βολικές εικόνες...

Στην εικόνα βλέπετε ανάρτηση του site ζούγκλα η οποία αναφέρεται στην καραντίνα, στην τουρκία. Το γεγονός ότι οι υπεύθυνοι του site δεν πρόσεξαν καθόλου ποιά φωτογραφία χρησιμοποίησαν είναι άκρως εκνευριστικό (τουλάχιστον). Εξηγούμαστε: Στα καθημερινά τηλεοπτικά διαγγέλματα η θανατολαγνεία δίνει και παίρνει. Η καθημερινή μέτρηση νεκρών (και ποτέ μα ποτέ των πολλαπλάσιων ιαθέντων ασθενών) όσο νά 'ναι εμπεδώνει τον τρόμο και την ανάγκη για περισσότερη "ασφάλεια". Το ίδιο και οι φωτογραφίες με τις πομπές φερέτρων από την ιταλία. Το έχουμε ξαναπεί. Ο θάνατος πουλάει.

Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση οι φωστήρες του site επέλεξαν τη φωτογραφία από την
κηδεία της απεργού πείνας Helin Bölek. Μια απλή βόλτα στο διαδίκτυο θα σας πείσει μάλλον. Η Helin απεβίωσε μετά από 288 ημέρες απεργίας πείνας στην Τουρκία, χτες, στις 3 του Κοροναπρίλη 2020.

HELİN BÖLEK

Η Helin ήταν μέλος του μουσικού συγκροτήματος Grup Yorum, γνωστού για τους πολιτικούς στίχους του. Η ίδια καθώς και το μέλος της μπάντας Ibrahim Gökçek είχαν απαχθεί από το τουρκικό καθεστώς, το οποίο από το 2010 κι έπειτα προχωρούσε σε συστηματικές διώξεις και φυλακίσεις μελών του συγκροτήματος. Οι Grup Yorum είναι οι πρώτοι που ηχογράφησαν στην κουρδική γλώσσα. Η μεγάλη τους απεύθυνση στην τουρκία, οι πολιτικοί τους στίχοι και η πολιτική τους στάση προβλημάτισε το καθεστώς. Αντιγράφουμε συνέντευξη που έδωσαν στην Κατιούσα τα μέλη Oumet Gultekin και Sena Erkoc πριν κάτι μήνες:

«Οι Grup Yorum είναι οι πρώτοι που ηχογράφησαν τραγούδια στην κούρδικη γλώσσα και υπέστησαν μεγάλες διώξεις γι’ αυτό. Οι αρχές σταμάτησαν ένα φορτηγό που μετέφερε τα CD μας στα κούρδικα, και κατέστρεψε το φορτίο με τα όπλα! Εμείς κάνουμε πολιτικό τραγούδι. Μιλάμε για τους αγωνιστές, τους λαϊκούς ήρωες, τους αγώνες ενάντια στο φασισμό. Μες σε αυτά τα 34 χρόνια, πάντα είχαμε φυλακίσεις, διώξεις και βασανιστήρια, σε κάθε περίοδο του συγκροτήματος.

Θέλουμε να σταθούμε στην τελευταία μας περίοδο, από το 2010 κι έπειτα. Στην 25η επέτειο του συγκροτήματος, κάναμε συναυλία στην Κωνσταντινούπολη με 55 χιλιάδες κόσμο -ρεκόρ για συναυλία με εισιτήριο. Μέχρι το 2014, ο κόσμος αυξανόταν ολοένα και περισσότερο, σε κάθε συναυλία. Ξεπεράσαμε τις 100 χιλιάδες και φτάσαμε να παίζουμε μπροστά σε 1 εκατομμύριο κόσμο, σε Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Άδανα και όλες τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας. Παράλληλα κάναμε περιοδεία στην Ευρώπη και οι συναυλίες μας συγκέντρωναν χιλιάδες θεατές. Όσο αυξανόταν ο κόσμος, τόσο οξυνόταν κι η καταπίεση εναντίον μας.

Το φασιστικό ιμπεριαλιστικό κράτος μας έβλεπε σαν απειλή. Στη Γερμανία οι αρχές έβγαλαν σχετική ανακοίνωση, και ουσιαστικά μας απαγόρευσαν τις συναυλίες. Άρχισαν οι συλλήψεις, δε μας έδιναν πια συναυλιακούς χώρους. Μετά από κάθε τέτοια επίθεση, εμείς βρίσκαμε τρόπο να απαντήσουμε. Διοργανώναμε συναυλίες στις ταράτσες των σπιτιών, σε δρόμους και πλατείες. Δε μείναμε με σταυρωμένα χέρια, απαντήσαμε πολιτικά, δε μας σταμάτησαν οι απειλές».

Εμείς δεν θα αναπαράγουμε τις εικόνες της αποστεωμένης Helin. Θα ακούσουμε μια άλλη εκδοχή του γνωστού σουξέ της εποχής, από συναυλία στην Istanbul κάπου το 2012.

κάτι λεπτομέρειες (1)

Η εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο "Μορέας ΑΕ" είναι μια από αυτές που έχει αναλάβει την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων σε σημεία της ελληνικής επικράτειας. Όπως όλο ο κοσμάκης γνωρίζει οι αυτοκινητόδρομοι είναι μια εξαιρετικά καλή μπίζνα στην ψωροκώσταινα. Πολλά, πολλά φράγκα και πολλές, πολλές εγγυήσεις υπέρ των εταιρειών. Διόδια και κόντρα διόδια σε βαθμό που οι εταιρείες θησαυρίζουν κονομώντας κάθε χρόνο όλο και πιο πολλά, πολλά περισσότερα από όσα κατέβαλαν για την κατασκευή.

Αυτό που μαθαίνουμε τώρα είναι ότι ο "Μορέας ΑΕ" θα λάβει αποζημίωση 11 μύρια (από τα λεφτόδεντρα που δεν υπάρχουν) για τη μειωμένη κίνηση στους αυοκινητόδρομους της Πελοποννήσου το εξάμηνο από Σεπτέμβρη 2019 ως το Φεβρουάριο του 2020. Χμμμ. Πριν την έλευση του κορονοντουβρουτζά. Αυτά τα 11 μύρια προστίθενται στα εκατοντάδες προηγούμενα μύρια ευρά που εισέπραξε από
τα τσουχτερά διόδια στη βάση της ρήτρας εγγυήσεων που είχαν συμφωνηθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Ας αναλογιστούμε πόσα θα πάρουν το επόμενο εξάμηνο με τον κορονοντουβρουτζά να απαγορεύει τις μετακινήσεις.

κάτι λεπτομέρειες (2)

Θυμάστε το "σκάνδαλο siemens", τον Χριστοφοράκο που βρίσκεται κάπου στη γερμανία, κάτι πεσκέσια σε υπουργούς και διάφορους παράγοντες κι άλλα τέτοια όμορφα που ως συνήθως δεν διαλευκάνονται ποτέ; Ντάξει, θα πείτε τώρα. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.

Έχετε υπ' όψιν το "μεγάλο έργο" για τους σταθμούς μετατροπής διασύνδεσης Κρήτης και Αττικής ώστε το νησί να ηλεκτροδοτείται από την ηπειρωτική ελλάδα; Το λοιπόν, μαθαίνουμε ότι οι διαγωνισμοί για την ανάληψη του έργου είχαν ξεκινήσει κάπου τον Μάϊο του 19 και την 1η Νοεμβρίου 2019 υποβλήθηκαν  προσφορές από τις κοινοπραξίες GE-NARI-MYTILINEOS  και SIEMENS-TEΡNA (Μητρική Siemens Γερμανίας και όμιλος Περιστέρη). Τότε, και λόγω της δικαστικής έρευνας για το σκάνδαλο ο διαγωνισμός πήρε αναβολή. Μαθαίνουμε επίσης πως η τεχνική αξιολόγηση ολοκληρώθηκε στις 13 του κορονοΜάρτη 2020 κι ότι στις 26 του ίδιου κορονομήνα εμφανίστηκε βελτιωμένη προσφορά 370 μυρίων (358,6 μύρια για την κατασκευή των σταθμών και τα 11,4 μύρια ευρά για τη συντήρησή τους). Μαντέψτε από πού. Ε, ναι από τη Siemens σε κοινοπραξία με την ΤΕΡΝΑ ΑΕ. Μαντέψτε που κατακυρώθηκε το έργο στις 30 Μάρτη. Ε, ναι βρε κουτά...

Όμορφος κορονοκόσμος, αγγελικά πλασμένος.

Καμουφλάζ (για να γελάσει το χειλάκι μας)

Η ελληνική κυβέρνηση σιγά-σιγά ξεφουρνίζει μέσω δημοσιογράφων και πλαστών βίντεο συνωστισμού (βλ. παραλία θεσσαλονίκης) το επόμενο στάδιο της επιβολής απαγορεύσεων. Πάμε αδέρφια ντουγρού για ηρωικές εξόδους σε απαγόρευση βραδυνής κυκλοφορίας!

Εν τω μεταξύ λάβαμε  το παρακάτω από έναν καλό φίλο στην Αθήνα.

σας έχουμε νέα από την Κύπρο

Σήμερα έπεσε το μάτι μας σε δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας της κύπρου "πολίτης". Αντιγράφουμε δύο σημεία και σχολιάζουμε:

"Επιπλέον, από αύριο, 31 Μαρτίου 2020, στις 6 π.μ.:

1. Απαγορεύεται η σύναξη προσώπων στην όποια οικία πέραν των μόνιμα διαμενόντων προσώπων.

2. Απαγορεύεται η όποια μετακίνηση προσώπων από τις 9.00 μ.μ. μέχρι τις 06.00 π.μ., πλην όσων κατέχουν το έντυπο Βεβαίωσης Κυκλοφορίας Εργαζομένου (Έντυπο Α).

3. Η χρήση της κατ’ εξαίρεση μετακίνησης του όποιου προσώπου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Εντύπου Β, περιορίζεται σε μια μόνο φορά την ημέρα, με εξασφάλιση άδειας μέσω της αποστολής μηνύματος SMS στο 8998. Έγγραφη δήλωση κατ’ εξαίρεση μετακίνησης πολιτών που εμπίπτουν στις πρόνοιες του Εντύπου Β, θα χρησιμοποιείται μόνο από πρόσωπα άνω των 65 ετών."

"Πέραν του διατάγματος και των όσωνπροανέφερα έχει αποφασιστεί από την διυπουργική επιτροπή τα ακόλουθα μέτρα:

1. Αύξηση της ποινής του εξώδικου από 150 σε 300 ευρώ.

2. Κάθετη αύξηση ελέγχων στα οδοφράγματα.

3. Αξιοποίηση των παρατηρητών της γειτονιάς.

4. Θα γίνουν συστάσεις προς τις εμπορικές τράπεζες για έκδοση πιστωτικών καρτών στους δικαιούχους με βάση τις καταθέσεις τους και τρόποι προστασίας των πελατών που προβαίνουν σε αναλήψεις μετρητών από αυτόματες ταμειακές μηχανές.


5. Προς περιορισμό της διακίνησης των όσων έχουν διακριβωθεί ως θετικοί στον κορωνοϊό και βρίσκονται σε αυτοπεριορισμό, το Υπουργείο Υγείας μελετά τον τρόπο έτσι ώστε να επιβάλλεται ηλεκτρονική κατ’ οίκον επιτήρηση."

Για αρχή, γνωρίζουμε ότι στην κύπρο υπήρξαν αρκετά αστεία για το γεγονός  ότι ο Νίκαρος  (ο Αναστασιάδης ντε) αντέγραψε τον Κούλη στα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας. Σήμερα ο Νίκαρος όμως κάνει ρελάνς αυστηροποιώντας την κατάσταση. 

Τι μας λέει ο "πολίτης" μέσα από το δημοσίευμα; 

-Ότι πλέον θα ελέγχεται ποιοί/πόσοι και γιατί βρίσκονται σε κάθε σπίτι (γιάφκα θα προσθέταμε χαριτολογώντας).

- Ήρθε ο καιρός που θα δουν οι κάτοικοι του νησιού τη ΒΡΑΔΥΝΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ κυκλοφορίας. Φανταζόμαστε ότι από τις 9 το βράδυ και μετά οι - για διάφορους λόγους - παρανομούντες  θα πηγαίνουν τοίχο-τοίχο, προσέχοντας τα σοκάκια για να μην πέσουν σε κάνα περίπολο (μας θυμίζει κάτι;)

-Κομμένες οι μαλακίες με τις υπεύθυνες δηλώσεις και τα χαρτάκια. SMS για να ξέρουμε πού είστε. Οι άνω των 65 εξαιρούνται για ευνόητους λόγους...

-Τα 150 ευρά είναι λίγα και δε βάζετε μυαλό. Διπλασιασμός του προστίμου. Η αλήθεια είναι πως σε προηγούμενη ανάρτηση χαριτολογήσαμε για τη "φτήνια" (όχι ότι 150 είναι λίγα) του προστίμου.

Αλλά αυτό που μας άρεσε περισσότερο είναι το 3ο μέρος του 2ου αποσπάσματος περί παρατηρητών γειτονιάς. Δηλαδή στην Κύπρο υπάρχουν παρατηρητές γειτονιάς (ρουφιάνοι) με καθήκοντα; Πραγματικά δεν ξέρουμε. Και τί ακριβώς σημαίνει "αξιοποίησή" τους; Υπάρχουν και βρίσκονται εν υπνώσει; Αληθινή απορία.

Φανταζόμαστε πως τώρα που φτιάχνει ο καιρός και ο κόσμος θα ήθελε να κάνει καμιά βόλτα παραπάνω,  μάλλον μπαίνουν ιδέες στον Κούλη να αντιγράψει τον Νίκαρο.

Η επιβολή κι η αυστηριοποίηση έρχεται με δόσεις. Σαν το μύθο του Μυθιδράτη. Σε ένα δυστοπικό σενάριο, απευκταίο, φανταστείτε τη διαταγή σε όσους νοσούν και βρίσκονται σπίτι να αναγκαστούν να φορέσουν βραχιολάκι για εύκολο εντοπισμό ή, απλώς, να απαγορευτεί το κλείσιμο των κινητών λόγω αναγκαίας χρήσης του GPS.

Μπρρρ. Ανατριχίλα...

για να μην ξεχνιόμαστε

Έχουμε ξαναναφερθεί εδώ στην τέλεια ευκαιρία που δίνεται στα  αφεντικά αυτή την περίοδο και αφορά την αναπροσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου στις επιταγές της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Διευκρινίζουμε για άλλη μια φορά: Δεν εννοούμε ότι ο ιός δημιουργήθηκε σε κάποια σκοτεινά εργαστήρια γι αυτόν το λόγο αλλά ότι χρησιμοποιείται από τους από πάνω. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό. Κατά τα άλλα οι φοβερές και τρομερές θεωρίες συνωμοσίας δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από βούτυρο στους σχεδιασμούς των αφεντικών.

Κάθε αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου για τα συμφέροντα των από πάνω συνδεόταν από την τρομοκράτηση των πληθυσμών για "επικείμενες καταστροφές" και φυσικά από τη βίαιη αλλαγή της ίδιας της καθημερινότητας και των συνηθειών των "από κάτω". Όπως συνέβη στην 1η βιομηχανική επανάσταση με τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών στα αστικά κέντρα και το κοινωνικό, συναισθηματικό και διανοητικό σακάτεμά τους ώστε να στελεχωθούν οι βιομηχανίες. Το στρατηγικό ζητούμενο της παρούσας φάσης από τα δυτικά κράτη και καπιταλιστικούς κλάδους είναι ο πλήρης έλεγχος της κοινωνικής αναπαραγωγής, του συνόλου των καθημερινών δραστηριοτήτων. Η ψηφιοποίηση τόσο των παραγωγικών όσο και των καταναλωτικών παραμέτρων της καθημερινότητας είναι κρίσιμης σημασίας (ομολογημένης δημόσια) από τα "κεφάλια" της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, της ιστορική περιόδου που διανύουμε. Τα δυτικά κράτη σίγουρα ζηλεύουν την πρόοδο της κίνας σ΄αυτό τον τομέα: Το κινέζικο κράτος - ως μονοπώλιο - έχει ήδη και εφαρμόζει με επιτυχία το ψηφιακό "πανοπτικό" που μπορεί μέσω τεχνολογιών γεωεντοπισμού (που εμπεριέχει διάφορα μέσα) να ελέγξει το κοινωνικό εργοστάσιο. Έχει φροντίσει από πολύ νωρίτερα να κατέχει όλα τα data που χρειάζεται γι αυτό από τους υπηκόους του. Αν, για παράδειγμα, στο δυτικό κόσμο οι διάφορες μικροσυσκευές καταγραφής προσωπικών δεδομένων (όπως η θερμοκρασία του σώματος, οι παλμοί της καρδιάς, η κατάσταση υγείας κ.α.) που κυκλοφορούν και φοριούνται στο χέρι από πλήθος κόσμου γίνονταν "υποχρεωτικά" για λόγους "δημόσιας υγείας", ας πούμε, τα data θα ήταν διαθέσιμα. Στο κράτος, σε εργοδοτικές οργανώσεις, σε ασφαλιστικές εταιρείες, σε ετιαρείες της πληροφορικής (που έτσι κι αλλιώς θα βγάλουν πολλά φράγκα από το κορονοντουβρουτζά).

Αυτά τα λίγα και επιγραμματικά για την αλλαγή μοντέλου που ονειρεύονται οι "από πάνω" σε επίπεδο εργασίας και όχι μόνο, επιταχυνόμενη από τη σημερινή συνθήκη. Παρακάτω, λίγο πιο ειδικά και στοχευμένα, για την ελληνική περίπτωση σήμερα. Για να μην ξεχνιόμαστε.

"ξαναγράφουμε το εργατικό δίκαιο"

Κάτι τέτοιο φέρεται να ξεστόμισε πρόσφατα ο πολύς κύριος Βρούτσης με αφορμή την ΠΝΠ σε σχέση με το εργασιακό.

Καταρχήν κάτι πολύ βασικό. Όπως συμβαίνει σε κάθε κρίση τα αφεντικά σπεύδουν με τη βοήθεια του κράτους τους να ξεφορτωθούν το εργατικό κόστος. Μικρά ή μεγάλα αφεντικά, μικρολαμόγια ή μεγαλοκαρχαρίες. Με την παύση του συναγερμού και της "έκτακτης ανάγκης" φροντίζουν χωρίς να υποστούν καμία συνέπεια να εξασφαλίσουν "ελευθέρας" για το πότε\πώς\πόσους και αν θα ξαναπροσλάβουν  αυτούς και αυτές που μένουν χωρίς δουλειά., εν μέρει ή πλήρως σε καθεστώς μαύρης εργασίας. Δευτερευόντως φροντίζουν να πείσουν τους πληβείους ότι σαν "μια οικογένεια" πρέπει να μοιραστούν χαρωπά το κόστος. Πάμε πιο συγκεκριμένα σε μερικά σημεία των τελευταίων ημερών και της ΠΝΠ.

1. Ό,τι και να λένε στα τηλεπαράθυρα η εκ περιτροπής εργασία και η μείωση του μισθού στο 50% είναι γεγονός. Οι μικροδιορθώσεις που ανακοινώνονται δεν αλλάζουν τίποτα στον πυρήνα: Όταν λες σε κάποιο αφεντικό ότι μπορεί να μειώσει τον μισθό κατά 50% για έξι μήνες του ανακοινώνεις πως κάνει ό,τι θέλει. Όταν έχεις ουσιαστικά καταργήσει την επιθέωρηση εργασίας αφού οι εργοδότες θα υποχρεώνονται να παραδίδουν το πρόγραμμα της επιχείρησής τους (δηλαδή τα ωράρια) μια φορά το μήνα χωρίς περαιτέρω έλεγχο, κάθε μορφής εκμετάλλευση βρίσκει πεδίον δόξης λαμπρό. 

2. Το άρθρο 10 της Πράλης Νομοθετικού Περιεχομένου επιτρέπει τη μεταφορά προσωπικού σε επιχειρήσεις του ίδιου ομίλου. Σκεφτόμαστε εμείς τώρα δηλαδή, ότι ο τάδε αφεντικός άνετα μεταφέρει εργαζομένους από μια ανοιχτή επιχείρησή του σε μια κλειστή, τους μπάζει στα έκτακτα μέτρα, γλυτώνει μισθούς και ασφάλιση.

3. Μας λέει η ΠΝΠ ότι μετά τη λήξη των μέτρων οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν τον ίδιο αριθμό εργαζομένων. Προσέξτε: Όχι τους ίδιους εργαζόμενους/ες, αλλά τον ίδιο αριθμό! Μπορούν δηλαδή να απολύσουν τώρα υψηλόμισθους (λέμε τώρα) και να προσλάβουν μετά άλλους/ες με χαμηλότερα μεροκάματα αρκεί ο αριθμός να είναι ίδιος.

4.Οι επιχειρήσεις που τελούν εν λειτουργία έχουν το ελεύθερο να απολύσουν όσο κόσμο θέλουν. Φανταζόμαστε ότι κάπου θα πήρε το μάτι σας για τις απολύσεις στο Ελ. Βενιζέλος μέσω sms.

5.Εδώ ερχόμαστε στο ζήτημα της τηλε-εργασίας. Με μονομερή απόφαση του αφεντικού ο εργαζόμενος δουλεύει από το σπίτι. Πέρα από τα καθημερινά πρακτικά που μπορεί αυτό να σημαίνει για κάθε σπίτι ξεχωριστά, βρισκόμαστε στην ευκαιρία για τα αφεντικά να ζητήσουν δουλειά χωρίς ωράριο. Η έννοια του "σχολάω από κάπου", σηματοδοτείται από το "φεύγω από αυτό το κάπου". Όταν αυτό το "κάπου" είναι το ίδιο σου το σπίτι άνετα, πολύ άνετα το αφεντικό θα απαιτήσει μεγαλύτερο όγκο εργασίας με διάφορα προσχήματα και συναισθηματικούς εκβιασμούς. Συμβαίνει ήδη σε ανθρώπους γύρω μας. "Έλα μωρέ, σπίτι σου είσαι, δεν μπορείς να πας πουθενά, κάνε κάτι παραπάνω για το καλό όλων μας". Εδώ θυμόμαστε το παλιό σύνθημα: Με τα αφεντικά είμαστε μια οικογένεια γιατί μας έχουν γαμήσει τη μάνα.

Το ξέρουμε και το ξέρουν όλοι και όλες καλά: Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. 

Το ερώτημα εξακολοθυεί: Τί κάνουμε;

ρητορικό το ερώτημα: θυμάστε το "κίνημα της γραβάτας"
κάπου εκεί, το '16;