσουν στο κενό, δεν υπάρξει διάθεση επικοινωνίας και απειληθούμε με απόλυση ενημερώνουμε άμεσα το σωματείο στο τηλ. 6946 747244 ή στέλνουμε e-mail στο info@sveod.gr

3.Παράλληλα από τον υπολογιστή ή το κινητό στέλνουμε e-mail στην επιθεώρηση εργασίας όπου αναφέρουμε εν συντομία το περιστατικό, την πίεση ή την απειλή που δεχθήκαμε καθώς και τα στοιχεία της επιχείρησης στην οποία εργαζόμαστε (τα στοιχεία της επιχείρησης είναι τυπωμένα πάνω στις αποδείξεις).

4.Το ίδιο e-mail μπορούμε να αποστείλουμε στο ΚΕΠΕΑ www.kepea.gr καθώς και στη ΓΣΕΕ στο www.inegsee.gr

5. O εργαζόμενος/η μπορεί να απουσιάσει λόγω δυσχερών καιρικών συνθηκών. Στον ιδιωτικό τομέα, όταν υπάρχει αδυναμία προσέγγισης ονομάζεται ανυπαίτια αδυναμία εκ μέρους του εργαζομένου. Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει το ημερομίσθιο και ο εργαζόμενος μπορεί να απουσιάσει καθώς δεν μπορεί να προσεγγίσει ή να εκτελέσει την εργασία του λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών και του χιονιού.

Συνάδελφοι/ισσες, είμαστε συνηθισμένοι στα δύσκολα. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία δεν διεκπεραιώνουμε παραγγελίες που μας εκθέτουν σε κίνδυνο ή είναι αδύνατον να παραδοθούν. Σε καμία περίπτωση δεν θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλειά μας για μια μερίδα φαγητού, ένα δέμα ή ένα φάκελο, που επί της ουσίας δεν πρόκειται να λείψει από κανέναν.Το σημαντικότερο είναι να γυρνάμε σώοι και αβλαβείς στο σπίτι και τους αγαπημένους μας.

Αρνούμαστε να εργαστούμε για ανάλγητους εργοδότες. Ενωμένοι/ες δίνουμε τέλος στον εργοδοτικό ζόφο.

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου

24 Ιανουαρίου 2022.

2.

Παρά το σφοδρό κύμα κακοκαιρίας, η πλατφόρμα e food και άλλες πλατφόρμες, παραμένουν ανοιχτές για παραγγελιοληψία. Ως σωματείο, ως εργαζόμενοι/ες οδηγοί δικύκλου, θέτουμε επιτακτικά το εξής ερώτημα στο Υπουργείο Εργασίας και αναμένουμε άμεση απάντηση: Για ποιο λόγο επιτρέπεται η λειτουργία των πλατφορμών παραγγελιοληψίας όταν απαγορεύεται η μετακίνηση από την Πολιτική Προστασία και η εργασία σε εξωτερικούς χώρους από το Υπουργείο; Και να προσθέσουμε πως, οι “ανοιχτές πλατφόρμες” αποτελούν μέσο πίεσης και εκβιασμού από τα συνεργαζόμενα καταστήματα προς τους συναδέλφους μας στις γειτονιές του λεκανοπεδίου.

Το Υπουργείο Εργασίας προκειμένου να διασφαλίσει την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων επιβάλλεται να παρέμβει με συμπληρωματική ανάρτηση στην ανακοίνωση του Σαββάτου, η οποία να υποχρεώνει τις πλατφόρμες σε άμεσο “τερματισμό λειτουργίας” μέχρι το πέρας της κακοκαιρίας και την πλήρη αποκατάσταση της κυκλοφορίας. Σε διαφορετική περίπτωση, από κάθε άποψη, ηθικά και νομικά, υπεύθυνοι για κάθε εργατικό ατύχημα – δυστύχημα, καθίστανται το κράτος, οι εργοδότες αλλά και οι εταιρείες ψηφιακής διαμεσολάβησης (πλατφόρμες), εφόσον συνεχίζουν να παρέχουν υπηρεσίες παρά τη σαφή και ρητά διατυπωμένη απαγόρευση.

Συνάδελφοι/ισσες, με το ανάστημα, τα επιχειρήματα και τις οδηγίες που μας δίνει το σωματείο, μπορούμε να βάλουμε τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Χαιρετίζουμε τις αντιδράσεις των συναδέλφων που, χρόνο τον χρόνο, πληθαίνουν και θεωρούμε πως η φετινή γρήγορη ανακοίνωση του Υπουργείου είναι ένα ακόμα αποτέλεσμα της αντίστασης όλων μας όλα αυτά τα χρόνια.

Τέτοιες ώρες και μέρες, ο νους μας είναι πάντα στην ασφάλειά μας αλλά και στους τσακισμένους κι αδικοχαμένους συναδέλφους μας, που “έπεσαν”  στη μάχη του μεροκάματου υπό τέτοιες ή αντίστοιχες συνθήκες.

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου

24 Ιανουαρίου 2022

Και λίγο μετά, σήμερα το πρωί η efood έστειλε το εξής:

 Αυτά!

Νερό (1: κάποια νέα...)

Πριν κάμποσο καιρό είχαμε αναφερθεί από δω αλλά και το χάρτινο κλάξον (δες παρακάτω "νερό 2") για το κόλπο της ιδιωτικοποίησης των δικτύων ύδρευσης μέσω των ΣΔΙΤ (συμπράξει δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) και των "θολών σημείων" των διαγωνισμών και αναθέσεων. Για όλον αυτό το μηχανισμό δηλαδή που πάει να φέρει εις πέρας τον διακαή πόθο των αφεντικών (εδώ και πολλά χρόνια) για πλήρη ιδιωτικοποίηση του ίδιου του νερού. Αυτού που πίνουμε, πλενόμαστε, καθαρίζουμε, αυτού με το οποίο επιβιώνουμε. Στην επόμενη δημοσίευση ("νερό 2") μπορείτε να βρείτε ακόμα περισσότερα για το πώς όλο αυτό βρήκε εφαρμογή σε πολλά μέρη του κόσμου στο παρελθόν αλλά και πώς δημιουργήθηκαν κάμποσα κινήματα επαναδημοτικοποίησης. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, και που φαίνεται και στη φωτό πιο πάνω, είναι το επόμενο βήμα του σχεδίου, όπως το είχε "προφητεύσει" ο λαγός που ακούει στο όνομα Μπάμπης Παπαδημητρίου όταν πριν λίγα χρόνια από την τηλεόραση ενημέρωνε το πόπολο ότι "το νερό στην Ελλάδα είναι πολύ φτηνό".

Γράφει λοιπόν το δεξιό-νεοφιλελέ capital.gr :

Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στους κόλπους της ΕΥΔΑΠ και όχι μόνο, ο αποκλεισμός της από το διαγωνισμό για το μεγάλο έργο ΣΔΙΤ, προϋπολογισμού 291 εκατ ευρώ που αφορά στην υδροδότηση της Αθήνας. 

Ο διαγωνισμός με τίτλο "Λειτουργία, Συντήρηση, Επισκευή και Αποκατάσταση των Παγίων του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) για την κάλυψη των αναγκών της μείζονος περιοχής της πρωτεούσης μέσω ΣΔΙΤ", θα πραγματοποιηθεί τελικώς χωρίς τη συμμετοχή της ΕΥΔΑΠ εφόσον δεν τροποποιήθηκε ο ιδρυτικός της νόμος. 

Και αυτό γιατί ο ιδρυτικός νόμος της ΕΥΔΑΠ έγινε πολύ πριν από την εφαρμογή Συμπράξεων Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και ως εκ τούτου, δεν προβλέπει την δυνατότητα της Εταιρείας να συμμετέχει σε ΣΔΙΤ εκτός της Περιφέρειας Αττικής, όπου δραστηριοποιείται.

Μάλιστα στην πρόσφατη τροπολογία που πέρασε το καλοκαίρι για την ανανέωση μέχρι το 2040 του αποκλειστικού δικαιώματος παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στην οποία ανανέωθηκε και η σύμβασης για το ΕΥΣ αναφερόταν ότι: "με σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, της "Εταιρείας Παγίων ΕΥΔΑΠ" και της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., ανατίθεται στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. η συντήρηση και λειτουργία του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (Ε.Υ.Σ.) της μείζονος περιοχής της Πρωτεύουσας για τρία έτη.

Μετά τη λήξη της εν λόγω σύμβασης, η συντήρηση και λειτουργία του Ε.Υ.Σ. θα ανατίθεται από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών σε ανάδοχο, ο οποίος θα αναδεικνύεται μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας, στην οποία διαγωνιστική διαδικασία προτίθεται να συμμετάσχει η ΕΥΔΑΠ".

Ωστόσο παρά τις υποσχέσεις και τις σχετικές ενέργειες της διοίκησης της ΕΥΔΑΠ μέχρι και την προθεσμία υποβολής φακέλου εκδήλωσης ενδιαφέροντος στις 20/1/2022 για το έργο του ΕΥΣ, δεν υπήρξε καμμία ενέργεια για να ανοίξει ο δρόμος συμμετοχή της στο διαγωνισμό, για τον οποίο έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον μεγάλοι κατασκευαστικοί Όμιλοι. 

Το πολύ ενδιαφέρον βρίσκεται στο σημείο όπου μιλάνε για την προθεσμία υποβολής φακέλου. Δείτε και στην επόμενη δημοσίευση του κλάξον. Αυτό που συμβαίνει και "ανοίγει τον δρόμο" είναι πως η διοίκηση της ΕΥΔΑΠ περίμενε από πριν από το καλοκαίρι μια νομοθετική ρύθμιση για να μπορέσει να συμμετάσχει και εκείνη στον διαγωνισμό για ένα έργο που επιτελούσε εδώ και δεκαετίες. Όμως το γκουβέρνο δεν προχώρησε στην κατάθεση τροπολογίας υπέρ της ΕΥΔΑΠ και δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι υπάρχουν τρεις ενδιαφερόμενοι οπότε διασφαλίστηκε ο απαιτούμενος ανταγωνισμός. Ποιοί είναι οι τρεις ενδιαφερόμενοι που θα καρπωθούν την περιουσία μας και αργότερα θα συνεργαστούν με διεθνείς κολοσσούς; Α, πολύ γνωστοί:

Ακτωρ Παραχωρήσεις-Ηλέκτωρ

Ιντρακάτ-Τέρνα

Μηχανική.

Τις διαφαινόμενες δυσάρεστες για την ΕΥΔΑΠ εξελίξεις είχαν καταγγείλει με ανακοίνωσή τους από τον περασμένο Νοέμβριο οι μηχανικοί της εταιρείας, που μέσω του συλλόγου τους τόνιζαν ότι θα ζημιωθούν η εταιρεία και οι καταναλωτές ώστε να πληρωθεί ο ιδιώτης της ΣΔΙΤ. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα και εν όψει της ΣΔΙΤ και της συμμετοχής της σε αυτήν, η ΕΥΔΑΠ είχε συμφωνήσει να πληρώσει 157 εκατομμύρια ευρώ για το αδιύλιστο νερό που είχε πάρει μέσω του ΕΥΣ στο διάστημα 2013-2020.

Και μια ακόμα σημείωση περί της εταιρείας "Μηχανική". Αυτή ανήκει στον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου ο οποίος δραστηριοποιείται από τη δεκαετία του 90, τα "έσπασε" με διάφορους άλλους καρχαρίες, κατηγόρησε περί νταβατζήδων κι άλλα τέτοια όμορφα, πέρασε άσχημα και τελικά φαίνεται να τα καταφέρνει τώρα με την ιδιωτικοποίηση του νερού. Δες εδώ αλλά και εδώ.

Γράφει η συριζέικη εφσύν: Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι ο έλεγχος των δικαιολογητικών των συμμετεχόντων αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος Μαρτίου 2022 για να περάσει η διαδικασία του ανταγωνιστικού διαλόγου στη β' φάση. Η δημοσίευση των τριών ενδιαφερόμενων επενδυτών συνοδεύτηκε από σχόλια έκπληξης για την επανεμφάνιση της εταιρείας «Μηχανική» του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου και επισημάνσεις ότι έχει πολλά χρόνια να διεκδικήσει δημόσιο έργο με αποτέλεσμα να χάσει το τεχνικό πτυχίο που της επιτρέπει να αναλαμβάνει τέτοιου ύψους ευθύνες. Πάντως, η τελευταία ιδιαίτερα ηχηρή εμφάνιση του κ. Εμφιετζόγλου ήταν πριν από δύο χρόνια, όταν συγκρούστηκε δημόσια με τον υπουργό Υποδομών Κώστα Καραμανλή ο οποίος εποπτεύει την ΕΥΔΑΠ. Αφορμή ήταν τότε οι χειρισμοί Καραμανλή στα έργα της οδού Πάτρας-Πύργου, για τα οποία ο πρόεδρος της «Μηχανικής» τού επιτέθηκε με βαρύτατες εκφράσεις κατηγορώντας τον ότι διαπραγματεύεται με νταβατζήδες.

Τέλος πάντων, ανάμεσα στους υπόλοιπους καρχαρίες εμφανίζεται κι αυτός, ο πρόεδρος του νέου πολιτικού σχηματισμού στα δεξιά της ΝΔ, με το όνομα "Πανελλήνια ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ". 

Ε ναι ρε! Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι πατριωτισμός. 

Πάμε παρακάτω, δηλαδή λίγο πιο πίσω, μπας και δούμε τι θα γίνει μετά. 

Νερό (2)

Σ' αυτή τη νεοφιλελεύθερη λοιπόν πραγματικότητα, όπου τ' αφεντικά (κάθε είδους) κι οι πολυεθνικές (κάθε είδους) μαζί με τα φερέφωνά τους και το κόμμα τους που λέγεται κράτος μας πιπιλάνε το μυαλό με το "αόρατο χέρι της αγοράς", τον "υγιή καπιταλιστικό ανταγωνισμό", "την αυτορρύθμιση", τα πάντα λεηλατούνται! 

Μια ματιά στα μέρη μας, στους λογαριασμούς "μπαλόνια" της Γέρας, στο διαχρονικό χάος της ΔΕΥΑΛ, στην πολύ πρόσφατη ανακοίνωση για "διακανονισμούς λογαριασμών σε 50 δόσεις", μας δείχνει κάτι: Μας δείχνει τη μέρα όπου διάφοροι μεγαλόσχημοι θα "βάλουν τάξη" φέρνοντας κι εδώ την αγία "ιδιωτική πρωτοβουλία".

Σε σχέση με τους μηχανισμούς που δημιουργούν το πολυπλόκαμο των αναθέσεων και των ΣΔΙΤ (συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), καθώς και κάποια παραδείγματα από το παρελθόν στην Ελλάδα κάντε τον κόπο και διαβάστε παρακάτω:

Για κάποια άλλα από την παγκόσμια εμπειρία αλλά και σε σχέση με ζητήματα της ΔΕΥΑΛ στο παρελθόν διαβάστε αυτό:

Νερό (3)

 Στις 4 Αυγούστου της χρονιάς που πέρασε η κινηματογραφική ομάδα provolone παρουσίασε στο Μπίνειο το παρακάτω ντοκιμαντέρ σε σχέση με την "προϊστορία" των αγώνων και των δεδομένων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα.

Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε: Μια φωτογραφία κι ένα τραγούδι.

Όσοι δε παίρνουν θέση, ας περιμένουν.

Καπιταλισμός λέγεται

 

Τι βλέπουμε στην εικόνα; βλέπουμε άρθρο του ηλεκτρονικού Indepedent (ευχαριστούμε τον Μ. που μας το έστειλε). Τι γράφει το άρθρο;

Ας δούμε (ο τονισμός δικός μας):

Η Brussels Airlines έχει πραγματοποιήσει 3.000 πτήσεις χωρίς επιβάτες αυτόν τον χειμώνα για να αποφύγει την απώλεια χρονοθυρίδων απογείωσης και προσγείωσης.

Η μητρική εταιρεία της αεροπορικής εταιρείας, ο Όμιλος Lufthansa, επιβεβαίωσε ότι 18.000 πτήσεις είχαν πραγματοποιηθεί κενές, συμπεριλαμβανομένων 3.000 υπηρεσιών της Brussels Airlines, αναφέρει το The Bulletin.

Οι κανόνες της ΕΕ απαιτούν οι αεροπορικές εταιρείες να εκτελούν ένα ορισμένο ποσοστό τακτικών πτήσεων για να διατηρούν τις χρονοθυρίδες τους στα μεγάλα αεροδρόμια.

Σύμφωνα με αυτούς τους κανονισμούς «take it or leave it», πριν από την πανδημία, οι αερομεταφορείς έπρεπε να χρησιμοποιούν τουλάχιστον το 80% των προγραμματισμένων χρονοθυρίδων απογείωσης και προσγείωσης.

Αυτό αναθεωρήθηκε στο 50%  καθώς λόγω κορονοιού  τα ταξίδια  γίνονται όλο και πιο δύσκολα – ωστόσο οι αεροπορικές εταιρείες εξακολουθούν να αγωνίζονται να πετύχουν αυτόν τον στόχο.

Ως αποτέλεσμα των τελευταίων στοιχείων του Ομίλου Lufthansa, η βελγική ομοσπονδιακή κυβέρνηση απέστειλε επιστολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας αλλαγή των κανόνων για τη διατήρηση των χρονοθυρίδων.

Ακολουθεί την είδηση ​​ότι οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες μειώνουν τα χειμερινά τους δρομολόγια εν μέσω της μείωσης της ζήτησης λόγω των ταξιδιωτικών περιορισμών της omicron.

Δύο πραγματάκια από εμάς. 

Καταρχήν, όπως έχει δείξει η εμπειρία ο κοροντουβρουτζάς ο κατηραμένος έχει "αναγκάσει" διάφορα γκουβέρνα να αποζημιώσουν τις άμοιρες αεροπορικές για τη χασούρα. Η ψωροκώσταινα άλλωστε είναι εξαιρετικό παράδειγμα. Μετά σκεφτόμαστε αφελώς: Κάτι δεκάδες χιλιάδες πτήσεις χωρίς λόγο (πέρα από τις πολύτιμες χρονοθυρίδες) σημαίνουν καύσιμα. Πολλά καύσιμα. πάρα πολλά καύσιμα χωρίς λόγο. Δηλαδή φράγκα. Πολλά φράγκα. Πάρα πολλά φράγκα - χωρίς λόγο. Και μόλυνση του περιβάλλοντος. Μεγάλη μόλυνση. Όχι;

Και συνεχίζει το άρθρο:

Ο Όμιλος Lufthansa, στον οποίο ανήκουν οι αερομεταφορείς Lufthansa, Swiss International Airlines, Austrian Airlines και Eurowings, εκτός από την Brussels Airlines, έχει ήδη αποσύρει 33.000 πτήσεις τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο.

Παρόλο που η εταιρεία είδε μια άνοδο στις κρατήσεις το φθινόπωρο, αυτό σημείωσε ξανά βουτιά για τις αρχές του 2022, με πολλές χώρες να έχουν αυστηροποιήσει τις απαιτήσεις εισόδου στον απόηχο της τελευταίας παραλλαγής του κορωνοϊού.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Lufthansa, Carsten Spohr, δήλωσε στο AFAR: «Το φθινόπωρο, ήμασταν ακόμα ευχάριστα έκπληκτοι με το πόσο καλά είχε ανέβει η επιχείρησή μας. Αλλά από τα μέσα Ιανουαρίου έως τον Φεβρουάριο, βλέπουμε στην πραγματικότητα μια απότομη πτώση στις κρατήσεις».

Ο συνολικός αριθμός ακυρώσεων τους επόμενους μήνες αντιπροσωπεύει το 10% του προηγούμενου προγράμματος.

Η Ryanair μείωσε επίσης το πρόγραμμά της τον Ιανουάριο κατά 33%  λόγω της πτώσης των κρατήσεων μετά την εξάπλωση του Omicron και των συνοδευτικών ταξιδιωτικών περιορισμών.

Εσύ υποτελή, πλήρωνε, τρόμαζε με "υγειονομικές κρίσεις", "κλιματικές κρίσεις", "διατροφικές κρίσεις" και πάει λέγοντας. Α! Και μη χρησιμοποιείς πλαστικά καλαμάκια. Έλεος πια! Λίγη υπευθυνότητα.

Παράνοια; Όχι. Απλά, καπιταλισμός.

Παραλληλισμοί

Σαν σήμερα, στις 11 Ιανουαρίου 1910 γεννήθηκε ο Νίκος Καββαδίας. Με αφορμή τα όσα ευτράπελα ή και ανησυχητικά συμβαίνουν στα σχολεία που άνοιξαν χτες με όρους εποχής κορονοντουβρουτζά, και με κάτι καταλήψεις σχολείων που αχνοφαίνοντα στον αέρα, το Κλάξον θυμήθηκε ένα ποίημα του από τη συλλογή Μαραμπού.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΣΜΟΙ

Τρία πράματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.

Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,

των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες

και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.

Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία

παρ' όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,

μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει

η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά. 

Εδώ σε απαγγελία του Νότη Περγιάλη:

Και εδώ, μελοποιημένο από τους Χειμερινούς Κολυμβητές:

Πέτσωμα (1)

Θα πάμε λίγο πίσω στο χρόνο για να μιλήσουμε για τον όρο Πέτσωμα, ο οποίος ασφαλώς μας φέρνει στο νου τη λίστα Πέτσα, τους δημοσιογράφους και καλλιτέχνες (του λόγου και όχι μόνο) που κάνουν το άσπρο μαύρο ως υπάλληλοι του γκουβέρνου κι άλλα τέτοια όμορφα των ημερών μας. Ο όρος  "πετσώματα" συναντάται για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, ιδίως τις δεκαετίες 1860-1880. Αναφέρει ο Νίκος Σαραντάκος στην ιστοσελίδα του "οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία":

Τον 19ο αιώνα, στις δεκαετίες 1860-1880 ιδίως, το ελληνικό κράτος ενίσχυε διακριτικά διάφορα ανταρτικά σώματα που δρούσαν στις περιοχές που ακόμα ανήκαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ιδίως Ήπειρο και Θεσσαλία. Ένα βασικό κονδύλι αυτών των αντάρτικων σωμάτων πήγαινε σε πετσώματα, δηλ. σόλες για τα ποδήματά τους, που θα ταλαιπωρούνταν στα κακοτράχαλα εδάφη όπου δρούσαν -σκέφτομαι όμως πως σε ένα τέτοιο κατάστιχο είναι πιο εύκολο να γράψει κανείς κάτι αθώο όπως τα πετσώματα παρά π.χ. όπλα ή σφαίρες. Ετσι, ο όρος «πετσώματα» έφτασε να σημαίνει το σύνολο των χρηματικών παροχών που έδινε κρυφά (ή, τέλος πάντων, όχι πολύ φανερά) το κράτος στα σώματα αυτά.

Φυσικά, κάποιοι επικεφαλής σωμάτων μπορεί να φούσκωναν τους λογαριασμούς εξόδων τους ή μπορεί πιεστικά να ζητούσαν κι άλλα πετσώματα, οπότε με τον καιρό η έννοια της λέξης διευρύνθηκε και έφτασε να σημαίνει την προσφορά δημοσίου χρήματος για την παροχή αμφίβολων υπηρεσιών, ως εύνοια σε πολιτικούς φίλους, κοινώς τον λουφέ (που και ο λουφές αρχικά είχε σημασία όχι ύποπτη, αλλά απολύτως ουδέτερη αφού σήμαινε τον μισθό των αγωνιστών στον ξεσηκωμό του 1821).

Κι έτσι τα «πετσώματα» ή, στον ενικό, «το πέτσωμα» έγινε θεσμός τον 19ο αιώνα, κάτι ανάλογο με, κατά καιρούς, το μπαχτσίσι, το λάδωμα, το κωλόκουρο, το φακελάκι ή τα πάμπερς για όσους τα θυμούνται.

Μάλιστα Πετσωματάς ονομάστηκε αυτός που παίρνει ή επιδιώκει να πάρει πέτσωμα -αλλά και ο πολιτικός που δίνει πετσώματα.

Στο ποίημά του «Ο Ραμπαγάς», ο πρωτοπόρος δημοκράτης Κλεάνθης Τριανταφύλλου, που αυτοκτονησε στα 40 του αφού φυλακίστηκε και κυνηγήθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Α’, γράφει:

Πιφ! παφ! πετσώματα

δος μου και τρέχω

μ’ όλα τα κόμματα

σα δεν τον έχω.

Πιφ! παφ! πετσώματα

κι είμαι πάντ’ αγάς

μ’ όλα τα κόμματα

ο Ρα- ο Ραμπαγάς!

Σας θυμίζει τίποτα;

Πέτσωμα (2)

Επ' αυτού του ζητήματος λοιπόν, του πετσώματος, ένα ποίημα του του Γεωργίου Σουρή. 

Ο κύριος Πετσωματάς:

Ο κύριος Πετσωματάς, οπλαρχηγός ειρήνης,

στον τελευταίον πόλεμον χαλάσας τρεις καπότες,

φαγών ολίγα χρήματα της Εθνικής Αμύνης,

προ πάντων δε διακριθείς εις το σουφρώνειν κότες,

στους καφενέδες σκυθρωπός και μόνος επλανάτο,

και στα τραπέζια κάποτε ησύχως εκοιμάτο.

Και τότε ωνειρεύετο υπό πλατάνους δείπνα

με κότες δούλων αδελφών, με δάφνας και μυρσίνας,

αλλ΄ όταν εκ του ευτυχούς ληθάργου του εξύπνα,

μετά δακρύων έβλεπε πως είναι εις Αθήνας.

Και δίδων πέντε φάσκελα το έθνος κατηράτο,

και πάλιν εξεθύμωνε και πάλιν εκοιμάτο.

 Εδίψα μάχας κι αίματα της εποχής εκείνης,

αλλά το έθνος δυστυχώς μετά μακρούς πολέμους

ετρύγα τους γλυκείς καρπούς της ποθητής ειρήνης,

μοιραίως πελαγοδρομούν στους τέσσαρας ανέμους.

Κι εκείνος εκινδύνευε της πείνας ν΄ αποθάνει,

κι εσκέπτετο νυχθημερόν τι διάβολο να κάνει.

Αλλ΄ ο Θεός, ο πώποτε πεινώντα μη αφίνων

ουδέ αυτά τα πετεινά, ως λέγουν, τ΄ ουρανού,

προ πάντων δε οιστρηλατών τους κλέπτας των Ελλήνων,

και του πτωχου Πετσωματά εφώτισε τον νου·

κι ως μόνην του ενέπνευσε παρήγορον ελπίδα

να βάλει κάλπην βουλευτού κι εκείνος στην πατρίδα.

 Αυτό το πράγμα δύσκολον πολύ δεν του εφάνη…

εις την πατρίδα έχαιρεν υπόληψιν μεγάλην,

καθόσον ήτο γέννημα ενός αρχιτσοπάνη,

διακριθέντος άλλοτε στην Τουρκομάχον πάλην.

Αλλά κι αυτός ο ίδιος μετά τοσούτον χρόνον

συνέχισε τα τρόπαια των πατρικών αγώνων.

Λοιπόν;… της Κυβερνήσεως λαβών την συνδρομήν,

τα έξοδα της κάλπης του κι ολίγας παραινέσεις,

απήλθεν εις την πάτριον αναύλως προς τιμήν,

εις όλους υποσχόμενος διορισμούς και θέσεις.

Κι επέτυχεν;… επέτυχε και πρώτος παρ΄ ελπίδα,

και κάθε φίλος έβγαλε γι΄ αυτόν εφημερίδα.

Και από τότε δέχεται, χωρίς να δίδει, δώρα,

ελέγχει αδυσώπητος των υπουργών τας πράξεις,

φορεί και γάντια κάποτε και πάντοτε ως τώρα

εις της συμπολιτεύσεως ευρίσκεται τας τάξεις.

Και όταν πατριώτη του κανένα διορίζει,

το ήμισυ τουλάχιστον εκ του μισθού κερδίζει.

Ουδέ στο βήμα ομιλεί, αλλ΄ ούτ΄ ιδιαιτέρως,

και μόνον όταν πρόκειται γερόν να πέσει ξύλον,

τότε σηκώνετ΄ εν σπουδή κι ευθύς λαμβάνει μέρος,

διά τα δικαιώματα μαχόμενος των φίλων.

Εις πάσαν άλλην ήρεμον περίστασιν χαζεύει,

κι ηδυπαθώς τους ρώθωνας της μύτης του θωπεύει.

Κι εις τους χορούς του Παλατιού ως βουλευτής πηγαίνει,

αλλά τας συνηθείας του δεν λησμονεί τας πρώτας,

και πάντοτε του Παλατιού την σκάλαν κατεβαινει

μ΄ ολίγα κρύα λείψανα καλοψημένης κότας.

Τοιούτος αντιπρόσωπος πολύτιμος εφάνη

ο κύριος Πετσωματάς ο γόνος του τσοπάνη.-

 

           

Πέτσωμα (3)

Και εδώ, τί έγραφε σε διάλεξή του ο Παλαμάς το 1890 αναφερόμενος στον πατριωτισμό ως καταφύγιο του απατεώνα. Ειδικά, στους πετσωματάδες λογοτέχνες που μέσω πατριωτικών κορωνών κρύβανε την ποιητική τους ένδεια και φυλούσαν τα "καλά της αυλής". Κάντε τις αναγωγές σας.

Ο πατριωτισμός είναι το ευγενέστερον των αισθημάτων, αλλά και το προχειρότερον εις εκμετάλλευσιν υπό των φωνασκών, των αγυρτών και των επιτηδείων παντός είδους. Εν τω καθ’ ημέραν βίω ο πατριωτισμός δύναται να χρησιμεύσει ως πρόσχημα προς θεραπείαν και των ιδιοτελεστέρων συμφερόντων· εν τή φιλολογία υπό την αιγίδα του συχνότατα κρύπτεται η στειρότης τού πνεύματος και πάσης φιλολογικής ιδιοφυΐας η έλλειψις. Ιδιαιτέρως παρ’ ημίν αμέσως από της συστάσεως του ελληνικού βασιλείου εδημιουργήθη παραλλήλως προς τους κλεινούς «πετσωματάδες» των επαναστατικών κινημάτων σχολή «πετσωματάδων» της ποιήσεως υπό χείμαρρον μεγαλοκόμπου φιλοπατρίας καλυπτόντων την ισχνότητα τών εννοιών και το χονδροειδές των αισθημάτων. Η φιλοπατρία όχι μόνον δεν προσθέτει τι, αλλά και ασχημίζει τους στίχους, Οσάκις λείπει εξ αυτών η τέχνη και η ποίησις, όπως και τα λόγια, χωρίς τα έργα, καθιστώσιν αφορήτους τούς τιτλοφορουμένους πατριώτας.

Αναδημοσίευση

Μυτιλήνη ενημέρωση για πρωτοχρονιάτικη παρέμβαση.

Παραμονή πρωτοχρονιάς και μια ομάδα συντρόφια αποφασίσαμε να αλλάξουμε χρόνο έξω από την ιδιότυπη φυλακή που υπάρχει στο νησί μας, το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών στην περιοχή Μαυροβούνι. Με πανό που έγραφε -φωτιά σε όλα τα κελιά- σε 4 γλώσσες προσεγγίσαμε όσο το δυνατόν πλησιέστερα σε μία από τις εισόδους του στρατοπέδου (το οποίο είναι σχεδιασμένο για να κάνει όσο γίνεται δυσχερέστερη την επικοινωνία των μέσα με τους έξω), φωνάζοντας συνθήματα αλληλεγγύης προς τις έγκλειστες μετανάστριες. Οι διαφόρων χρωμάτων μπάτσοι, που κατακυριεύουν το χώρο του στρατοπέδου, έδειξαν εμφανώς αιφνιδιασμένοι από την παρουσία μας, ανταλλάζοντας για λίγη ώρα, σαστισμένα βλέμματα. Σύντομα, στο άκουσμα των συνθημάτων μας, μετανάστες άρχισαν να βγαίνουν από τις σκηνές, γεγονός που ενεργοποίησε την μπατσαρία, με μια ομάδα να περικυκλώνει τις μετανάστριες, και τους υπόλοιπους να επιχειρούν σπρώχνοντάς μας να μας απομακρύνουν από το οποτικό και ακουστικό πεδίο. Πάνω στην αλλαγή του χρόνου, που μας βρήκε να φωνάζουμε Azadi, huria, λευτεριά άρχισαν να καταφτάνουν ασφαλίτικα και μπατσικά, προκειμένου να μας προσάγουν για εξακρίβωση. Κάπου στο βάθος εμφανίστηκε τροχάδην μια διμοιρία ΜΑΤ, σαν να μην έφταναν οι 50 συνάδελφοι τους, που ήδη βρίσκονταν στο σημείο. Μετά από καμιά ώρα στο τμήμα μας άφησαν, προειδοποιώντας μας ότι την επόμενη φορά δεν θα είναι τόσο ευγενεις.

Το προφανές συμπέραμσα από την υπέρμετρη κινητοποίηση των δυνάμεων καταστολής απέναντί μας, είναι ότι σε μια φυλακή που βράζει, ακόμη και η παρουσία μιας μικρής ομάδας ανθρώπων με διάθεση να ξεσηκώσει, είναι απειλή για τη διατήρηση της αρρωστημένης τάξης τους.

Αργότερα την ίδια νύχτα αφήσαμε πόρτα πόρτα στις γειτονιές της Μυτιλήνης το κείμενο που συνόδευε τη δράση μας, το οποίο ακολουθεί (Στα σχόλια θα βρείτε μετάφραση σε Αγγλικά και Φαρσί).

Νέος χρόνος, ίδια ιστορία

Δεκέμβρης 2021, μια ανάσα πριν το lockdown, και ο εορταστικός καταναλωτισμός δεν πτοείται από τις δεκάδες νεκρών και αγνοούμενων στο Αιγαίο ή από τη συνεχόμενη κατάσταση εγκλεισμού που επιβάλλεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών. Ενώ μέσα σε τέσσερις μέρες στο Αιγαίο 31 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τουλάχιστον 45 αγνοούνται, το εορταστικό κλίμα δεν σταματά. Ταυτόχρονα όσο το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας κάνει τα ψώνια του, η έξοδος των μεταναστ(ρι)ών από το κέντρο κράτησης της Λέσβου απαγορεύεται για άλλη μια χρονιά, το διήμερο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με πρόσχημα τοσο τη δημόσια υγεία, όσο και το γεγονός ότι τα καταστήματα είναι κλειστά.

Οι ειδήσεις των ναυαγίων με τις δεκάδες νεκρών και αγνοούμενων, δεν απασχόλησαν και πολύ τα ελληνικά μεσα ενημέρωσης. Αυτοί οι νεκροί δεν έχουν την ίδια σημασία με τους νεκρούς από τον covid, που εδώ και σχεδόν δύο χρόνια αποτελούν πρώτο θέμα σε κάθε ειδησιογραφικό μέσο. Ελληνικό κράτος και ΜΜΕ βρήκαν αμέσως ένα βολικό αφήγημα: “το τούρκικο κράτος και τούρκοι διακινητές θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, που οι ελληνικές αρχές επιχειρούν να σώσουν”. Και φυσικά αποσιωπούν τους λόγους που οδηγούν τους ανθρώπους σε αυτά τα ακόμα πιο επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα, από την Τουρκία απευθείας στην Ιταλία: τη δράση της ελληνικής ακτοφυλακής και της Frontex, που με τα καθημερινά push backs θέτουν σε κίνδυνο ζωές, αλλά και την υποδοχή που τους περιμένει στα ελληνικά νησιά-φυλακές.

Όσον αφορά το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Λέσβου, η απαγόρευση εξόδου κατά τις ημέρες των γιορτών και σε κάθε αργία είναι μόνο ένα ακόμα στιγμιότυπο της διαρκούς βίας και εξαναγκασμού που επιβάλλονται στους μετανάστες. Τις υπόλοιπες “κανονικές” μέρες βγαίνουν με ειδικές άδειες, για συγκεκριμένες ώρες, για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες. Ένα συνεχόμενο lockdown δηλαδή, χωρίς προοπτική τερματισμού, αφού, όπως μας δείχνουν τα παραδείγματα από την υπόλοιπη Ελλάδα, η νέα κανονικότητα προβλέπει κλειστά κέντρα φυλακές, όπου η τεχνολογία επιτήρησης εμφανίζεται όλο και πιο αναβαθμισμένη. Αποκορύφωμα το κέντρο της Σάμου, πρότυπο και για τα υπόλοιπα κέντρα της χώρας, όπου συστήματα ελέγχου καταγράφουν κάθε κίνηση των εγκλείστων, μέχρι και στα κρεβάτια τους, ενώ κάμερες με τεχνητή νοημοσύνη είναι έτοιμες να σημάνουν συναγερμό σε κάθε “ύποπτη δραστηριότητα”, όπως η ανθρώπινη συνάρθροιση. Όλα αυτά βέβαια με τις ευλογίες και τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας σιωπά. Οι μετανάστες, που υπάρχουν στις συνειδήσεις μας ως ξένοι, αλλόθρησκοι, λαθραίοι, δεν έχουν τίποτα κοινό με εμάς. Και έτσι ο έλεγχος, η βία και η καταστολή στα σώματα και την καθημερινότητά τους, δεν μας αφορούν. Κι ας βλέπουμε με το πρόσχημα της νέας υγειονομικής κρίσης με πόση ευκολία το σύστημα στο οποίο ζούμε γεννά νεους διαχωρισμούς, κι άλλες ζωές με μικρότερη αξία. Κι ας βλέπουμε την καθημερινότητά μας να μοιάζει ολοένα και περισσότερο με μια ατελείωη φυλακή.

Εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσο υπάρχει έστω και μία φυλακή καμιά μας δεν είναι ελεύθερη. Γνωρίζουμε ότι οι φυλακές κάθε είδους υπάρχουν για να δημιουργούν ψευδείς διαχωρισμούς και να ενισχύουν την κυριαρχία αυτών που μας καταπιέζουν και μας εκμεταλλέυονται. Και γνωρίζουμε ότι αύριο ο καθένας μας μπορεί να είναι στη θέση των εγκλείστων. Για όλους αυτούς τους λόγους, και ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στις φυλακισμένες μετανάστριες, αποφασίσαμε φέτος να μην αλλάξουμε χρονιά στο σπίτι με το συνηθισμένο τρόπο, αλλά έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών του Καρά Τεπέ. Οι συγκεντρώσεις έξω από φυλακές και κέντρα κράτησης, τις ημέρες που παραδοσιακά προορίζονται για εορτασμούς, είναι κινήσεις έμπρακτης αλληλεγγύης στους αιχμάλωτους του κράτους. Με αυτό τον τρόπο υπένθυμιζουμε στους ανθρώπους αυτούς ότι δεν είναι μόνοι, ακόμη και αν το κράτος τους απομονώνει και η κοινωνία τους ξεχνά.

Γιατί όταν όλος ο κόσμος γιορτάζει, εμείς θυμόμαστε όσους και όσες επιλέγει να ξεχνά.

Ας εξεγερθούμε σήμερα απέναντι σε κάθε πτυχή της ζωής μας που θυμίζει φυλακή

Απέναντι σε κάθε μηχανισμό που μας θέλει να ζούμε ελεγχόμενα

φωτιά σε όλες τις φυλακές

σε κάθε εξουσία που τις γεννά

Αzadi liberte λευτεριά

σε όσες είναι στα κελιά