Στην ενημέρωση των 18:00 στις 13 Νοεμβρίου η καθηγήτρια παιδικής λοιμωξιολογίας Παπαευαγγέλου χρησιμοποίησε το εξής σχήμα για να δικαιολογήσει τα όλο και αυστηρότερα μέτρα που παίρνονται: "Πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να προστατευτούμε από τον ιό, να σταματήσουμε τις νέες λοιμώξεις σήμερα κιόλας, να τηρούμε αυστηρά τα μέτρα ατομικής προστασίας και να θεωρούμε ότι όλοι όσους συναντάμε είναι δυνητικά φορείς του ιού." Και φυσικά αναφέρθηκε στη θεωρία της "φούσκας", το κλειστό σύστημα επαφών συγκεκριμένων ανθρώπων, μακρυά από τους άλλους ώστε να προστατευθούμε από τον κορωνοντουβρουτζά. Γιατί όχι και ατομικές φούσκες. Έτσι, καθείς και καθεμιά κατά μόνας διότι η παλιοκενωνία είναι γεμάτη αρρώστους (είπαμε: είμαστε όλοι άρρωστοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου κατά το "όλοι ένοχοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου").
Κι επειδή ο καπιταλισμός (όπως και η δημοκρατία άλλωστε) δεν έχει αδιέξοδα φροντίζει να δώσει λύσεις στα προβλήματα που ο ίδιος δημιουργεί κερδίζοντας με πλαστές ανάγκες και επιθυμίες κι όλα αυτά που γνωρίζουμε. Η "ανάγκη" λοιπόν για social distancing και φούσκες δεν θα μπορούσε να μείνει ανεκμετάλλευτη από τη μερίδα των αφεντικών εκείνων που στις νέες συνθήκες, στην αλλαγή παραδείγματος, στη "νέα κανονικότητα" σπεύδουν να "κατακτήσουν το μέλλον" που φέρνει η δημιουργική καταστροφή.
Φερ' ειπείν:
