Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Λογοκρισία

Έχει υπάρξει μια μεγαλειώδης, θεαματική, και εν πολλοίς αυτάρεσκα ημιμαθής ακαδημαϊκή σιγουριά περί δικαιωμάτων, εξεγέρσεων, επαναστάσεων (τρόπω τινά) κι άλλων τέτοιων ωραίων ιδεολογικών ιστορικών σχημάτων.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την Αραβική Άνοιξη. Πλήθος κινηματικού κόσμου (από όλες τις εκφάνσεις), τότε πανηγύρισε και θέλησε ή ονειρεύτηκε την πλατεία Ταχρίρ στο Σύνταγμα. Και υπερθεμάτισε τα "μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φέρανε την εξέγερση" κι άλλα τέτοια όμορφα. Χμμ. Μετά, το τί συνέβη στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, ακολούθησε η μούγκα! Ο σκασμός. Ελέω κοροντουβρουτζά. Και τι γίνεται με τους διαβητικούς, τους καρκινοπαθείς, κάτι φυλακισμένους;

ΣΚΑΣΜΟΣ.  




Η Billie Holiday τραγουδάει τους στίχους του Αμερικάνου Κομμουνιστή Abel Meeropol,  Για τα "strange fruits". Για του μαύρους δηλαδή τους κρεμασμένους στα δέντρα.

Λογοκριμένο κάποτε, κατάφερε όμως να το τραγουδήσει η ...