Η διαδήλωση αυτή στην Κύπρο πριν δύο μέρες δεν ήταν διαδήλωση "ψεκασμένων", συνωμοσιολόγων, ακροδεξιών και λοιπών συμμάχων του υγιεινιστικού πραξικοπήματος που θολώνουν τα νερά. Δεν ήταν όμως απλά και μόνο μια διαδήλωση ενάντια στο διεφθαρμένο καθεστώς της "χρυσής βίζας" του κυπριακού κράτους. Περιείχε πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά μιας κίνησης με ξεκάθαρους λόγους εναντίωσης στον αυταρχισμό, στα lockdown, στην επαναδιατύπωση των όρων ζωής και την επιβολή αυτών των όρων από αφεντικά, κράτη, δημαγωγούς, σφετεριστές στους καιρούς του κορονοντουβρουτζά.
Είχε τη συμμετοχή αριστερών, αντιεξουσιαστών, συνδικάτων, αντιφασιστών. Με πανό που έγραφαν διάφορα όπως "δεν υπάρχει υγεία χωρίς ελευθερία". Με πανό γραμμένα στις δύο γλώσσες του νησιού. Ευθεία άρνηση μιας διεφθαρμένης τάξης και μιας καταπιεστικής συνθήκης. Η αλήθεια είναι πως περιμέναμε ότι μια τέτοια διαδήλωση με τέτοια πολιτικά χαρακτηριστικά - πολύ περισσότερο δε, με την καταστολή που δέχτηκε - θα είχε γίνει θέμα στα εναλλακτικά (τουλάχιστον) μέσα στην ψωροκώσταινα. Δεν είδαμε και πολλά σχετικά. Μα τι διάολο;
Αντιγράφουμε από το blogspot Δέφτερη Ανάγνωση/Ikinci Okuma (ευχαριστούμε θερμά τη Λούσυ για την ενημέρωση και το υλικό):
· Ως Δαμέ: η «Μάχη του πάρκου Κολοκάση» ή πώς η πολιτική ανυπακοή άνοιξε το δρόμο, σπάζοντας το καθεστώς του φόβου…
Η αντιπαράθεση στους δρόμους της Λευκωσίας δεν αφορούσε απλώς μια πορεία, αλλά διασταυρωνόταν με μια αμφισβήτηση που προσπαθούσε να «σπάσει το φράγμα του φόβου» τζαι μια εξουσία που νοιώθοντας την διάχυτη από-νομιμοποίησή της κατάφευγε στην προσπάθεια επιβολής για να στηρίξει τον σκελετό που είχε κρυμμένο στο μπαούλο τζιαι που είναι τωρά διάφανος σαν το καθεστώς διαπλοκής τζαι διαφθοράς.
Τα δεδομένα ήταν σαφή τζαι από τις δυο πλευρές – η κινητοποίηση στηριζόταν σε ομάδες τζαι οργανώσεις του εξωθεσμικού χώρου [όπως το κωδικοποίησε μέχρι τζαι ο Φιλελεύθερος «ομάδων από αντιφασιστικό χώρο – Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά – Ριζοσπαστική οικολογία» - αφήνονται εκτός τον αντιεξουσιαστικό χώρο, αλλά εντάξει τζαι η μερική καταγραφή ήταν πρόοδος για τον Φιλελεύθερο] που έθεσαν ξεκάθαρα την κινητοποίηση τους στην ιστορική πορεία από την αμφισβήτηση του κλεισίματος των οδοφραγμάτων, μέχρι το στρηπ τηζ της διαπλοκής του καθεστώτος Αναστασιάδη, αλλά τζαι την εμφανή πια προσπάθεια αυταρχικής επιβολής, χρησιμοποιώντας την πανδημία.
Η κυβέρνηση από την άλλη, φρόντισε να ανεβάσει τους τόνους, εξαπολύοντας μέσα από ανακοινώσεις της αστυνομίας απειλές για πρόστιμα και καταστολή. Το ότι η κυβέρνηση απειλούσε, παρά ενδιαφερόταν έστω και κατά το ελάχιστο για την πανδημία ήταν σαφές συγκριτικά – όταν ανοίγεις τα Malls τζαι τις εκκλησίες προφανώς επιτρέπεις μαζικές συγκεντρώσεις τζαι μόνο οι ηλίθιοι [ή οι κολλημένοι οπαδοί της κομματικής μάντρας] θα μπορούσαν να καμώνονται ότι δεν καταλάβουν. Η συγκέντρωση του εξωθεσμικού χώρου, ο οποίος είχε σαφώς ταχθεί κατά των ανοησιών των θεωριών συνομωσίας, θα ήταν ξεκάθαρα στα πλαίσια των προδιαγραφών υγείας όπως ήταν άλλωστε και οι σχετικές ανακοινώσεις. Άρα όταν απειλούσε η αστυνομία, την προηγούμενη της εκδήλωσης, τζαι όταν κατέβασε πάνοπλους αστυνομικούς στο κέντρο της Λευκωσίας, προφανώς δεν σκέφτοταν την υγεία, αλλά την καταστολή.
Η κυβέρνηση και η αστυνομία ανησυχούσαν ακριβώς γιατί η εκδήλωση είχε απλωθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με δηλώσεις στήριξης από ευρύτερο κοσμο. Ο εφιάλτης της κυβέρνησης θα ήταν μια μαζική εκδήλωση – η οποία αργά ή γρήγορα θα κατέληγε [με άλλες συνεχόμενες εκδηλώσεις] σε κινητοποιήσεις έξω από το προεδρικό, όπως την εκδήλωση που οδήγησε στην παραίτηση Συλλούρη.
Έτσι η αστυνομία της Γιολίτη έκανε επίδειξη δύναμης; Μπλόκαρε μια προ συγκέντρωση στο χώρο της Θύρας 9, ενώ ουσιαστικά προσπάθησε με τον όγκο της δύναμης που κατέβασε και μια ντε φάκτο περικύκλωση του χώρου της εκδήλωσης να αποθαρρύνει τον κόσμο. Η πορεία ωστόσο της Θύρας 9 έγινε ανεξάρτητα.. Μπορεί με αυτήν την έννοια να έγιναν ουσιαστικά 2 εκδηλώσεις [η πορεία της Θύρας 9 τζαι η συγκέντρωση στο πάρκο Κολοκάση] αλλά έτσι εδιασπάστηκε τζαι η αστυνομία..
Η νοοτροπία των αστυνομικών που επιλέγηκαν ήηταν επίσης προκλητική – ήθελαν αντιπαράθεση εμφανώς. Το πιο λογικό είναι ότι έλπιζαν σε επεισόδια, τα οποία θα χρησιμοποιούσαν μετά οι Καλατζήδες, Πέτρες, Τσουρούληδες κοκ [όπως με την εκδήλωση ενάντια στο κλείσιμο των οδοφραγμάτων πέρσι] για να δαιμονοποιήσουν την εκδήλωση..
Ήταν με αυτήν την έννοια μια σύγκρουση νοοτροπιών αλλά τζαι κόσμων:
Παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας να τρομοκρατήσει τζαι να αποθαρρύνει την εκδήλωση, μια μεγάλη διαδηλωτών κατάφερε να συγκεντρωθεί παρά τα αστυνομικά μπλόκα. Τζαι αυτό το πλήθος άρχισε να στήνει τα πανό, να τραγουδά – ήταν μια εκδήλωση χαράς, ζωής, διεκδίκησης για το μέλλον. Η αρχή της ευχαρίστησης που θα ελάλεν τζαι ο Φρόιντ. Απέναντι οι αστυνομικοί ντυμένοι, λες τζαι θα εκάμναν επίθεση στο προεδρικό την 15 Ιουλίου – εκφράζοντας μια εξουσία της οποίας της είχε μείνει μόνο η απειλή. Προσπάθησαν να προκαλέσουν. Κτυπήσαν μερικούς για να τρομοκρατήσουν και πάλι. Αλλά το πλήθος αρνήθηκε να διαλυθεί..
Η αστυνομία θα μπορούσε να μπουκάρει. Αλλά ήδη η εικόνα ήταν αρνητική. Η κοινωνία δεν πληροφορείται πια από τα φερέφωνα των ελεγχόμενων τηλεοράσεων. Η άμεση αναμετάδοση μέσω του ιντερνέτ ήδη εστίαζε στην προσπάθεια καταστολής: στον διαδηλωτή με το αίμα στο κεφάλι, στον αστυνομικό να γονατίζει πάνω σε ένα νεαρό. Τζαι απέναντι τους νέοι/ες που τους φώναζαν διαμαρτυρόμενοι. Ο ανθός της κοινωνίας όπως θα έλεγαν τζαι σε ανάλογες περιπτώσεις στην Αθήνα.
Η αστυνομία ήταν αιχμάλωτη της δημοσίας εικόνας: Δεν τόλμησε καν να δώσει μαζικά πρόστιμα.
Αναγκάστηκε να αποδεχθεί την ήττα – η συγκέντρωση έγινε.
Ακολουθήσαν άλλες μικρο-αψιμαχίες μέχρι που έγινε και μια μικρή πορεία.
Η αστυνομία της καταστολής ήταν αμήχανη μπροστά στους άοπλους διαδηλωτές/τριες της αξιοπρέπειας τζαι της χαράς του μέλλοντος.
Στον δρόμο στο πάρκο έσπασε ο φόβος..
Η Αστυνομία αναγκάστηκε να αποδεχτεί ότι, αφού επιτρέπονται μαζικές συγκεντρώσεις [σε Mall, εκκλησίες κοκ] αναπόφευκτα μια μαζική εκδήλωση διαμαρτυρίας είναι ντε φάκτο πια νόμιμη..
Όπως πολύ σωστά σχολιάστηκε από τους διοργανωτές/τριες της εκδήλωσης, τα πολιτικά δικαιώματα στην Κύπρο κερδήθηκαν με πολιτική ανυπακοή από την δεκαετία του 1940.
Σήμερα, στο πάρκο Κολοκάση, η πολιτική ανυπακοή κέρδισε μια μάχη ενάντια στην απόπειρα καταστολής από το καθεστώς διαφθοράς/διαπλοκής κοκ…
Κέρδισε μια ακόμα μάχη το μέλλον..
Όσοι ρίσκαραν εκεί στο πάρκο άνοιξαν ένα δρόμο για τους υπόλοιπους…
Respect…..
Από το ίδιο blog:
Ο ανθός της κυπριακής νεολαίας… Η πιο χαρακτηριστική φιγούρα της κινητοποίησης «Ως Δαμέ» ήταν οι νέοι – νεαροί τζαι νεαρές..
Ναι, υπήρχαν τζαι που άλλες ηλικίες, αλλά ήταν οι νέοι/ες που σφράγισαν την εκδήλωση – με τα χρώματα με τις φωνές, με την γοητεία τους… Ήταν η προσωποποίηση του μέλλοντος…
Τζαι απέναντι οι ανέραστοι της εξουσίας οχυρωμένοι πίσω από πανοπλίες. Σταλμένοι από μια εξουσία που τρέμει την αλήθκεια, τωρά που ξεγυμνώθηκε πλήρως μετά τις αποκαλύψεις για την διαφθορά τζαι την διαπλοκή..
Ναι, ήταν μια αντιπαράθεση αναμεσά σε μια ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας που τηρούσε όλα τα υγειονομικά δεδομένα τζαι μια αυταρχική προσπάθεια επιβολής για να λογοκριθεί η κοινωνική φωνή. Ήταν λογικά παράλογο να θεωρείται επικίνδυνη μια τέτοια εκδήλωση, ενώ είναι ανοικτά τα Mall ας πούμε…
Βαθύτερα, ήταν η μια μάχη ανάμεσα στο παρελθόν τζαι το μέλλον…
Αυτά τα παιδια ήταν το χαμόγελο του μέλλοντος.. :)
Τζαι «τούτοι οι μπάτσοι που ‘ ήρθαν τώρα» που λαλεί τζαι το ρεμπέτικο, ένα κατάλοιπο του παρελθόντος…
Ε, κι ένα κείμενο της θύρας 9 (Ομόνοια)
Αναφορά στην πορεία της θύρας 9.. Τελικά παρά την αστυνομοκρατία έγιναν 2 εκδηλώσεις στην Λευκωσία που έσπασαν τον φόβο – έστω τζαι αν δεν κατάφεραν να συναντηθούν, διέσπασαν όμως με την ευελιξία της αυτονομίας του τζαι την αστυνομική εστίαση..
Gate 9 (Official)
Όργιο καταστολής η σημερινή μέρα με την αστυνομία να περικυκλώνει τον Κεντρικό μας σύνδεσμο από η ώρα 14:00. Η απόφαση ηταν πάση θυσία να γίνει η πορεία για αυτό και μετά που η αστυνομία ήταν έτοιμη να προχωρήσει σε συλλήψεις δώσαμε το έναυσμα η πορεία να ξεκινήσει νωρίτερα πριν η αστυνομία εγκλωβίσει τον κόσμο μας.
Περνώντας τον μοναδικό δρόμο στον οποίο δεν υπήρχε μπλόκο της αστυνομίας βγήκαμε στην λεωφόρο Γρίβα Διγενή και ταυτόχρονα ενημερώσαμε τον κόσμο ο οποίος δεν πρόλαβε τη συγκέντρωση στον Κεντρικό όπως ενωθεί με την πορεία ενώ βρισκόταν σε κίνηση.
Περπατώντας στο κέντρο της Λευκωσίας προς το Λυκαβητο αλλάξαμε απότομα κατεύθυνση ξεγελώντας την αστυνομία και βρεθήκαμε μέσα από τα στενά στη Λεωφόρο Στασίνου έξω από το πάρκο Κολοκάση. Δυστυχώς εκεί βρήκαμε και άλλη αστυνομική δύναμη χωρίς να υπάρχει μαζεμένος κόσμος αφού λόγω της αστυνομίας επέλεξαν αρχικά να μαζευτούν σε άλλο χώρο.
Με την αστυνομία πλέον να βρίσκεται πίσω μας (μας ακολουθούσε από Κεντρικό), αριστερά μας (προς πλατεία Ελευθερίας) και δεξιά μας (προς γήπεδο Ορφέα) και με την αύρα να πετά νερό αποφασίζουμε ότι μόνο αν κρατήσουμε την πορεία σε κίνηση θα προστατέψουμε τα στελέχη μας αλλά και τον κόσμο που μας ακολούθησε, οπόταν πάλι με μια αιφνίδια κίνηση βγαίνουμε μέσα από τα στενά στη Λεωφόρο Γρίβα Διγενή, μαζί μας και όλη η αστυνομική δύναμη την οποία με αυτό τον τρόπο απομακρύναμε από το πάρκο Κολοκάση.
Στην συνέχεια και ενώ ο Κεντρικός σύνδεσμος είχε καταληφθεί άπω την αστυνομία και με όλη την αστυνομική δύναμη να μας ακολουθεί, οργανωμένα καλούμε τον κόσμο να σπάσει καταφέρνοντας εν καιρώ απαγορεύσεων και διαταγμάτων να πραγματοποιηθεί η πορεία και να λήξη χωρίς συλλήψεις.
Στην συνέχεια η επιτροπή της ΘΥΡΑ 9 και στελέχη κατευθυνθήκαμε στο πάρκο Κολοκάση όπου αν και αρχικά δεν υπήρχε αστυνομία στη συνέχεια όση αστυνομική δύναμη ηταν στο Κεντρικό ήρθε στο χώρο και επιτέθηκε σε όσους ήμασταν μαζεμένοι ανάμεσα τους και γυναικόπαιδα.
Η σημερινή μέρα ανάγκασε το κράτος μέσω της αστυνομίας να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο και ότι πίσω από την δήθεν προστασία της υγείας μας κρύβεται η επιθυμία τους για ένα Λαό σκυφτό και άβουλο.
ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑ ΠΟΥΜΕ
Υ.Γ - Κανείς δεν ανάβει κόκκινο στην ΘΥΡΑ 9. Μην παρανοείτε με τη συνειδητή μας επιλογή να μην στραφεί το επίκεντρο αλλού. Φανταστείτε μόνο τι θα γράφατε αν παίζαμε ξύλο με τα σκυλιά της άρχουσας τάξης χωρίς να μας επιτεθούν. Αντί στην κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό θα στοχοποιούσατε τους «αλήτες». Φάτε τώρα στη μούρη τους πραγματικούς αλήτες των αφεντικών που κτυπούν ειρηνικές διαδηλώσεις και γυναικόπαιδα. Γιατί αν ήθελαν να ανάψουν κόκκινο στην ΘΥΡΑ 9 ας έκαναν τους μάγκες μαζί μας και όχι σε γυναικόπαιδα. Γιατί αν μπορούσαν να μας ανάψουν κόκκινο δεν θα μας έπαιρναν από πίσω πανικόβλητοι μη μπορώντας να αντιδράσουν στην οργανωμένη πορεία μας που και έγινε και έστειλε τα μηνύματά της. Όταν θα έρθει η ώρα να τα πούμε με τους δειλούς ρομποκόπ θα καταλάβετε τι σημαίνει κόκκινο. Οι ίδιοι ξέρουν.
Κι όμως, γυρίζει...