Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται (θυμάστε;)

 Σε αναβρασμό βρίσκεται η Αλβανία από τις 9/12 μετά την αστυνομική δολοφονία ενός 25χρονου  με πρόσχημα την παραβίαση των μέτρων για τον κοροντουβρουτζά, καθώς βγήκε για να αγοράσει τσιγάρα στις 1.45 το πρωί, όπου υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας. Πρόκειται για τον Κλόντια Ράσα, που δολοφονήθηκε από ένστολο την Τρίτη, ενώ στη συνέχεια υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης από την αστυνομία, η οποία αρχικά ισχυρίστηκε πως ο Ράσα δε σταμάτησε σε εντολή για έλεγχο, έκανε “ύποπτες κινήσεις” και δήθεν κουβαλούσε όπλο. Αφού έδωσε τρεις διαφορετικές εκδοχές στην οικογένεια, η αστυνομία τελικά παραδέχτηκε ότι ο άντρας έφερε κάποιο αντικείμενο, αλλά όχι όπλο όπως αρχικά ανέφερε.

Εδώ όπως το περιέγραψε το site katiousa:

Ο αστυνομικός τον σημάδεψε δυο φορές πισώπλατα, ενώ μια σφαίρα τον βρήκε στην καρδιά και ο νεαρός ξεψύχησε στο νοσοκομείο λίγο αργότερα.

Το περιστατικό αυταρχισμού προκάλεσε έκρηξη δικαιολογημένης διαμαρτυρίας, ιδιαίτερα της νεολαίας, που κατά χιλιάδες ξεχύθηκε στους δρόμους των Τιράνων, φωνάζοντας “Κάτω η δικτατορία”. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση του υπουργού εσωτερικών, πετώντας αντικείμενα στο κτίριο του υπουργείου, ενώ στις φλόγες τυλίχθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, ανακαλώντας παρόμοιες σκηνές στο Σύνταγμα μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η αλβανική αστυνομία αντιμετώπισε τους διαδηλωτές με ρίψεις δακρυγόνων και προσφυγή στις “αύρες”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, δυο αστυνομικοί και ένας δημοσιογράφος έχουν ελαφρά τραυματιστεί. Ο αστυνομικός που σκότωσε με το υπηρεσιακό του όπλο τον Ράσα, συνελήφθη και σε βάρος του έχει ξεκινήσει έρευνα. Φέρεται να ανήκε στην επίλεκτη ομάδα “Eagle”, ενώ σύμφωνα με τη δημοσιογράφο Klodiana Lala, ο αστυνομικός έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για εμπόριο κάνναβης και κοκαΐνης.

Παρακάτω πανό που αναρτήθηκε στη Θεσσαλονίκη  για τη δολοφονία. Γι αυτήν τη δολοφονία στα Τίρανα, στην Αλβανία, στα Βαλκάνια εν μέσω υγιεινιστικού πραξικοπήματος:

και το χριστουγεννιάτικο δέντρο στα Τίρανα:

Λάβαμε

Σκίτσο καραντίνας.

Από τη Λήδα.

 

Η ζωή θα κερδίσει!

Όπως έκανε πάντα.

Όπως χτίστηκε και χτίζεται στη Λαγκάδα, όπως χτίστηκε και χτίζεται στον Συνοικισμό, όπως πάντα, μα πάντα βρίσκει τον τρόπο να κατατροπώνει τους ηλίθιους αλαλάζοντες μισάνθρωπους. Στον τόπο αυτό, στη Μυτιλήνη, οι πραγματικοί όροι έχουν τεθεί πολλές δεκαετίες πριν. 

Γνωριζόμαστε έδιου...

Παράδοξο; Μπααα

Σε ανάρτησή μας στις 8 Δεκεμβρίου δώσαμε κάποιες πηγές σε σχέση με τη μαφία των φαρμακευτικών και τις πατέντες καθώς και σε σχέση με μια θεραπεία. Η "αποκάλυψη" της ύπαρξης θεραπείας από τον Δ. Κούβελα δημιούργησε σάλο. Το ερώτημα που τέθηκε από διάφορα χείλια είναι για ποιό λόγο δεν δόθηκε στο κοινό ένα φάρμακο που θα μπορούσε να θεραπεύσει ήπιες περιπτώσεις covid αντί να γεμίζουν οι εντατικές. Επιπλέον, γιατί προωθούνται τα εμβόλια των διάφορων ετειαρειών με τα παρεπόμενα υψηλότατα κέρδη. 

Εμείς επανερχόμαστε με τα εξής:

Πέρα από τον ανταγωνισμό των φαρμακοβιομηχανιών και των κρατών/οργανισμών εγκρίσεων (βλ. και εδώ), δεν τίθενται και κάποια βασικά πραγματάκια για το υγιεινιστικό πραξικόπημα που βιώνουμε ανά την υφήλιο; Με άλλα λόγια από πού κι ως πού υπήρξε μια τεράστια και τρομακτική αντιστροφή: Αυτό που ξέραμε πάντα ως θεραπεία, δηλαδή το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ μόλυνσης-νοσοκομείου-εντατικής-νεκροταφείου εξαφανίστηκε από το χάρτη! Όπως εξαφανίστηκαν από το χάρτη κι άλλες θανατηφόρες ασθένειες. Όπως εξαφανίστηκε από το δημόσιο λόγο πως αποτελεί πρωτοφανές στα ιστορικά γεγονός να μαντρώνεις δισεκατομμύρια υγιούς πληθυσμού αντί να θεραπεύσεις ή φροντίσεις ιδιαίτερα ήδη πάσχοντες και ευπαθείς. Ενώ μπορούσε να υπάρξει θεραπεία! Δεν τα λέει το κλαξονάκι. Τα λένε άλλοι. Υπήρχε ο τρόπος που θα ανακούφιζε ασθενείς, συστήματα υγείας και πάει λέγοντας. Αυτό όμως που υποστηρίζουμε είναι πως αυτή η εγκληματική αντιστροφή δεν έγινε πριν λίγες μέρες. Έγινε από την αρχή της τρομοεκστρατείας του covid με σκοπούς που αφορούν διάφορα άλλα πέρα από τα υπέρογκα κέρδη. Ενώ, δηλαδή, πρώτης γραμμής big pharma  είχαν αναλάβει, σ’ ένα είδος «καταμερισμού ερευνών», την αναζήτηση θεραπευτικών μεθόδων (υψηλής βιο-τεχνολογίας) σχετικά αθόρυβα με τα αποτελέσματα που ο Κούβελας κι άλλοι πια αναφέρουν, άλλες big pharma, σε συμμαχία με big tech και τα λοιπά, έκαναν εκτός από τις έρευνες τους και τρομακτικές δημόσιες σχέσεις. Αξίζει να θυμίσουμε ότι στο πεδίο της θεραπείας δεν υπήρξαν / υπάρχουν μόνο τα μονοκλωνικά αντισώματα των AbCellera και Regeneron. Ή μήπως δεν είχε πάρει τ' αυτί μας κάτι  κινέζικες προτάσεις, που έγιναν διεθνώς γνωστές απ’ την αρχή, μόνο για να απορριφθούν ακαριαία και χωρίς πολλά πολλά απ’ τους δημαγωγούς της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας». Απ’ το «κινέζικο παράδειγμα» τα δυτικά καθεστώτα ένα μόνο ήθελαν να μιμηθούν, κι ένα μόνο εισήγαγαν: την καταστολή και τον γενικευμένο έλεγχο…

Σκάνδαλο; Όχι. Θα το επαναλάβουμε: Απλός στυγνός καπιταλισμός των καιρών μας! Νέο παράδειγμα, ριζική αλλαγή των κοινωνικών/εργασιακών σχέσεων προς όφελος των κυριάρχων.

Και φυσικά (για να προλάβουμε τυχόν καλοθελητές) δεν έχουμε σκοπό να υπερασπιστούμε τις "καλές' βιομηχανίες που παρήγαγαν το φάρμακο σε σχέση με τις άλλες, του εμβολίου. Παρεμπιπτόντως, δες κι εδώ από την ασταμάτητη μηχανή. 

Τα μυαλά μας θέλουμε να υπερασπιστούμε.

Επαυξημένοι στρατιώτες;

 Η εικόνα παραπέμπει σε video game. Έτσι δεν είναι; Ας εξετάσουμε κάτι που εγκρίθηκε στη Γαλλία πριν λίγες μέρες από την η επιτροπή δεοντολογίας και ηθικών θεμάτων των γαλλικών ένοπλων δυνάμεων. Δηλαδή, την ανάπτυξη «ενισχυμένων στρατιωτών» με τη χρήση ρομποτικών εξωσκελετών και εμφυτευμάτων. Η έγκριση αυτή αφορά επίσης την χρήση τεχνολογικών ευρημάτων, με στόχο τη βελτίωση των σωματικών, διανοητικών και ψυχολογικών ικανοτήτων των στρατιωτών. Ορισμένα τέτοια παραδείγματα, είναι η μείωση του πόνου που θα ένιωθαν σε συνθήκες μάχης , μέσω ορισμένων ιατρικών μεθόδων, αλλά και η ενίσχυση της ψυχικής αντοχής τους, μέσω  χημικών ουσιών που θα εκκρίνονταν από τον εγκέφαλο (μέσω της συμβολής εγκεφαλικών εμφυτευμάτων) και ως αποτέλεσμα, θα μείωναν την κούραση και το άγχος που θα ένιωθαν οι «βιονικοί» στρατιώτες. Εδώ παραπέμπουμε σε μια "παλιά" ιστορία...

Η επιτροπή, επέτρεψε την ανάπτυξη τεχνολογικών μέσων που θα βοηθούσαν στον γεωγραφικό εντοπισμό των στρατιωτών από τους ανώτερους τους στην εμπόλεμη ζώνη αλλά και θα επέτρεπαν την ηλεκτρονική τους σύνδεση με οπλικά συστήματα ή άλλους στρατιώτες.

Κάπου εδώ αρχίζουν κάτι "αλλά"... Ο φορέας αυτός διαφωνεί κάθετα με την χρησιμοποίηση εμφυτευμάτων ή εξωσκελετών που θα «μεταμόρφωναν» τους στρατιώτες, σε ένα είδος υπερανθρώπου, δίχως αναστολές και αυτοσυνείδηση, τονίζοντας μάλιστα ότι υπάρχουν κάποιες άλλες χώρες (όπως η Κίνα), που επιδιώκουν ακριβώς τη συγκεκριμένη «μεταμόρφωση». Μαθαίνουμε λοιπόν πως παρά το γεγονός πως η Κίνα απέρριψε τους ισχυρισμούς, τόσο η ίδια, όσο και η Ρωσία, επενδύουν σε βιονικούς εξωσκελετούς της Hyundai, οι οποίοι θα επιτρέπουν στους στρατιώτες να σηκώνουν και να μεταφέρουν περισσότερα κιλά, δίχως να κουράζονται, να σκαρφαλώνουν ευκολότερα. Σημειώνεται πως οι τεχνολογίες αυτές θα δίνουν παράλληλα τη δυνατότητα σε άτομα με αναπηρίες, να περπατήσουν ξανά! Ε; Ψυχοπονιάρηδες έτσι;  Εδώ, αντιγράφουμε από τη σελίδα tvxs:

"Αυτός ήταν και ο λόγος που ο καθηγητής βιοϊατρικής μηχανικής και νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, Justin Sanchez, δήλωνε στο TedX το 2012, πως «τέτοιες τεχνολογίες (όπως οι βιονικοί εξωσκελετοί και τα εμφυτεύματα), πρέπει να βοηθήσουν πρώτα απ’ όλους τους ανθρώπους με αναπηρία».

«Θα αισθανόμουν τόσο χαρούμενος, εάν έβλεπα ότι καταφέραμε να κάνουμε έναν άνθρωπο με αναπηρικό αμαξίδιο, να περπατήσει ξανά», τόνιζε ο Sanchez, με το Atlantic να αναφέρει πως «καμία εφεύρεση από την εποχή της δημιουργίας του ίντερνετ, δεν αποτέλεσε αποδέκτη τόσων θετικών σχολίων», όσο η χρήση εξωσκελετών και εμφυτευμάτων από άτομα με αναπηρία.

Μόνο που, όπως φαίνεται, παρά τον σημαντικότατο αντίκτυπο αυτών των τεχνολογικών ευρημάτων στους ανθρώπους με αναπηρία, η προτεραιότητα των ισχυρότερων χωρών του πλανήτη, δίνεται στην χρησιμοποίηση τέτοιων τεχνολογιών, για την ενίσχυση του στρατού".

Και ο ανταγωνισμός; Τι λέει ο ανταγωνισμός; Από το ίδιο site:

"Οι ΗΠΑ, δε θα μπορούσαν να είναι η εξαίρεση στον συγκεκριμένο κανόνα.

Ήδη μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και τις μαζικές επιχειρήσεις επιτήρησης των αμερικανών πολιτών από τις μυστικές υπηρεσίες, κυριαρχούσε η ιδέα της «βιολογικής ενίσχυσης» του στρατού και των Αρχών γενικότερα, όπως αναφέρει το Atlantic.

Παρ’ όλα αυτά, έπρεπε να περάσουν 13 χρόνια, ώστε, το 2014, να δημιουργηθεί η Υπηρεσία Βιολογικών Τεχνολογιών (Biological Technologies Office), με επικεφαλή τον Justin Sanchez.

Ο στόχος της Υπηρεσίας, η οποία υπάγεται στο αμερικανικό πεντάγωνο, αφορούσε την «αναβάθμιση και τη διατήρηση των ικανοτήτων του αμερικανικού στρατού». Ορισμένα projects που είχε αναλάβει το Biological Technologies Office, σχετίζονταν με την ικανότητα των στρατιωτών να τρέφονται με χορτάρι, να επικοινωνούν με τηλεπάθεια, να έχουν καλύτερη μνήμη, να μην επηρεάζονται από την έλλειψη ύπνου, από την πείνα, από τα χτυπήματα και τα ηλεκτροσόκ, και ασφαλώς να μπορούν να αντιστέκονται στο συναίσθημα του άγχους, όπως αναφέρει το Atlantic.

Βέβαια, αξίζει να σημειωθεί πως το Κογκρέσο, ήταν κάθετο προς την Υπηρεσία, αποσαφηνίζοντας της πως «δε θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν υπέρανθρωπο», σύμφωνα με όσα δήλωνε στέλεχος του Biological Technologies Office στο ίδιο περιοδικό. Παρ’ όλα αυτά, όπως δηλώνε ο Geoff Ling, πρώην στρατιωτικός και νευρολόγος, στέλεχος της Υπηρεσίας, «ίσως τα πράγματα να είναι διαφορετικά αν όμως ο υπεράνθρωπος, δημιουργηθεί...καταλάθος».

Καθώς όμως η δήλωση του Ling, όπως και η έννοια του «υπεράνθρωπου» είναι ασαφής, θυμίζοντας σκηνές από σειρές όπως το Westworld και το Black Mirror, εγείρεται στο σημείο αυτό ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Μπορούν οι στρατιώτες να γίνουν πράγματι «υπεράνθρωποι;»

«Υπάρχουν κάποιες προκλήσεις οι οποίες είναι αδύνατο να ξεπεραστούν. Πρώτον, όταν οι επιστήμονες τοποθετούν ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο, αυτά αποτυγχάνουν πάντα. Το μεγαλύτερο και πιο δισεπίλυτο πρόβλημα, είναι η διαρροή του αίματος που προκαλείται από κάθε τέτοια συσκευή, καθότι, κάθε φορά που ένα ξένο αντικείμενο μπαίνει στον εγκέφαλο, υπάρχει η εξής διαδικασία: ο εγκέφαλος αρχικά ματώνει, έπειτα θεραπεύει την πληγή, έπειτα ξαναματώνει και όλο αυτό συνεχίζεται, με τον εγκέφαλο να «αντιστέκεται» σε κάθετι θεωρεί ως «εισβολή», με αποτέλεσμα, το άτομο να αρρωσταίνει», δηλώνει στο Atlantic ο Doug Weber, νευρολόγος, από το πανεπιστήμιο του Pittsburg, που εργάστηκε για τέσσερα χρόνια σε υπηρεσίες του Πεντάγωνου.

Η δεύτερη πρόκληση, που ο Weber, θεωρεί «αδύνατη να ξεπεραστεί», έγκειται στην ίδια τη λειτουργία του ανθρώπινου νου: «Ο εγκέφαλος δεν είναι σαν έναν υπολογιστή. Μέσω των νευρώνων, όλες οι πληροφορίες που έχουμε, βρίσκονται παντού, ακόμη και την ίδια στιγμή. Η τεχνολογία λοιπόν που θα μπορεί να σε όλη αυτή την κυκλοφορία πληροφοριών, βρίσκεται πολύ πολύ μακριά», επισημαίνει ο Weber, o οποίος βέβαια, υποστηρίζει πως οι νευροεπιστήμονες, διαθέτουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στο να μαθαίνει ένας άνθρωπος κάποιες ικανότητες πιο εύκολα".

Σκοντάφτουν λίγο σ' αυτόν τον μπαγάσα τον ανθρώπινο εγκέφαλο αλλά θα το παλέψουν. Επιστημονική φαντασία; Μπα. Απλός, στυγνός καπιταλισμός των καιρών μας.

Παραπέμπουμε εν τω μεταξύ και σ' αυτό το άρθρο  από τη lemonde. Για γαλλομαθείς:

 https://www.lemonde.fr/international/article/2020/12/04/defense-feu-vert-ethique-pour-la-recherche-sur-le-soldat-augmente_6062153_3210.html

RCEP?

Περί τίνος πρόκειται; Χμμ. Πρόκειται για την «Περιφερειακή Ολοκληρωμένη Οικονομική Εταιρική Συνεργασία» που συμφωνήθηκε πριν λίγες μέρες. Αφορά τη μεγαλύτερη ζώνη ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο που αποτελείται από 15 χώρες της Ασίας, του Ειρηνικού και της Ωκεανίας.  Μια τεράστια αγορά 2,2 δισ. ανθρώπων που συγκεντρώνουν αθροιστικό ΑΕΠ ύψους 26,2 τρις δολαρίων. Covid ξεCovid ο Καπιταλισμός αναδιαρθρώνεται, τα κέντρα ισχύος αλλάζουν, οι σφαίρες επιρροής δεν παραμένουν ούτε θα είναι ίδιες με ό,τι ως τώρα γνωρίζαμε. Στον εντεινόμενο οικονομικό πόλεμο και τους ανταγωνισμούς των αφεντικών θα δούμε πολλά και πολλά θ' αλλάξουν εκτός από την εκμετάλλευση των ανά τη γη "από κάτω". Με μάσκες ή χωρίς...

Αντιγράφουμε από την ειδησεογραφία των ημερών:

"Η RCEP ενοποίησε τις προϋπάρχουσες συμφωνίες μεταξύ Ινδονησίας, Σιγκαπούρης, Μαλαισίας, Ταϊλάνδης, Φιλιππίνων, Βιετνάμ, Καμπότζης, Λάος, Μπρουνέι και Μυανμάρ, που διαθέτουν την  «Ένωση Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας-Asean» και εισήγαγε στην ομάδα πέντε νέους εμπορικούς εταίρους. Όμως, αυτοί δεν είναι όποιοι κι όποιοι, μια και πρόκειται για την Κίνα, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, που ποτέ δεν είχαν συνυπάρξει σε ανάλογη κοινή δομή. Έτσι, το νέο μπλοκ θα είναι μεγαλύτερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά, με δεσπόζουσα την παρουσία της Κίνας.

Ώπα! Μα καλά η Κίνα και η Ιαπωνία δεν "βρίσκονται στα μαχαίρια" για κάτι διεκδικούμενα νησάκια εκεί γύρω; Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα δεν είναι επίσης σε αντιπαράθεση με θέμα της αποζημιώσεις που διεκδικεί η δεύτερη από την πρώτη για τις απαγωγές, τους βιασμούς και τα βασανιστήρια 200.000 γυναικών από τη Νότια Κορέα κατά τη διάρκεια του β'ΠΠ; Ε, εντάξει τώρα. Αν χρειαστεί θα τα ξαναθυμηθούν και θα καλέσουν πάλι εθνικές ενότητες κι άλλα τέτοια όμορφα. Προς το παρόν, πεδίο δόξης λαμπρό στον στίβο των συσχετισμών".

Συνεχίζουμε από την ειδησεογραφία των ημερών:

"Κατ’ αρχήν να υπογραμμιστεί πως το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Ασίας-Ειρηνικού-Ωκεανίας έχει καταφέρει μέχρι τώρα να προστατεύσει την οικονομική ανάκαμψή του χάρη στον επιτυχή έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας. Έτσι, οι προαναφερόμενες χώρες διέθεταν το περιθώριο να επικεντρωθούν στη δημιουργία της RCEP, που προσδοκούν να μετατραπεί σε σημαντικό μηχανισμό για την επιτάχυνση της ανάπτυξης τους.

Προς το παρόν, βέβαια, πρόκειται για ένα βήμα, το οποίο, όμως, σε βάθος χρόνου φιλοδοξεί να εξελιχθεί σε Ελεύθερη Ζώνη  Εμπορίου ή ακόμη και σε τελωνειακή ένωση με χαμηλούς ως μηδενικούς δασμούς. Έτσι, το εν λόγω εμπορικό σύμφωνο προβλέπει την εξάλειψη περίπου του 90% των δασμών στις εισαγωγές μεταξύ των υπογραφόντων εντός 20 ετών από την έναρξη ισχύος, αλλά και τη θέσπιση κοινών κανόνων για το ηλεκτρονικό εμπόριο, το εμπόριο γενικότερα και την πνευματική ιδιοκτησία.

Να σημειωθεί ότι στην πρώτη φάση περιλαμβάνονται σχετικά μικρές μειώσεις δασμών σε περιορισμένο αριθμό προϊόντων και υπηρεσιών. Όμως λόγω μεγέθους ΑΕΠ και πληθυσμών, ακόμη κι αυτές οι ελαφρύνσεις αναμένεται να οδηγήσουν σε θεαματικά οικονομικά αποτελέσματα. Επιπλέον, προβλέπεται μείωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών στις διασυνοριακές διακινήσεις με ένα μόνο έγγραφο, που θα ισχύει για όλα τα κράτη μέλη και διευκολύνσεις σε αλυσίδες παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούν εξαρτήματα κατασκευασμένα σε άλλη χώρα της Συμφωνίας".

Μάλιστα. Το μεγαλύτερο μέρος της Ανατολικής Ασίας-Ειρηνικού-Ωκεανίας έχει καταφέρει μέχρι τώρα να προστατεύσει την οικονομική ανάκαμψή του χάρη στον επιτυχή έλεγχο της εξάπλωσης της πανδημίας. Και στας Ευρώπας τί γίνεται; Στο usa;

"Οι περισσότερες  οικονομικές και πολιτικές αναλύσεις γύρω από τη δημιουργία της RCEP προβλέπουν ότι, εκτός από τον αποκλεισμό των αμερικανικών επιχειρήσεων, αρνητικές επιπτώσεις θα υπάρξουν και για πολλές ευρωπαϊκές εταιρίες,  καθώς θα βρεθούν με ανταγωνιστικό μειονέκτημα  στη νέα ζώνη ελεύθερου εμπορίου.

Περισσότερο από όλα τα ΜΜΕ στην Ευρώπη, ήταν ο γερμανικός Τύπος που ασχολήθηκε με τις εξελίξεις γύρω από την RCEP. Oι σοβαρές γερμανικές εφημερίδες και ιστοσελίδες αφιέρωσαν άρθρα και αναλύσεις, τα οποία αντιλαμβάνονται τη νέα ζώνη ελεύθερου εμπορίου ως προειδοποιητική βολή για τη Γερμανία και ενδεχομένως για το σύνολο της Ευρώπης. Επίσης, δεξαμενές σκέψεις στην ΕΕ εκτιμούν πως στο μέλλον η έως τώρα κατ’ εξοχήν εξαγωγική δύναμη της Κίνας δεν θα εξαρτάται τόσο από τις πωλήσεις των προϊόντων της στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές, όπως η Γερμανία και η Γαλλία. Προβλέπουν, επίσης, πως οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση εφόσον θα παράγουν στην Ασία ή όταν θα επιδιώκουν να προωθήσουν τα προϊόντα τους στις ασιατικές οικονομίες.

Η ιδέα της RCEP γεννήθηκε το 2012 αλλά κέρδισε «πόντους» όταν ο Τραμπ διέκοψε τις διαπραγματεύσεις που γίνονταν υπό την αιγίδα ΗΠΑ για την Εταιρική Σχέση του Ειρηνικού (Trans-Pacific Partnership). Ο λόγος για την εμπορική συμφωνία, που αν και δεν υλοποιήθηκε ποτέ, έμεινε γνωστή με το ακρωνύμιο ΤΡΡ και την οποία διέλυσε ουσιαστικά ο Ντόναλντ Τραμπ αποσύροντας τις ΗΠΑ τρεις μόλις ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, τον Ιανουάριο του 2017. Να σημειωθεί ότι η πρωτοβουλία για την ΤPP είχε αναληφθεί από την κυβέρνηση Ομπάμα 8 χρόνια πριν.

Τελικά, η διακυβέρνηση Τραμπ με τις κινήσεις της διευκόλυνε τη διαδικασία για την RCEP. Kι αυτό γιατί οι άλλες 11 χώρες της Αμερικανικής Ηπείρου και του Ειρηνικού που επρόκειτο να πάρουν μέρος στην ΤΡΡ, αποφάσισαν να προχωρήσουν το 2018, ερήμην της Ουάσιγκτον, σε μια άλλη εμπορική συμφωνία μεταξύ τους, που ονομάστηκε «Ολοκληρωμένη προοδευτική εταιρική σχέση του Ειρηνικού-CPTPP». Αυτή, γνωστή και ως TPP11 ή TPP-11 περιέλαβε την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τον Καναδά, τη Χιλή, την Ιαπωνία, τη Μαλαισία, το Μεξικό, τη Νέα Ζηλανδία, το Περού, τη Σιγκαπούρη και το Βιετνάμ.

Επτά από αυτές τις χώρες μετέχουν τώρα και στην RCEP, η οποία έρχεται να συνδέσει τις οικονομίες της Βόρειας και ΝΑ Ασίας και χωρών του Ειρηνικού, συνδυάζοντας τα πλεονεκτήματά τους στην τεχνολογία, τη μεταποίηση, τη γεωργία και τους φυσικούς πόρους. Επιπλέον, τα κράτη που μετέχουν εναλλακτικά ή προσθετικά στην RCEP και την CPTPP στοχεύουν να αντισταθμίσουν τις παγκόσμιες απώλειες από τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας".

Μας ενδιαφέρουν οι κοσμογονικές αλλαγές ανά τον πλανήτη εν μέσω κορονοντουβρουτζά; Μας ενδιαφέρουν οι ανταγωνισμοί των αφεντικών κι οι πόλεμοί τους; Φυσικά μας ενδιαφέρουν. Επειδή αυτοί οι ανταγωνισμοί έχουν μία και μόνη απόληξη: Είναι διαδικασίες καταστροφής. Δικής μας.

Το φως που καίει

 Στις 16/12/1974 έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Βάρναλης, γεννημένος στις 26/2/1884, στο σημερινό Μπουργκάς της Βουλγαρίας. Δεν θα γράψουμε πολλά. Άλλωστε έχουν γραφτεί τόσα και τόσα. Θα παραθέσουμε μόνο τα λόγια του ίδιου όταν ρωτήθηκε για τη "στρατευμένη τέχνη" όταν τιμήθηκε με το βραβείο "Λένιν" το 1969:

«…το δόγμα “η Τέχνη δεν κάνει πολιτική” διαψεύδεται από τα πράγματα. Ο Αριστοφάνης, ο Ντάντες, ο Θερβάντες, ο Ζολά, ο Τολστόι κάνουνε πολιτική. Πολιτική κατά των “κακώς κειμένων”. Πολιτική έξω απ’ τα δόντια. Ποιος μυθολόγος της εξωπολιτικής Τέχνης θα ‘χει το κουράγιο να υποστηρίξει πως αυτοί οι ήλιοι του πνευματικού στερεώματος δεν είναι μέγιστοι δημιουργοί του λόγου; Να λοιπόν, μια απόδειξη πως η Τέχνη μπορεί να κάνει πολιτική, χωρίς να πάψει να ‘ναι Τέχνη και μάλιστα τρισμεγάλη. Ζήτημα, λοιπόν, υπάρχει μόνο για το ποια πολιτική δίνει ζωή και δύναμη στην Τέχνη και την απλώνει στο χώρο και στο χρόνο και ποια πολιτική τη χαλάει, τη σκοτώνει και τη μεταβάλλει σε καπνό χωρίς φλόγα…». 

Παρακάτω η γνωστή Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου (αυτή που ξεφτίλισαν μέσα στα χρόνια κάθε λογής τυμβωρύχοι) όπως την απήγγειλε ο ίδιος και όπως τραγουδήθηκε κατά πώς πρέπει.

Από την Πάτρα.

                                                                Για ανάγνωση ΕΔΩ.