Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Οι "αιρετικοί"

 Αναφερθήκαμε στην προηγούμενη ανάρτηση σε κάποιους "αιρετικούς" επιστήμονες λοιμωξιολόγους οι οι οποίοι/ες από νωρίς αμφισβήτησαν τόσο τα μοντέλα και τα στοιχεία που έδιναν οι μηχανισμοί, όσο και τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε η ιστορία με τον covid. Θα παρουσιάσουμε κάποιες θέσεις γιατί έχουν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους. Ξεκινάμε με αποσπάσματα μια συνέντευξης της Sunetra Gupta, επιδημιολόγου μολυσματικών ασθενειών και καθηγήτρια θεωρητικής επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Το κείμενο αυτό βρήκαμε στην πατρινή ομάδα κριτική σκέψη

Για να διαβάσετε τη συνέντευξη εδώ.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020

Κορονοντουβρουτζάς

 Όταν έγιναν οι επιθέσεις της 11/9 στο usa ήταν λίγοι οι άνθρωποι που διέβλεψαν τον τεράστιο κίνδυνο. Το πώς μπορεί ένα τέτοιο γεγονός να αλλάξει άρδην την κοινωνική πραγματικότητα, τις συνήθειες, τους τρόπους και, κυρίως πώς τέτοιου τύπου γεγονότα αποτελούν την τελειότερη αφορμή για την εμπέδωση και αποδοχή του καθολικού ελέγχου των ζωών μας. Τρομοεκστρατεία ονομάστηκε τότε. Κάμερες παντού, Γκουαντάναμο, περιορισμού ανά την υφήλιο, τάξις και ασφάλεια, αλλαγή του τρόπου που ταξιδεύουμε, κινούμαστε, συζητάμε. Fake news, θεωρίες συνωμοσίας και πέταγμα στα αζήτητα όποιου τόλμαγε να θέσει στοιχειώδη ερωτήματα προς κατανόηση-ανάλυση-απάντηση στην τρομοεκστρατεία.

Στην υγιεινιστική τρομοκρατική εκστρατεία των αφεντικών με αφορμή τον (υπαρκτό, το έχουμε ξαναγράψει) κορονοντουβρουτζά ισχύουν ακριβώς τα ίδια: Αλλαγή του κοινωνικού παραδείγματος προς όφελος των αναγκών των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, τρομοϋστερία, καθολικός έλεγχος μέσω των καραντινοπραξικοπημάτων και εμπέδωση της "συλλογικής ευθύνης" απέναντι στο υπέρτατο αγαθό: Υγεία. Ό,τι δεν κατάφεραν με τον SARS ή τον H1N1 (θυμάται κανείς τα εκατομμύρια που θα πέθαιναν τότε και τελικά δεν;) το καταφέρνουν τώρα.Οποιαδήποτε κριτική στα "ιερά κηρύγματα των υγιεινιστών του κράτους και του κεφαλαίου" θεωρείται ανεύθυνη. Οποιαδήποτε υπεράσπιση της κοινής λογικής, θεωρείται συνωμοσιολογία. Τι κι αν "αιρετικοί" λοιμωξιολόγοι προειδιποιούν για το υγιρινιστικό πραξικόπημα, τι κι αν επίσημοι φορείς σε δυτικές χώρες αναγκάστηκαν να παραδεχτούν το μαγείρεμα των αριθμών (χιλιάδες θάνατοι φορτωμένοι στον covid χωρίς να ευθύνεται αυτός), ο παραλογισμός στέκεται όρθιος με τον εμβολιαστικό βούρδουλα στο χέρι.

Πάμε πάλι με κάποιους αριθμούς (με τη βοήθεια της ασταμάτητης μηχανής):

Ας πάρουμε τα δικά τους νούμερα. Λένε ότι γίνονται κάθε μέρα 20.000 τεστ PCR: 15.000 απ’ το δημόσιο σύστημα υγείας και 5.000 από ιδιώτες (ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Αφήνουμε στην άκρη οποιαδήποτε κριτική ή/και απόδειξη για την αχρηστία των PCR τεστ, και κρατάμε το νούμερο: κάθε μέρα ελέγχονται 20.000 άνθρωποι.

Πόσοι βγαίνουν θετικοί (πράγμα που δεν σημαίνει τίποτα για το αν θα αρρωστήσουν ή όχι); Ας πούμε χοντρικά 500. Τι ποσοστό του 20.000 είναι το 500; 2,5%. Πρώτο συμπέρασμα: ο φονικός ιός, που αναγκάζει το φιλάνθρωπο ελληνικό κράτος να απαγορεύει ό,τι μπορεί, «μολύνει» το 2,5% (μέσος όρος) του πληθυσμού.

Πόσοι / πόσες απ’ αυτά τα 500 καθημερινά «κρούσματα» θα χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη, είτε μονάδα αυξημένης φροντίδας (μαφ) είτε μονάδα εντατικής θεραπείας (μεθ); Αν πούμε 20 (κάθε μέρα) λέμε πολλούς, αφού οι «διασωληνωμένοι» εδώ και εβδομάδες δεν έχουν περάσει τους 100 πανελλαδικά. Ωστόσο ας δεχτούμε αυτό το νούμερο. (Εννοείται ότι 20 εισαγωγές ΔΕΝ συνεπάγεται καθόλου 20 θανάτους κάθε μέρα!!! Οι περισσότεροι γίνονται καλά…)

Τι ποσοστό είναι οι 20 εισαγωγές στους 20.000 ελέγχους; Ένα τοις χιλίοις… Η φοβερή και τρομερή πανδημία απειλεί με εισαγωγή σε νοσοκομείο (και πάντως καθόλου υποχρεωτικά με θάνατο…) τον 1 στους 1000 στον γενικό πληθυσμό…. Αυτά χωρίς να μπούμε σε συζήτηση περί αξιοπιστίας των τεστ, κλπ. Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι;

Ένα κοινό παυσίπονο ευρείας χρήσης, που δεν χρειάζεται ιατρική συνταγή, ονόματι nurofen, αναφέρει στο φυλλάδιό του ανάμεσα στις πολλές και διάφορες παρενέργειες του (ακόμα και σε ποσοστό 1:10) κι αυτήν, που κατά την εταιρεία έχει πιθανότητα 1 στα 1000: … Μπορεί να εμφανιστεί επίσης αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, πόνοι στα πλευρά ή την κοιλιά, αίμα στα ούρα και πυρετός που μπορεί να είναι σημάδι βλάβης των νεφρών…. Μ’ άλλα λόγια ένα απλό παυσίπονο μπορεί να προκαλέσει στον 1 στους 1000 που θα το πάρουν προσωρινή νεφρική βλάβη· που σημαίνει εισαγωγή σε νοσοκομείο… Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι; Πιθανολογούμε ότι θεωρείται ασήμαντο, αφού το συγκεκριμένο παυσίπονο κυκλοφοράει πλατιά…

Θα πει κάποιος: άλλο πράγμα να κινδυνεύει με εισαγωγή σε νοσοκομείο 1 στους 1000 λόγω ενός μεταδοτικού ιού, και άλλο να κινδυνεύει 1 στους 1000 που θα πάρουν ένα παυσίπονο – εξαιτίας του. Θα πει μάλιστα (δημιουργική λογιστική) ότι «αν κολλήσουν και τα 10 εκατομμύρια» του πληθυσμού, τότε θα χρειαστούν 10.000 εισαγωγές, πράγμα που θα είναι καταστροφή. Πράγματι. Καταστροφή θα είναι, επίσης, και το ενδεχόμενο να πάρουν 1.000.000 υπήκοοι το συγκεκριμένο παυσίπονο: τότε θα χρειαστούν 1.000 εισαγωγές σε νοσοκομεία επιπλέον όλων των υπόλοιπων για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Οι ιολόγοι (και οι ιστορικοί των επιδημιών) υποστηρίζουν πως είναι αδύνατο να «κολλήσει» το σύνολο ενός δεδομένου πληθυσμού. Δεν έχει συμβεί ποτέ και υπάρχει λόγος γι αυτό: Οι 999 σε κάθε χιλιάδα που είτε δεν έχουν κολλήσει είτε κόλλησαν αλλά πέρασαν χωρίς (ή με ελάχιστα συμπτώματα) λειτουργούν σωρευτικά σαν εμπόδιο στη διάδοση από ένα μέγεθος και μετά· είναι η φυσική ανοσία πληθυσμού. Επιπλέον, ενώ ο αριθμός των «διασωληνωμένων» μπορεί να θεωρηθεί απτός, ο αριθμός όσων έχουν «κολλήσει» δεν περιορίζεται σαν υποσύνολο όσων ελέγχονται με τεστ. Οι ίδιοι οι ειδικοί του κράτους και των αφεντικών υποστηρίζουν κατά καιρούς ότι ο πραγματικός αριθμός όσων έχουν κολλήσει (απ’ την αρχή) μπορεί να είναι δεκαπλάσιος όσο διαπιστώνονται με τεστ· ή και ακόμα μεγαλύτερος. (Ο ιερέας Μαγιορκίνης υποστηρίζει αυθαίρετα ότι τα «πραγματικά ενεργά κρούσματα» είναι 20.000…). Φυσικά χρησιμοποιούν αυτήν την εκτίμηση με παρανοϊκό τρόπο: σαν επιχείρημα τρομοκρατίας.

Αν, πάντως, σε κάθε 20.000 πραγματοποιημένους ελέγχους αναλογούν όχι 500 αλλά 5.000 «πραγματικά κρούσματα» (που θα αποκαλύπτονταν αν γίνονταν 200.000 τεστ την ημέρα…) ενώ οι νοσηλείες σε μαφ και μεθ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα αυτές που ανακοινώνονται (δεν υπάρχουν δεκαπλάσιες «κρυφές νοσηλείες»!!!), τότε η πιθανότητα νοσηλείας δεν είναι 1 στις 1.000 αλλά 1 στις 10.000. Σ’ αυτό το ποσοστό, 1 στις 10.000, το απλό παυσίπονο που μνημονεύσαμε πριν είναι ασυναγώνιστο! Έχει τέτοιες παρενέργειες που καταλήγουν άνετα στην εντατική – ή ακόμα και σε θάνατο!

Ας το επαναλάβουμε. Απ’ τον covid-19 υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί κάποιος σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Απ’ το παυσίπονο ευρείας χρήσης nurofen υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Vivere pericolosamente?

Το επιχείρημα (;) «αν κολλήσουν 10 εκατομύρια» είναι φτηνή σοφιστεία, εκτός πραγματικότητας. Όμως ακόμα κι αν ήθελε κάποιος να παίξει ένα «παιχνίδι με αριθμούς» με την πραγματικότητα, τότε ο «φονιάς» θα αποδεικνυόταν (σαν μέσος όρος στο σύνολο του πληθυσμού) με βάση τα επίσημα νούμερα λίγο πιο επικίνδυνος από ένα παυσίπονο γενικής χρήσης.

Ακούγεται υπερβολικό; Είναι για έναν μόνον λόγο. Όχι επειδή υποτιμάμε την πραγματική (και περιορισμένη) απειλή του covid 19 (όπως θα βολεύονταν διάφοροι) αλλά επειδή θυμίζουμε ότι στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε ακόμα και τα πιο κοινότοπα φάρμακα έχουν (στατιστικά) σοβαρά φονικά αποτελέσματα.


Και κάτι αφελείς απορίες του κλάξον: 

Όταν οι φαρμακευτικές εταιρείες  ή "μεγάλοι φιλάνθρωποι" ή κράτη διαγωνίζονται να ξεπετάξουν εμβόλια μέσα σε μήνες, ενώ μέχρι τώρα ξέραμε πως τα εμβόλια χρειάζονται έτη μελετών και οι εταιρείες αυτές ζητάνε επίσημες ρήτρες περί μη ευθυνών για τυχόν παρενέργειες συμβαίνει κάτι ή όχι; Είναι παράλογο να σου μπαίνουν "ψύλλοι στ' αυτιά"; 

Όταν από τα καθημερινά δελτία θανάτων στους αρχικούς μήνες περάσαμε στο "άνοιγμα της οικονομίας" με τα απαραίτητα όμως δελτία "κρουσμάτων" πια για να συνεχιστεί η τρομοεκστρατεία παρόλο οι ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ αριθμοί αποδεικνύουν την πολύ μικρή θνησιμότητα (το ξαναγράφουμε για τυχόν κακόπιστους: υπάρχει ο ρημάδης), είναι παράλογο να σου μπαίνουν "ψύλλοι στ' αυτιά";

Είναι μεγάλο το διακύβευμα κι απεριόριστα τα φράγκα...


Οι "από πάνω" τσακώνονται

Στο παρακάτω video ο Reiner Fuellmich, δικηγόρος ειδικευμένος στις αστικές διαφορές, με επαγγελματική καριέρα στη Γερμανία και στην Καλιφόρνια, συστήνεται σαν «φονιάς των ισχυρών». Έχει δικάσει (προφανώς όχι μόνος του) την Deutsche Bank, την Volkswagen (για τους κινητήρες πετρελαίου και τις εκπομπές τους) και την Kuehne + Nagel, μια μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία (την μεγαλύτερη στον κόσμο;).

Μαζί με άλλους τρεις δικηγόρους έφτιαξε μια νομική επιτροπή έρευνας για τα μέτρα της τρομοεκστρατείας. Αυτή η επιτροπή πρόκειται να στραφεί εναντίον της γερμανικής κυβέρνησης και των «ειδικών» της,  που έχει για επικεφαλής τον συζητήσιμο (ως προς το για ποιούς δουλεύει…) κύριο Drosten. Κατά τα λεγόμενά του Fuellmich παρόμοιες επιτροπές έχουν συσταθεί σε διάφορα κράτη, δυτικά / πρωτοκοσμικά και όχι μόνο. Και ετοιμάζονται να προσάγουν κυβερνήσεις και “ειδικούς” με την κατηγορία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Για την γερμανική επιτροπή (και τον Fuelmich) το κέντρο αυτής της νομικής αντι-εκστρατείας είναι τα τεστ PCR και τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και των τεχνολογικών εταιρειών. To συγκεκριμένο PCR «ανίχνευσης του covid-19» είναι δημιούργημα του Drosten, και έχουμε ήδη γράψει για τις όλο και πιο πυκνές καταγγελίες ότι είναι από «ύποπτο» έως άχρηστο από υγιεινομική άποψη· υπερόπλο όμως από πολιτική. Αν αυτό γίνει δεκτό από κάποιο δικαστήριο, τότε αφενός καταρρέει ο πυλώνας της τρομοεκστρατείας (τα «κρούσματα» και ο «κίνδυνος της μόλυνσης») αφετέρου (ο Fuellmich υποστηρίζει) θα αποδειχθεί η δολιότητα και της χρήσης του και της τρομοεκστρατείας.

Ο εν λόγω είναι μεγαλοδικηγόρος και εκφράζει μια σύγκρουση στο εποικοδόμημα των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών σε σχέση με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Αυτή η σύγκρουση έχει στον ορίζοντά της το θέμα της «κινεζοποίησης» των δυτικών καπιταλισμών. Εδώ βρίσκεται ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον:Ότι η πλευρά του έχει όχι μόνο επιχειρήματα ή/και αποδείξεις, αλλά και κάποια «εσωτερικά έγγραφα» του γερμανικού κράτους, που αφήνουν ανοικτή την ερμηνεία ότι ήξεραν πως οι απαγορεύσεις δεν ήταν απαραίτητες. Και είναι πιθανό πως ανάλογα συμβαίνουν σε άλλα κράτη. Το ζήτημα δεν είναι αν μας φαίνεται συμπαθής ο μεγαλοδικηγόρος με τα πολλά μηδενικά στο καρνέ του, αλλά αν σε κάτι τέτοια πραγματάκια μπορούμε/θέλουμε να ανιχνεύσουμε σημεία για την ερμηνεία της εποχής.