Στον τόπο που μεγαλώσαμε οι πλατείες αποτελούν τον ορισμό του δημόσιου χώρου: Χώροι συναθροίσεων, χώροι γλεντιού, χώροι για ψιλοκουβέντα, χώροι για ζυμώσεις, χώροι για αδιέξοδους αλλά ενδιαφέροντες φιλοσοφικούς ή πολιτικούς διαξιφισμούς. Ανοιχτοί χώροι εξ' ορισμού. Ενίοτε εμβληματικοί. Εδώ αρχίζει το καλό: Εμβληματικοί ενίοτε χώροι που κουβαλάνε ιστορικό βάρος διότι έτσι αποφάσισαν για πολλές δεκαετίες οι άνθρωποι των πόλεων ή χωριών που περιλαμβάνουν τις πλατείες. Συνήθως, αυτές οι πλατείες είναι κεντρικές και φέρουν ονόματα προσώπων με ειδικό ιστορικό βάρος. Κάποιες φορές, τις περισσότερες, λόγω χωροταξίας αυτές οι πλατείες αποτελούν σημείο αναφοράς των τοπικών κοινωνιών.
Σημείο αναφοράς: Το ανοιχτό, ελεύθερο, δημόσιο πεδίο συνάθροισης.
Πλατεία Σαπφούς, Μυτιλήνη: Το σημείο στην πόλη όπου μπορούν να γίνουν θάματα και πράματα. Το σημείο της πόλης όπου επί δεκαετίες γίνονται πράματα και θάματα. Κι έρχεται ο αντιδήμαρχος πολιτισμού να αναιρέσει στο δημοτικό συμβούλιο, μια κάποια 21η Απριλίου πρόσφατα, την αξία των σημείων, όπως αυτό της πλατείας Σαπφούς. Έχουν γραφτεί πολλά επί της πρότασης, έχουν αντιδράσει οι πάντες, ούτε καν τα επιχειρηματικά συμφέροντα που πήγε να αβαντάρει ο αντιδήμαρχος δεν τόλμησαν να καταλάβουν την πλατεία με τραπεζοκαθίσματα.
Τι συνέβη όμως;
Συνέβη ότι από τη στιγμή που τόλμησε να προσβάλει τον χώρο, αυτός ο χώρος σφύζει κάθε μέρα από ζωή. Αυτός ο χώρος, η πλατεία Σαπφούς που πριν λίγα χρόνια υπήρξε όνειδος λόγω κάποιου άνανδρου πογκρόμ, επαναλαμβάνουμε, σφύζει από ζωή όλη μέρα. Η κοινωνία απαντάει με επιμονή και ήρεμη σιγουριά: Από τη στιγμή που ο αντιδήμαρχος πολιτισμού προέβη στην ύβρι, υπήρξαν πολιτικές εκδηλώσεις από ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων και ευαίσθητου κόσμου. Επιπλέον, η ζώσα κοινωνία της Μυτιλήνης με τα παιδιά της γεμίζει την πλατεία, οι νεολαίοι και οι νεολαίες γεμίζουν την πλατεία λέγοντας το πολύ απλό: Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα! Με ένα ελαφρύ μειδίαμα προς τον κύριο αντιδήμαρχο που υποννοεί, "σας ευχαριστούμε, χάρη σ' εσάς ανακαλύψαμε πάλι την πλατεία Σαπφούς".
Το Κλάξον παραθέτει κάποιες -ενδεικτικές- φωτογραφίες από πανό που έχουν αναρτηθεί τις τελευταίες εβδομάδες κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων. Σίγουρα οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να είναι περισσότερες.
Παραθέτει όμως αυτά τα πανό επειδή σέβεται τους ανθρώπους που τα κρέμασαν. Αυτοί οι άνθρωποι, κρατάνε τις πλατείες ζωντανές.
Χωρίς παλιές ψευδαισθήσεις. Με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι.
Σημείο αναφοράς: Το ανοιχτό, ελεύθερο, δημόσιο πεδίο συνάθροισης.
Πλατεία Σαπφούς, Μυτιλήνη: Το σημείο στην πόλη όπου μπορούν να γίνουν θάματα και πράματα. Το σημείο της πόλης όπου επί δεκαετίες γίνονται πράματα και θάματα. Κι έρχεται ο αντιδήμαρχος πολιτισμού να αναιρέσει στο δημοτικό συμβούλιο, μια κάποια 21η Απριλίου πρόσφατα, την αξία των σημείων, όπως αυτό της πλατείας Σαπφούς. Έχουν γραφτεί πολλά επί της πρότασης, έχουν αντιδράσει οι πάντες, ούτε καν τα επιχειρηματικά συμφέροντα που πήγε να αβαντάρει ο αντιδήμαρχος δεν τόλμησαν να καταλάβουν την πλατεία με τραπεζοκαθίσματα.
Τι συνέβη όμως;
Συνέβη ότι από τη στιγμή που τόλμησε να προσβάλει τον χώρο, αυτός ο χώρος σφύζει κάθε μέρα από ζωή. Αυτός ο χώρος, η πλατεία Σαπφούς που πριν λίγα χρόνια υπήρξε όνειδος λόγω κάποιου άνανδρου πογκρόμ, επαναλαμβάνουμε, σφύζει από ζωή όλη μέρα. Η κοινωνία απαντάει με επιμονή και ήρεμη σιγουριά: Από τη στιγμή που ο αντιδήμαρχος πολιτισμού προέβη στην ύβρι, υπήρξαν πολιτικές εκδηλώσεις από ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων και ευαίσθητου κόσμου. Επιπλέον, η ζώσα κοινωνία της Μυτιλήνης με τα παιδιά της γεμίζει την πλατεία, οι νεολαίοι και οι νεολαίες γεμίζουν την πλατεία λέγοντας το πολύ απλό: Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα! Με ένα ελαφρύ μειδίαμα προς τον κύριο αντιδήμαρχο που υποννοεί, "σας ευχαριστούμε, χάρη σ' εσάς ανακαλύψαμε πάλι την πλατεία Σαπφούς".
Το Κλάξον παραθέτει κάποιες -ενδεικτικές- φωτογραφίες από πανό που έχουν αναρτηθεί τις τελευταίες εβδομάδες κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων. Σίγουρα οι φωτογραφίες θα μπορούσαν να είναι περισσότερες.
Παραθέτει όμως αυτά τα πανό επειδή σέβεται τους ανθρώπους που τα κρέμασαν. Αυτοί οι άνθρωποι, κρατάνε τις πλατείες ζωντανές.
Χωρίς παλιές ψευδαισθήσεις. Με τον κόμπο να έχει φτάσει στο χτένι.
